اعداد 15
15
شماری دیگر از قربانیها
1خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 2«بنی‌اسرائیل را بگو: چون به سرزمینی که برای سکونت به شما می‌دهم داخل شوید، 3و بخواهید از گله یا رمه هدیۀ اختصاصی#15:3 رجوع کنید به لاویان ۱:۱۷. به خداوند تقدیم کنید تا رایحۀ خوشایند#15:3 این واژۀ عبری می‌تواند حاوی مفهوم ”تسکین بخشیدن“ و ”آرام کردن“ هم باشد؛ همچنین در بقیۀ کتاب. برای خداوند باشد، خواه قربانی‌تمام‌سوز، خواه قربانی جهت ادای نذر یا برای هدیۀ اختیاری و یا اعیاد، 4در این صورت، آن که هدیۀ خود را تقدیم می‌کند باید هدیۀ آردی شامل یک‌دهم ایفَه#15:4 یک ”ایفَه“ تقریباً معادل ۲۲ لیتر است؛ همچنین در بقیۀ باب. آردِ مرغوب نیز که با یک‌چهارمِ هین#15:4 یک ”هین“ تقریباً معادل ۵/۳ لیتر است؛ همچنین در بقیۀ باب. روغن آمیخته شده باشد، به خداوند تقدیم نماید. 5همچنین همراه با قربانی تمام‌سوز و یا قربانی دیگر، برای هر بره یک‌چهارمِ هین شراب به جهت هدیۀ ریختنی تدارک ببیند. 6و یا برای یک قوچ، دو دهمِ ایفَه آردِ مرغوب، آمیخته با یک‌سومِ هین روغن، به جهت هدیۀ آردی، 7و یک‌سوّمِ هین شراب به جهت هدیۀ ریختنی. و این را به عنوان رایحۀ خوشایند به خداوند تقدیم کند. 8هرگاه گاو نری به عنوان قربانی تمام‌سوز یا قربانی نذری یا قربانی رفاقت برای خداوند تدارک می‌بیند، 9همراه گاو، سه دهمِ ایفَه آردِ مرغوب، آمیخته با نیم هین روغن به جهت هدیۀ آردی تقدیم کند، 10و نیم هین شراب به جهت هدیۀ ریختنی. این است هدیۀ اختصاصی و رایحۀ خوشایند برای خداوند.
11«پس برای هر گاو نر یا قوچ، یا برای هر برۀ نرینه یا بزغاله بدین‌گونه عمل شود. 12بر حسب تعدادی که تدارک می‌بینید، برای هر کدام فراخور تعدادشان، بدین‌گونه عمل کنید. 13هر اسرائیلی بومی که هدیۀ اختصاصی به عنوان رایحۀ خوشایند به خداوند تقدیم می‌کند، باید این دستورالعملها را بدین‌گونه به جا آورد. 14و اگر طی قرون آینده، غریبی در میان شما ساکن باشد، و یا هر کس دیگری در میان شما باشد که بخواهد هدیۀ اختصاصی به عنوان رایحۀ خوشایند به خداوند تقدیم کند، باید همان‌گونه که شما عمل می‌کنید، عمل کند. 15در خصوص جماعت اسرائیل، برای شما و برای غریبی که در میان شما ساکن است، یک فریضه باشد، که فریضه‌ای ابدی در تمامی نسلهای شما خواهد بود؛ شما و شخص غریب در پیشگاه خداوند یکسانید. 16شما و غریبی را که در میان شما ساکن است، یک حکم و یک قانون خواهد بود.»
17خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 18«بنی‌اسرائیل را بگو: چون به سرزمینی که شما را بدان‌جا می‌آورم، داخل شوید، 19و از نانِ آن سرزمین بخورید، هدیه‌ای از آن به خداوند تقدیم کنید. 20از نخستین خمیر خود، قرص نانی هدیه کنید؛ آن را به عنوان هدیۀ خرمن، تقدیم کنید. 21در تمامی نسلهای خود، از نخستین خمیر خویش، هدیه‌ای به خداوند بدهید.
