مزمور 1:103-18
مزمور 1:103-18 NMV
ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هر چه در درون من است، نام قدوس او را متبارک خواند! ای جان من، خداوند را متبارک بخوان و هیچیک از همۀ احسانهایش را فراموش مکن! که همۀ گناهانت را میآمرزد، و همۀ بیماریهایت را شفا میبخشد! که حیات تو را از هاویه فدیه میدهد و تاجِ محبت و رحمت را بر سرت مینهد! که جان تو را به چیزهای نیکو سیر میکند تا همچون عقاب، جوانی تو تازه شود. خداوند عدل و انصاف را برای همۀ مظلومان به جا میآورد. او راههای خود را به موسی آموخت و اعمال خویش را به بنیاسرائیل. یهوه رحیم و فیاض است، دیرخشم و آکنده از محبت. تا ابد محاکمه نخواهد کرد، و همیشه بُغض نخواهد داشت. او با ما مطابق گناهانمان رفتار نمیکند و به ما بر حسب تقصیراتمان سزا نمیدهد. زیرا به اندازهای که آسمان از زمین فراتر است، به همان اندازه نیز محبت خدا نسبت به ترسندگان او عظیم است! به اندازهای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه نیز نافرمانیهای ما را از ما دور کرده است. چنانکه پدر بر فرزندان خود رئوف است، همچنان خداوند نیز بر ترسندگان خویش رأفت میکند. زیرا سرشتِ ما را میداند، و به یاد دارد که ما خاک هستیم! و اما انسان، روزهای عمرش همچون علف است؛ مانند گل صحرا میشکفد، اما به وزش بادی از میان میرود، و دیگر اثری از او بر جای نمیماند! اما از ازل تا به ابد محبت خداوند شامل حال ترسندگان اوست، و عدالت او شامل حال فرزندانِ فرزندانِ ایشان، و آنان که عهد او را حفظ میکنند و به جا آوردن احکامش را یاد میدارند.