آیات محبوب کتاب مقدس از Lukka 17

به اشتراک گذاشتن

Ndeen, o wi'i gorko oon: —Umma, yahu, goonɗinal maa dannii ma.

Si o toonyake ma kile jeɗɗi e ley nyalooma gooto, de o warti to maa kile jeɗɗi imo tuubane, njaafoɗaa mo.

Gooto maɓɓe, nde yi'unoo daɗii ndeen, yeccii, ina teddina Laamɗo e daande toownde. O sujidi e leydi ɗakkol koyɗe Iisaa, imo yetta ɗum. Oon wo Samariyanke.

Kaybee ko'e mooɗon: si sakiike maa luttii, pelaa ɗum. Si tuubii, njaafoɗaa ɗum.

Iisaa jaabii, wi'i: —Wanaa sappo ɓeen fuu ndaɗii naa? Toy njeenayo ɓeen le ngoni?

Iisaa jaabii, wi'i: —Si goonɗinal mooɗon fotii fay no gabbel lekki mutaari ni, si on mbi'ii lekki kiiɗo ɗoofoo, darowoo ley maayo, ki jaɓanan on.

Neɗɗo fuu piliiɗo reenude yonki muuɗum, mursan ki, de neɗɗo fuu mursuɗo ki, reenan ki.

Iisaa wi'i taalibaaɓe muuɗum ɓeen: —Sikke walaa ko fergata yimɓe faa luttina ɗum'en waran, ammaa bone woodanii laatiiɗo sabaabu majjum. Hayre teddunde haɓɓee e daande joomum faɗɗee ley maayo manngo, ɗum ɓuri woodde diina luttinde gootel e cukaloy koy.

Hono no laatorinoo wakkati Nuuhu oon, noon du nyalaaɗe Ɓii Neɗɗo laatortoo: yimɓe ina nyaama, ina njara, ina ɓaŋa, ina ɓaŋee, faa nyannde Nuuhu naati laana kaan. De ilam tuufaandu ɗaam wari, halki ɓe fuu.