اِشعیا 13

13
داوری بر بابِل
1وحی‌‌ دربارۀ بابِل که اِشعیا پسر آموص دید:
2بیرقی بر کوهی بی‌درخت بر پا کنید؛
آواز خود را به جانب ایشان بلند نمایید.
با دست اشاره کنید،
تا به دروازه‌های نُجَبا داخل شوند.
3من خود به برگزیدگان خویش فرمان داده‌‌ام،
و جنگاورانم را که با افتخار وجد می‌کنند،
به جاری ساختن غضبم فرا خوانده‌ام.
4صدای همهمه بر کوهها،
بسان غوغای جماعتی عظیم،
صدای غوغای ممالک،
غوغای قومهایی که گرد هم آمده باشند.
خداوندِ لشکرها،
لشکر را برای جنگ سان می‌بیند.
5آنان از سرزمین دوردست
و از فراسوی افق می‌آیند؛
خداوند با اسلحۀ خشم خود می‌آید
تا تمامی زمین را ویران کند.
6شیون کنید، زیرا که روز خداوند نزدیک است،
و مانند هلاکتی از جانب قادرمطلق#13‏:6 در عبری: ”شَدّای“. می‌آید.
7از این رو همۀ دستها سست خواهد شد،
و دلهای همگان گداخته خواهد گشت.
8وحشت ایشان را فرو خواهد گرفت،
و درد و عذاب بر ایشان عارض خواهد شد؛
همچون زنی که می‌زاید، درد خواهند کشید.
با چهره‌هایی برافروخته،
بُهت‌زده یکدیگر را خواهند نگریست.
9اینک روز خداوند می‌آید!
روز قساوت، غضب و خشم آتشین،
تا جهان را ویرانه‌ای سازد
و گنهکاران را از میانش هلاک کند.
10براستی که ستارگان آسمان و صُوَر فلکی‌شان،
روشنایی خود را نخواهند داد؛
آفتاب در وقت طلوع خود تاریک خواهد شد،
و ماه نور خود را نخواهد تابانید.
11آری، من جهان را به سبب شرارتش،
و بدکاران را به سبب تقصیرشان سزا خواهم داد.
غرورِ متکبران را زائل خواهم کرد،
و نِخْوَت ستمگران را پست خواهم ساخت.
12آدمیان را از زَرِ خالص،
و انسانها را از طلای اوفیر کمیاب‌تر خواهم ساخت.
13پس آسمانها را به لرزه در خواهم آورد،
و زمین از جای خود خواهد جنبید،
به هنگام غضب خداوندِ لشکرها
و در روز حِدّت خشم او!
14هر کس همچون غزالِ رانده شده،
و گله‌ای که کسی آن را جمع نکند،
به سوی قوم خود توجه خواهد کرد،
و به سرزمین خویش خواهد گریخت.
15هر که یافت شود به نیزه کشته خواهد شد،
و هر که گرفتار آید به شمشیر خواهد افتاد.
16کودکانِ آنها در برابر چشمشان بر زمین کوفته خواهند شد؛
خانه‌هایشان تاراج و همسرانشان بی‌عصمت خواهند گشت.
17اینک من مادها را بر آنان بر خواهم انگیخت،
که نقره را به چیزی نمی‌شمارند و به طلا رغبتی ندارند.
18کمانهایشان مردان جوان را بر زمین خواهد دوخت؛
بر اطفال رحم نخواهند کرد،
و چشمشان بر کودکان شفقت نخواهد داشت.
19و بابِل که جلال ممالک
و مایۀ فخر کَلدانیان است،
همچون سُدوم و عَمورَه
به دست خدا واژگون خواهد گردید.
20دیگر هرگز آباد نخواهد شد،
و نسل اندر نسل مسکون نخواهد گردید.
اعراب در آنجا خیمه نخواهند زد،
و شبانان گله‌های خویش را در آنجا نخواهند خوابانید.
21بلکه وحوش صحرا در آنجا خواهند خوابید،
و خانه‌های ایشان از حیواناتی که زوزه می‌کشند پر خواهد شد.
شترمرغان در آنجا ساکن خواهند شد،
و دیوها#13‏:21یا ”دیوهای بُزنما“ (نگاه کنید به لاویان ۱۷‏:۷؛ ۲تواریخ ۱۱‏:۱۵؛ مکاشفه ۱۸‏:۲) و یا ”بزهای وحشی“. در آنجا خواهند رقصید؛
22کَفتارها در قلعه‌هایش صدا خواهند زد،
و شغالان در قصرهای باشکوهش زوزه خواهند کشید.
زمان او به‌زودی فرا خواهد رسید،
و روزهایش بیش از این نخواهد پایید.

اکنون انتخاب شده:

اِشعیا 13: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

YouVersion از کوکی ها برای شخصی سازی تجربه شما استفاده می کند. با استفاده از وب سایت ما، استفاده ما از کوکی ها را همانطور که در خط مشی رازداریتوضیح داده شده است، می پذیرید