آیات محبوب کتاب مقدس از پیدایش 3

به اشتراک گذاشتن

و چون زن دید که آن درخت برای خوراک نیکوست و به نظر خوشنما و درختی دلپذیر برای افزایش دانش، پس از میوه‌اش گرفته، بخورد و به شوهر خود نیز داد و او خورد.

و مار از همه وحوش صحرا که یَهوْه خدا ساخته بود، زیرکتر بود. مار به زن گفت: «آیا خدا به راستی گفته است که از همه درختان باغ نخورید؟»

و دشمنی در میان تو و زن، و در میان نسل تو و نسل او می‌گذارم؛ او سر تو را خواهد کوبید و تو پاشنه وی را خواهی زد.»

و به زن گفت: «درد زایمان تو را بسیار افزون گردانم؛ با درد فرزندان خواهی زایید و اشتیاق تو به شوهرت خواهد بود و او بر تو حکمرانی خواهد کرد.»

و به عرق پیشانی‌ات نان خواهی خورد تا لحظه‌‌ای که به خاک بازگردی که از آن گرفته شدی، زیرا که تو خاک هستی و به خاک خواهی برگشت.»

و به آدم گفت: «چونکه سخن همسرت را شنیدی و از آن درخت خوردی که امر فرموده، گفتم از آن نخوری، پس به سبب تو زمین ملعون شد، و تمام روزهای عمرت از آن با رنج خواهی خورد.

خدا گفت: «که تو را آگاهانید که عریانی؟ آیا از آن درختی که تو را قدغن کردم که از آن نخوری، خوردی؟»

پس آدم را بیرون راند و به طرف شرقی باغ عدن، کروبیان را مسکن داد و شمشیر آتشباری را که به هر سو گردش می‌کرد، تا راه درخت حیات را نگاهبانی کند.

و آدم زن خود را حوا نام نهاد، زیرا که او مادر تمامی زندگان است.