حَبَقوق 2
2
1بر دیدبانگاه خود می‌ایستم و بر حصار قرار می‌گیرم؛
خواهم نگریست تا ببینم به من چه خواهد گفت،
و برای شکایتم چه پاسخی خواهم یافت.
پاسخ خداوند
2آنگاه خداوند مرا پاسخ داد:
«رؤیا را بنویس و آن را بر لوحها به‌روشنی بیان دار،
تا نداکننده با آن بدود.
3زیرا زمان مقرر برای تحقق رؤیا هنوز نرسیده،
ولی به سوی مقصد می‌شتابد و قاصر نخواهد آمد.
اگرچه به طول انجامد، منتظرش بمان،
زیرا که به‌یقین خواهد آمد و تأخیر نخواهد کرد.
4«هان او را که به خویشتن می‌بالد ملاحظه کن!
جان او در اندرونش صالح نیست؛
اما پارسا به ایمان#2:4یا ”وفاداری“. خود زیست خواهد کرد.#2:4 یا: «زنده خواهد ماند».
5شراب شخص متکبر را رسوا می‌کند؛
او قرار و آرام ندارد.
زیرا همچون گور آزمند است،
و بسان مرگ، سیری‌ناپذیر.
همۀ قومها را نزد خود جمع می‌کند،
و همۀ ملتها را با خود گرد می‌آورد.»
وای بر کَلدانیان شریر
6آیا اینان همه بر او طعنه نخواهند زد و به تمسخر او را نخواهند گفت:
«وای بر آن که بر آنچه از آنِ وی نیست می‌افزاید،
و خویشتن را زیر بار سنگین وثیقه‌ها خم می‌سازد!
تا به کی چنین خواهد کرد؟»
7آیا طلبکارانِ تو به ناگاه بر نخواهند خاست،
و آزاردهندگانت بیدار نخواهند شد،
و تو برای ایشان غنیمت نخواهی بود؟
8از آنجا که تو ملتهای بسیار را به غنیمت بردی،
باقیماندگانِ قومها تو را به غنیمت خواهند برد؛
زیرا خون آدمیان را ریختی،
و بر زمین و شهر و ساکنان آن خشونت روا داشتی.
9«وای بر آن که برای خانۀ خود حریصِ سود نامشروع باشد،
تا آشیانۀ خویش را بر بلندی قرار دهد
و از چنگ بلا در امان مانَد!
10تو با منقطع ساختن قومهای بسیار
رسوایی برای خانۀ خویش تدبیر کرده،
و بر جان خویشتن گناه ورزیده‌ای.
11زیرا که سنگ از میان دیوار به فریاد در خواهد آمد،
و تیرِ چوبین او را پاسخ خواهد داد.
12«وای بر آن که با خونریزی شهری بنا کند
و آن را بر بی‌انصافی استوار سازد!
13آیا این از جانب خداوند لشکرها نیست
که قومها برای آتش مشقّت کِشند،
و ملتها برای بطالت خویشتن را خسته سازند؟
14زیرا همان‌گونه که آبها دریا را می‌پوشاند،
جهان از معرفتِ جلالِ خداوند مملو خواهد شد.
15«وای بر آن که همسایۀ خویش را می‌نوشاند،
و با ریختن زهرِ خود او را مست می‌سازد،
تا بر عریانی‌اش بنگرد.
16تو به عوض جلال، از رسوایی سیر خواهی شد؛
اکنون خود نیز بنوش و بی‌دینی#2:16 در عبری: ”ختنه‌ناشدگی“. خویش را نمایان ساز.
زیرا که جامِ دست راست خداوند به تو خواهد رسید،
و رسوایی، جلالِ تو را خواهد پوشانید.
17خشونتی که بر لبنان روا داشتی،
اکنون تو را فرو خواهد گرفت،
و نابودی حیوانات،
اکنون تو را به هراس خواهد افکند؛
زیرا خون آدمیان را ریختی،
و بر زمین و شهر و ساکنانش خشونت روا داشتی.
18«از تمثال تراشیده چه فایده که صنعتکاری آن را بسازد،
از بت ریخته شده و آموزگار دروغ؟
که صانع بر مصنوع خود توکل کند،
حال آنکه بتی گنگ بیش نیست!
19وای بر آن که به چوبی گوید، ”بیدار شو!“
یا به سنگی خاموش که: ”برخیز!“
آیا تواند تو را چیزی آموزد؟
اینک به طلا و نقره اندود گشته،
لیکن در اندرونش هیچ روحی نیست.
20اما خداوند در معبد مقدس خویش است،
پس تمامی زمین به حضور وی خاموش باشد.»
اکنون انتخاب شده:
حَبَقوق 2: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop