امثال 1:23-18

چون با حاکمی به طعام می‌نشینی، در آنچه پیش روی توست تأمل کن، و اگر شکمباره‌ای، کارد بر گلویت بگذار. حریصِ خوراکهای لذیذ او مباش، زیرا که آن غذا فریبنده است. خویشتن را برای ثروتمند شدن از پا مَیَفکن؛ از اندیشیدن بدان بازایست! تا چشم بر آن بدوزی از میان رفته است؛ زیرا ثروت چون عقاب بال می‌گیرد و می‌پَرَد! از سفرۀ مرد خسیس مخور، و مشتاق خوراک لذیذ او مباش؛ زیرا از آن دسته است که همیشه حساب نگاه می‌دارند. به تو می‌گوید: «بخور و بنوش»، اما دلش با تو نیست. لقمه‌ای را که خوردی، قی خواهی کرد و تعارفاتت را نیز به هدر خواهی داد. نادان را نصیحت مکن، چه، سخن عاقلانه‌ات را خوار خواهد شمرد. حدود دیرین را جابه‌جا مکن، و به مزرعۀ یتیمان تجاوز منما، زیرا ولیّ آنها نیرومند است و علیه تو به دفاع از حق آنها بر خواهد خاست. دل خویش را به ادب مایل گردان و گوش‌خود را به سخنان معرفت. از ادب کردن جوان اِبا مکن؛ چوب تنبیه او را نخواهد کشت. چوبش بزن که جانش را از مرگ خواهی رهانید. پسرم، اگر دل تو حکیم باشد، دل من نیز شاد خواهد بود؛ چون لبانت به شایستگی سخن می‌گوید، اعماق وجودم به وجد می‌آید. دلت بر گنهکاران حسد مبَرد، بلکه همۀ روز برای ترس خداوند غیور باش. زیرا به‌یقین آخرتی هست و امیدت زایل نخواهد شد.