مزمور 146
146
بر امیران توکل مکنید
1هَلِلویاه!
ای جان من، خداوند را ستایش کن!
2تا زنده‌ام خداوند را ستایش خواهم کرد؛
تا وجود دارم برای خدای خود سرود ستایش خواهم خواند.
3بر امیران توکل مکنید،
بر آدمیزاد، که نزد او نجاتی نیست.
4چون روح او بیرون می‌رود، او به خاک برمی‌گردد،
و در همان روز تدبیرهایش نابود می‌شود.
5خوشا به حال آن که خدای یعقوب یاور اوست،
که امیدش بر یهوه خدای اوست؛
6بر صانع آسمان و زمین،
و دریا و هر چه در آن است،
بر او که امانت را تا به ابد نگاه می‌دارد؛
7که مظلومان را دادرسی می‌کند،
و گرسنگان را خوراک می‌دهد.
خداوند زندانیان را آزاد می‌سازد،
8خداوند چشمان کوران را می‌گشاید؛
خداوند خم‌شدگان را برمی‌افرازد،
خداوند پارسایان را دوست می‌دارد.
9خداوند بر غریبان دیدبانی می‌کند،
و حامی یتیمان و بیوه‌زنان است؛
اما راههای شریران را بی‌فرجام می‌گذارد.
10خداوند جاودانه پادشاهی می‌کند،
خدای تو، ای صَهیون، در همۀ اعصار.
هللویاه!
اکنون انتخاب شده:
مزمور 146: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop