آیات محبوب کتاب مقدس از Lûk 17

به اشتراک گذاشتن

Yɛso fi dzɛ̂ nù â bə̀ghà vʉ enyəa, “Nùghu kɔʼɔ̀, ghù nduw è zəghà zò, boo zəghà zə ŋ ghù bəghasə.”

abugho ù bùʼ ghəə̄ŋ boōn ko ghû â ghəa gho tənəghā sə̀ghàmbəgha alo fətsuʼ, vʉ̀a ù kòom buʼ wô sughò ghu ko tənəghā sə̀ghàmbəgha enyəa e ŋ kūwnlo, ghù ghuuw maʼa bo e wə̄n zo, ghù kì alewuūwmaʼà bo e wə̄n.”

Ghəa ghùw ù ghee u mɔ̀ʼ zyəə̄n zuw tsughu enyəa dzâŋ zə̀ ŋ wə̄n zəghàa, ù ŋ kòom kɔ̀ʼ ebàm, kɔʼso ndùw Kə̀zə̀ dzîidziī. Ù m bɔ̄ɔm ndùw nyə̀ŋè pfʉ̌a ndùw ùsʉ̄ a tsəlà Yɛso, fughu zɔ̀ɔŋ kə wə̄n. Tûw wən fə̀ lo ghùw ù Sàmalìa.

E ghomlō nlò aŋ ghùe zɛʼɛ̄; abugho wàazùghù ghəə̄ŋ tsughu bo zo, komso ndǔw wə̄n, mò ù n tigh kuwnlo, ghù ŋ ghuuw màʼà bo e wə̄n

Yɛso fi daŋso bvʉ nû enyəa, “Yìa Ǹ so a mô ghɛ̀ baŋlo èghəm a? Ghən tɛ̀ndzughu sô kǔuwn lò ghɛ â ghee à?

Mughu ù te fi dzɛ̂ nù â ghee enyəa, “Abugho ghɛ̀ mô bûʼ boōm fughuu tsughu ko fənyàŋlò tò aŋ sam e kàʼ fə̀ mostàd fə̀ nyâaŋ toō a te, to ghɛ̀ mò lò nû aledzàa tsughu â faŋkwu kə fəkàʼ kən ko enyəa, ‘Dwə̀la nùghu kɔʼ ghue wʉ̀a wò, ghù tsughu tam tsughu an dzùghùntsòʼ!’ Kâʼ fə te fə sò zuūw wô â ghɛ̀.”

Ghùw wəla ù bəghāa səā mughù e wə̄n zo, ù lo gùuŋ nù, wə̄n ù laam nî tsughu enyəa e yo dzə̂ fəgha ko, ù lo zə kətuw.

Yɛso n daŋso dzɛ̀ â tsə̀təndə̄ghā tə wə̄n to enyəa, “À lò èsəŋò enyəa ghùw lo nû alekele kə̀tsòmlo aleghəŋlo eghəa, e kuuwn lò enyəa ghùw wəla u tsoō kɔʼɔ ghùw, ù lò an tsù! Â wə̄n alekuūwn tsom wɛ̂ɛtùghu u mɔ̀ʼ aŋ wɛghêtùghu ghən enyəa ù ghəŋlo èbo, e bɛso lo enyəa ghe nî də̀làdə̀n kə etia, ghe kɔ̂n a zəŋo ughùe, ghe ndûw maʼà alo kətsə̀m.

Tî kə Wɛ ù Ghùw kə̀ kê bɔ̌ɔm nyoʼn lò sugho tò kə Nôa ko. An tì kə Nôa kə te ko, ghî a fə̀ zuuw ko alezə̄a, mʉa, duʼnlo, zuʼso nìi kǎaŋ ko àyi, yîzən ghə n nîi ndùw ànum, ndùw tɛ̀ ndùw an nə̀gha zəla Nôa fə̀ nyəā kɔʼɔ̄ alo kəkwə̀n. Fʉ̀ghàdzughù tə̀ n daŋso è sə, bùghò lə̀ŋe tsughu ghee a dzə̀m.