مزمور 11
11
خداوند در معبد مقدس خویش است
برای سالار سرایندگان. مزمور داوود.
1در خداوند پناه گرفته‌ام؛
پس چگونه به جانِ من می‌گویید:
«همچون پرنده‌ای به کوه خود بگریز؛
2زیرا هان شریران کمان را می‌کِشند،
و تیر را بر زِه نهاده‌اند،
تا در تاریکی بر راست‌دلان بیندازند.
3زیرا چون ارکان منهدم می‌گردند،
پارسا چه می‌تواند کرد؟»
4خداوند در معبد مقدس خویش است؛
خداوند بر تخت خود در آسمان است.
چشمان او می‌نگرد،
پِلکهای او بنی‌آدم را می‌آزماید.
5خداوند پارسا و شریر را می‌آزماید؛
جان او بیزار است از آن که خشونت را دوست می‌دارد.
6بر شریران اخگرهای افروخته#11:6 یا ”دامها“. خواهد بارانید؛
سهم پیالۀ آنها گوگردِ گداخته و بادِ سوزان خواهد بود.
7زیرا خداوند عادل است،
او اعمال پارسایانه را دوست می‌دارد؛
صالحان روی او را نظاره خواهند کرد.
اکنون انتخاب شده:
مزمور 11: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop