آیات محبوب کتاب مقدس از لوقا 23

به اشتراک گذاشتن

عیسی گُت: «اَی بابو، وانَ بِبَخشَ، چون گو نِزانِن چه دِگَن.» هِنگه پِشگ هاوِتِن گو جِلِگه وی نابَینا خودا لِگ وَگَن.

عیسی گُتَ وی: «بَراستی، اَز دِبِژِمَ تَ، ایرو گَل مِدا ناو بِهَشته دایی.»

پاشه گُت: «اَی عیسی، وقته تِ گَهَشتی پادشاهیا خو، مِن ژی بینَ بیراخو.»

هِنگه عیسی بِ دَنگا بِلند گِرَ هَوار: «اَی بابو، رِحا خو تسلیمی تَ دِگَم.» اَوَ گُت و رِح دا.

وقته گَهَشتِنَ اَو جیه گو ناوه وی کُلوخ بو، عیسی خاچِوَ وَگِرِن، اَو هر دو جنایتکار ژی خاچِوَ وَگِرِن، یگَ وان آلیه وی یه راسته و یه دیتِر آلیه وی یه چَپه.

نِیزوکی سَعَت دانزده نیورو بو گو تاریتیه تواوی اَو وَلات گِرت و حَتا سَعَت سِیه پاش نیورو کِشا، چون گو رُژه ایدی روناهی نَدِدا. وه ناوه دا، پَردا معبده ناوَگه دا بو دو گَر.

وقته گو سَرُکه سربازا اَو دِشدا قَوِمی دیت، سِتایِشا خدا گِر و گُت: «اَو مِرُوَ هَراستی به گُنَه بو.»