قربانیهای گناهان ناخواسته
22«هرگاه شماری از شما ناخواسته خطا ورزیده، یکی از تمامی این فرامین را که خداوند به موسی امر فرموده است، به جا نیاوردید، 23یعنی از هرآنچه خداوند به واسطۀ موسی به شما فرمان داده است، از روزی که خداوند آنها را امر فرمود و از آن پس در تمامی نسلهای شما، 24اگر این کار، ناخواسته و بدون آگاهی جماعت انجام شده باشد، آنگاه تمامی جماعت باید گاو نری به جهت قربانی تمام‌سوز، به عنوان رایحۀ خوشایند برای خداوند تقدیم کنند، همراه با هدیۀ آردی و هدیۀ ریختنیِ آن، مطابق دستورالعملهای مقرره، و نیز یک بز نر به جهت قربانی گناه. 25و کاهن برای تمامی جماعت بنی‌اسرائیل کفّاره به جا آورَد و ایشان آمرزیده خواهند شد، زیرا آن کار ناخواسته بوده است و ایشان قربانی خویش را به عنوان هدیۀ اختصاصی برای خداوند آورده و قربانی گناه خود را به جهت عمل ناخواستۀ خویش به حضور خداوند تقدیم کرده‌اند. 26و تمامی جماعت بنی‌اسرائیل و غریبی که در میان ایشان ساکن است، آمرزیده خواهند شد، زیرا که تمامیِ قوم مشمول آن بوده‌اند.
27«امّا اگر فردی واحد ناخواسته گناه ورزد، باید بز ماده‌ای یک ساله به جهت قربانی گناه تقدیم کند. 28کاهن در پیشگاه خداوند برای کسی که ناخواسته گناه ورزیده، کفّاره به جا آورد تا به جهت وی کفّاره شود، و او آمرزیده خواهد شد. 29هر کسی را که ناخواسته گناه کند، خواه بومی خواه غریبی که در میان ایشان ساکن است، یک قانون خواهد بود. 30اما کسی که به عمد#15:30 در عبری: «اما کسی که با دستی بلند عمل کند». گناه کند، خواه بومی خواه غریب، به خداوند کفر ورزیده است و باید از میان قوم خود منقطع شود. 31چون او کلام خداوند را خوار شمرده و فرمان او را زیر پا نهاده است، باید قطعاً منقطع شود و تقصیرش بر گردنش خواهد بود.»
مجازات زیر پا گذاشتن شَبّات
32هنگامی که بنی‌اسرائیل در صحرا بودند، مردی را یافتند که در روز شَبّات هیزم جمع می‌کرد. 33کسانی که آن مرد را در حال جمع‌آوری هیزم یافتند، او را نزد موسی و هارون و تمامی جماعت آوردند. 34آنان او را در حبس نگاه داشتند، زیرا بر ایشان معلوم نبود که با او چه باید کرد. 35خداوند به موسی گفت: «این مرد قطعاً باید کشته شود؛ تمامی جماعت او را بیرون از اردوگاه به سنگها سنگسار کنند.» 36پس تمامی جماعت آن مرد را از اردوگاه بیرون برده، به سنگها سنگسار کردند که بمرد، چنانکه خداوند به موسی فرمان داده بود.
آویزه‌های جامه‌ها
37خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 38«بنی‌اسرائیل را بگو که در همۀ نسلهایشان، بر گوشه‌های#15:38 یا ”دامن“ و یا ”لبۀ“. جامۀ خود آویزه‌ها#15:38 در عبری: ”صیصیت“. بدوزند و بر آویزۀ گوشه‌ها، رشته‌ای آبی رنگ قرار دهند. 39این آویزه‌ها برای شماست تا به آنها بنگرید و همۀ فرامین خداوند را به یاد آورده، آنها را به جا آورید و از پی شهوات دلها و چشمان خود که شما را به هرزگی می‌کشند، مروید، 40و تا تمامی فرمانهای مرا به یاد آورده، به جا آورید، و برای خدای خود مقدس باشید. 41من یهوه، خدای شما هستم که شما را از زمین مصر بیرون آوردم تا خدای شما باشم. من یهوه، خدای شما هستم.»
اکنون انتخاب شده:
اعداد 15: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop