آیات محبوب کتاب مقدس از Лука 17

به اشتراک گذاشتن

Онтон киниэхэ эппитэ: «Чэ, туран бар, итэҕэлиҥ эйигин быыһаата».

биир күҥҥэ эйигин утары сэттэтэ аньыыны оҥорон баран, күҥҥэ сэттэтэ кэлэн: „Аньыыбын билинэбин“, – диир буоллаҕына, эн кинини бырастыы гынар буол».

Биирдэстэрэ, үтүөрбүтүн көрөн, куолаһын муҥунан Таҥараны уруйдуу-уруйдуу, төннөн кэлбитэ уонна махтанан, Иисус иннигэр кэлэн умса түспүтэ. Бу – Самария киһитэ этэ.

Бэйэҕитин көрүнэ сылдьыҥ. Быраатыҥ эйигин утары аньыыны оҥордоҕуна сэмэлээ, оттон аньыытын билиннэҕинэ, кинини бырастыы гын

«Барыта уон киһи үтүөрбүтэ буолбат дуо? – диэбитэ Иисус. – Оччоҕо тоҕуһа ханнаный?

Айыы Тойон эппитэ: «Эһиги хартыыһа сиэмэтин саҕа итэҕэллээххит эбитэ буоллар, субу үүнэн турар смоковница, сиртэн силистэри хоҥнон байҕалга көс диэтэххитинэ, эппиккитин толоруо этэ.

Олоҕун харыстааччы олоҕун сүтэриэҕэ, оттон олоҕун сүтэрээччи олоҕун быыһыаҕа.

Оттон үөрэнээччилэригэр Иисус эппитэ: «Киһини аньыыга тардар моһоллор син биир баар буолуохтара гынан баран, сор-муҥ күүтэр ол моһол төрдө буолар киһини. Кини бу турар кыралартан биирдэстэрин эмэ аньыыга уккуйуон кэриэтэ, моонньугар суоруна тааһын баайан, муораҕа тимирдибиттэрэ киниэхэ ордук буолуо этэ.

Ной саҕана хайдах этэй да, Киһи Уолун кэмигэр эмиэ оннук буолуоҕа. Ной аалыгар киириэр диэри, дьон иһэллэрэ-аһыыллара, ойох ылаллара, эргэ бараллара, ол сырыттахтарына, улуу мотуок кэлэн кинилэри барыларын эспитэ.