نِحِمیا 1:7-73

چون حصار بنا شد و در‌هایش را بر پا داشتم، و نگهبانان، سرایندگان و لاویان تعیین شدند، ادارۀ امور اورشلیم را به برادرم حَنانی، و حَنَنیا فرماندۀ اَرگ، سپردم زیرا مردی بود امین و خداترس‌تر از بیشتر مردم. آنگاه ایشان را گفتم: «دروازه‌های اورشلیم نباید تا پیش از گرم شدن آفتاب گشوده شود. تا زمانی که نگهبانان پاس می‌دهند، باید درها را بسته نگاه داشته، قفل کنند. همچنین از ساکنان اورشلیم نگهبانان تعیین کنید تا برخی بر جایگاه خود و برخی در مقابل خانۀ خویش پاس دهند.» شهر وسیع و بزرگ بود ولی ساکنان آن اندک بودند و خانه‌ها هنوز بنا نشده بود. پس خدایم این را در دل من نهاد که نُجبا و صاحبمنصبان و مردم را گرد آورم تا بر طبق نسب‌نامه‌هایشان نامنویسی شوند. و نسب‌نامۀ نخستین بازگشتگان را یافتم که در آن چنین نوشته شده بود: اینانند اهل ولایت که از میان تبعیدیانی که نبوکدنصر، پادشاه بابِل، به اسارت برده بود، برآمدند. آنان به اورشلیم و یهودا بازگشته، هر یک به شهر خویش رفتند. ایشان همراه زروبابِل، یِشوعَ، نِحِمیا، عَزَریا، رَعَمیا، نَحَمانی، مُردِخای، بِلشان، مِسفارِت، بِغوای، نِخوم و بَعَنا آمدند. شمار مردان قوم اسرائیل: پسران فَرعوش، ۲۱۷۲. پسران شِفَطیا، ۳۷۲. پسران آرَح، ۶۵۲. پسران فَحَت‌موآب، یعنی پسران یِشوعَ و یوآب، ۲۸۱۸ نفر. پسران عیلام، ۱۲۵۴. پسران زَتّو، ۸۴۵. پسران زَکّای، ۷۶۰. پسران بِنّوی، ۶۴۸. پسران بِبای، ۶۲۸. پسران عَزجَد، ۲۳۲۲. پسران اَدونیقام، ۶۶۷. پسران بِغوای، ۲۰۶۷. پسران عادین، ۶۵۵. پسران آطیر، از خاندان حِزِقیا، ۹۸. پسران حاشوم، ۳۲۸. پسران بیصای، ۳۲۴. پسران حاریف، ۱۱۲. پسران جِبعون، ۹۵. مردان بِیت‌لِحِم و نِطوفَه، ۱۸۸. مردان عَناتوت، ۱۲۸. مردان بِیت‌عَزمَوِت، ۴۲. مردان قَریه‌یِعاریم و کِفیرَه و بِئیروت، ۷۴۳. مردان رامَه و جِبَع، ۶۲۱. مردان مِکماس، ۱۲۲. مردان بِیت‌ئیل و عای، ۱۲۳. مردان نِبوی دیگر، ۵۲. پسران عیلامِ دیگر، ۱۲۵۴. پسران حاریم، ۳۲۰. پسران اَریحا، ۳۴۵. پسران لود و حادید و اونو، ۷۲۱. پسران سِنائَه، ۳۹۳۰. کاهنان: پسران یِدَعیا، از خاندان یِشوعَ، ۹۷۳. پسران اِمّیر، ۱۰۵۲. پسران فَشحور، ۱۲۴۷. پسران حاریم، ۱۰۱۷. لاویان: پسران یِشوعَ، از خاندان قَدمیئیل و از خاندان هودوا، ۷۴. سرایندگان: پسران آساف، ۱۴۸. نگهبانان: پسران شَلّوم، پسران آطیر، پسران طَلمون، پسران عَقّوب، پسران حَطیطا و پسران شوبای، ۱۳۸. خادمان معبد: پسران صیحا، پسران حَسوفا، پسران طَبّاعوت، پسران قیروس، پسران سیعا، پسران فادون، پسران لِبانَه، پسران خَجابَه، پسران شَلمای، پسران حانان، پسران جِدّیل، پسران جاحَر، پسران رِآیا، پسران رِصین، پسران نِقودا، پسران جَزّام، پسران عُزَّه، پسران فاسیَح، پسران بیسای، پسران مِعونیم، پسران نِفوشِسیم، پسران بَقبوق، پسران حَقوفا، پسران حَرحور، پسران بَصلیت، پسران مِحیدا، پسران حَرشا، پسران بَرقوس، پسران سیسِرا، پسران تامَح، پسران نِصیَح، پسران حَطیفا. پسران خادمان سلیمان: پسران سوطای، پسران سوفِرِت، پسران فِریدا، پسران یَعَلا، پسران دَرقون، پسران جِدّیل، پسران شِفَطیا، پسران حَطّیل، پسران فوخِرِه‌حَظِبائیم و پسران آمون. شمار خادمان معبد و پسران خادمان سلیمان بر روی هم ۳۹۲ بود. اینانند کسانی که از شهرهای تِل‌مِلَح و تِل‌حَرشا و کِروب و اَدّون و اِمّیر برآمدند، اما نمی‌توانستند نشان دهند که خاندان و دودمانشان از اسرائیلند: پسران دِلایا و پسران طوبیا و پسران نِقودا، ۶۴۲. از کاهنان: پسران حَبایا، پسران هَقّوص و پسران بَرزِلّایی، که یکی از دختران بَرزِلّایی جِلعادی را به زنی گرفت، و به نام ایشان نامیده شد. اینان نامهای خود را در میان کسانی که در نسب‌نامه‌ها ثبت شده بودند جستجو کردند، اما نیافتند، از این رو به سبب نداشتن شرایط لازم از کهانت محروم شدند. پس فرماندار به ایشان گفت تا کاهنی دارای اوریم و تُمّیم برنخیزد نباید از خوراک بسیار مقدس بخورند. شمار تمامی جماعت بر روی هم ۴۲۳۶۰ تن بود، سوای غلامان و کنیزان ایشان که شمار آنها ۷۳۳۷ تن بود. آنان ۲۴۵ سرایندۀ مرد و زن نیز داشتند. شمار اسبان ایشان ۷۳۶، قاطرانشان ۲۴۵، شترانشان ۴۳۵ و الاغانشان ۶۷۲۰ بود. برخی از سران خاندانها به جهت انجام کار هدیه دادند. فرماندار ۱۰۰۰ دِرهَمِ طلا، ۵۰ پیاله و ۵۳۰ دست پیراهن کهانت به خزانه اهدا کرد. برخی از سران خاندانها ۲۰۰۰۰ دِرهَمِ طلا و ۲۲۰۰ مینای نقره به جهت انجام کار به خزانه اهدا کردند. و آنچه مابقی قوم اهدا کردند ۲۰۰۰۰ دِرهَمِ طلا، ۲۰۰۰ مینای نقره و ۶۷ دست پیراهن کهانت بود. پس کاهنان و لاویان و نگهبانان دروازه و سرایندگان و برخی از مردم و خادمان معبد و تمامی اسرائیل در شهرهایشان سکونت گزیدند.