Lûqa 7
7
Îmanê Serwanî
(Metta 8:5-13)
1Badê ke Îsayî enê heme çî şarî rê vatî, şi şaristanê Kefernahûmî. 2Uca serwanêk estbi. Yew xulamê ci estbi ke ey zaf qîmet dayne ci, nêweşê verê mergî bi. 3Gama ke serwanî xeberê derheqê Îsayî de şinawitî, tayê pîlê cihûdan şirawitî Ey het. Seba ke bêro heyatê xulamê ci yê nêweşî bixelisno, waşt Ey ra rica bikerê. 4Pîlê cihûdan şiyî Îsayî het, seba ke serwanî rê ardim bikero lavey kerd û va “Eno merdim layiqê ardimê to yo. 5Şarê ma ra hes keno, semedê ma xavra zî ey da viraştiş.”
6Enê ser o Îsa înan dir şi. Wexto ke baş ameyî nizdîyê keyeyî, serwanî bi wasitaya hevalanê xwu Ey rê ena xebere şirawite: “Ya Wayirê ma, keremê xwu ra zehmet meke. Ez layiq nîya ke ti bêrê verê linga mi. 7Eno semed ra mi zî xwu layiq nêdî ke ez bêrî verê to; tenê ti emir bike, xulamê mi do şîfa bivîno. 8Ez zana emirkerdiş çi yo, çimkî ez zî hem emir gêna hem zî emir dana. Ez leşkerêk ra vana ‘Şo’ şino. Ez yewna leşkerî ra vana ‘Bêre’ yeno. Û ez xulamê xwu ra vana ‘Enê bike’ keno.”
9Wexto ke Îsayî enê vateyî şinawitî serwanî rê heyran mend. Ageyra qelebalixo ke Ey dima ameyne ser û wina va: “Ez şima rê enê vajî, mi Îsraîl de bîle yew îmano winasî nêdîyo.” 10Enê ser o, merdimê ke serwanî şirawitbî Îsayî het wexto ke ageyrayî keye, dî ke xulam biyo weş.
Îsa Lajê Cînîya Vîya Keno Gane
11Roja bîne Îsa û şagirdê ci şiyî yew şaristanê bi nameyê Nayîn. Qelebalixêko zaf pîl înan reyde bi. 12Îsa wexto ke ame nizdîyê berê şaristanî yew qefleyê cenaza dî. Merde lajo yewek yê cînîyêka vîya bi. Şaristan ra zaf kesî zî cîneke dir bî. 13Gama ke Wayirê ma Îsayî cîneke dî zerrîya ci veşaye, va: “Meberme.” 14Şi nizdîyê sedye û destê xwu na ser. Înanê ke sedye kiriştêne nişka ra vindertî. Îsayî veng da neaşê xortî, va: “Xorto, ez to ra vana, wurze!”
15Merde wurişt û dest bi qiseykerdiş kerd. Îsayî o teslîmê dadîya ci kerd.
16Her kesî yew ters girewtbi. Homayî rê hemd kerd, va: “Miyanê ma ra pêxemberêko pîl vejîya! Homa ame ardimê şarê xwu!”
17Ena xebera derheqê Îsayî de pêroyê Yahûdîye û mintîqeyanê derûdorî ra vila biye.
Îsa û Yehyayo Waftîzkar
(Metta 11:2-19)
18Yehyayî enê heme biyenê ke qewimîyayê şagirdanê xwu ra pê hesiya. Enê ser o şagirdanê xwu ra veng da di kesan, ardî xwu het û 19wina va: “Şêrê Îsayî het, pers bikerê vajê ‘Ma zanê do Mesîh bêro. Ti O yê, yan ma paweyê yewnayî vinderê?’”
20Mêrikî şiyî Îsayî het; Ey ra va “Yehyayê Waftîzkarî ma şirawitî û waşt ke ma enê to ra bipersê; ‘Ma zanê do Mesîh bêro. Ti O yê, yan ma paweyê yewnayî vinderê?’”
21A esna de Îsayî zaf însanî nêweşîyan ra, îletan ra û cinan ra xelisnayî û şîfa da înan, çimê zafê koran akerdî. 22Ena perse ser o wina cewab da şagirdanê Yehyayî: “Şêrê Yehyayî het, çiyo ke şima dîyo û şinawito vajê. Çimê koran abenê, seqetî rayir şinê, cuzaminî şîfa vînenê, kerrî şinawenê, merdeyî benê gane û mizgîna xelasî diyena mezlûman. 23Werre bi ey ke mi ra şibhe nêkeno, zano ez kam a.”
24Badê, qasidê ke Yehyayî şirawitbî şiyî, Îsayî şarî rê behsê Yehyayî kerd va: “Şima şiyî yaban ke çi bivînê? Yew merdimo bêîrade ke sey qamîşê verê vayî de lerzeno? 25Vajê, şima şiyî ke çi bivînê? Yew merdimo miyanê kincanê zarîfan de? Oxro kesê ke miyanê kincanê zarîfan de keyf kenê, saraya qralan de cûyenê. 26Madem wina, şima şiyî ke çi bivînê? Yew pêxember? Ez şima rê enê vajî, keso ke şima dî pêxemberî ra zî serêr o! 27#Malakî 3:1Derheqê ey de wina nusîyayo:
‘Biewnî, Ez qasidê xwu to ra#7:27 to ra: yanî Mesîhî ra ver şirawena.
O do vernî de şêro û rayirê to bihederno.’
28“Ez şima rê enê vajî, Yehya heme însananê ke ameyê û şiyê ra serêr o. Labelê Hukimranîya Homayî de keso tewr mutewazî bîle Yehyayî ra serêr o.”
29Şaro ke hetê Yehyayî ra waftîz biyo, heta memûranê bacî bîle gama ke eno çî şinawit, qebûl kerd ke Homa heq o. 30Labelê Fêrisîyan û alimanê Tewratî xwu nêda ver ke bi destê Yehyayî waftîz bibê û bi eno qeyde çiyo ke Homayî semedê înan mirad kerdbi înan red kerd.
31Îsayî vateyê xwu wina dewam kerdî: “Ez însananê enê neslî bi çi muqayese bikerî? Ez vajî manenê çi? 32Manenê tutanê ke bazar de ronişenê û hevalanê xwu ra vanê:
‘Ma şima rê da bilûre ro, şima kay nêkerd;
Ma şîwarî vatî, şima şîn nêgirewt.’
33“Yehyayo Waftîzkar ame; roje girewt, şerab nêşimit. Şima ci ra va ‘cinêr’. 34Benîademo Semawî ame; werd û şimit. Ena rey zî şima vanê ‘Biewnîyê enê merdimê werox û serxoşî ra! Memûrê bacî zî tede, kesê ke dîn ra dûrî yê dir biyo dost.’ 35Labelê o ke wayirê hîkmetî yo, fam keno ke emelê ma her diyan zî raşt o.”
Şîmûnê Fêrisî rê Derse
36Fêrisîyan ra yewî, Îsa semedê werdî dawet kerd. Îsa şi keyeyê Fêrisî û sifreyî ser o ronişt.
37O şaristan de yew cînî estbî. Gunekar ameyne zanayiş. Aye şinawit ke Îsa keyeyê Fêrisî de werd weno, ameye o keye. Destê aye de yew firaqo mermero sipî ra viraşte estbi. Ruweno boyweş tede bi. 38Îsayî dîwanî ser o xwu derg kerdbi. Cîneke bi bermiş ameye peyê Îsayî, verê linganê ci de vinderte; bi hesiranê çimanê xwu lingê Îsayî kerdî hîy, bi porê xwu kerdî zuwa û pêsero lewî nayî pa, bi ruwen vilênayî.
39Fêrisîyê ke Îsa dawetê keyeyê xwu kerdbi gama ke eno dî xwu zere de wina va: “Eke eno merdim pêxember biyêne, do bizanayne ena cînîya ke destê xwu sawena ci ra kam a, senî tewir a û do fam bikerdêne a yew cînîya gunekar a.”
40A esna de Îsa ageyra Fêrisî ser va: “Şîmûn, to rê yew vateyê mi esto.”
Şîmûnî va “Kerem bike Seyda.”
41Îsayî dest bi vatiş kerd: “Eynî faîzkarî rê deyndar, di merdimê estbiyê. Ê yewî panc sey, êyê bînî zî pancas dînar#7:41 dînar: Pereyo sîmîn ke dewrê Roma de ameyne şixulnayiş. O wext yewmîyeya yew emeleyê bêwesfî, yew dînar bî. deynê ci estbiyo. 42Her di zî nêeşkayê deynê xwu bidê. Ancî zî, faîzkarî fek deynê înan ra veradayo. Nika enê di merdiman ra kamcîn do hîna zaf faîzkarî ra hes bikero?”
43Şîmûnî cewab da va: “Ez vana, o ke deynê ci hîna zêde yo.”
Îsayî va “Ti heqdar ê.” 44Dima ageyra cîneke ser û Şîmûnî ra enê çî vatî: “Ti ena cîneke vînenê? Gama ke ez ameya keyeyê to, seba ke ez linganê xwu bişuwî to awe nêda. Labelê aye lingê mi bi hesirê çimanê xwu kerdî hîy û bi porê xwu kerdî zuwa. 45Ti nêameyî rîyê mi la ez ke ameya nêameya, a lew nana linganê mi ra. 46To zeyt nêsawit sereyê mi ra,#7:46 zeyt sawitiş sere ra: Yew edetê cihûdan ke semedê meymanî ameyne tetbîqkerdiş. Eke zeyt bisawitêne sere ra, seke rûmet dayo meymanî. Labelê eno ruwen, ruweno ke boye dano ra zaf ercanêr o. labelê aye bi ruweno boyweş lingê mi vilênayî. 47Ez to ra enê vajî, zafê guneyanê aye ameyî efûkerdiş. Sebebê hende zaf heskerdişê aye, a eno yo. Êyê ke înan rê tay bexş biyo zî tay hes kenê.”
48Îsayî cîneke ra va “Guneyê to ameyî efûkerdiş.”
49Kesê ke sifreyî ser o bî, dest pê kerd, xwu miyan de qisey kerd, va: “Eno merdim kam o ke guneyan bîle efû keno?”
50Îsayî zî cîneke ra va “Îmanê to ti xelisnaya. Bi silametî şo.”
Actualmente seleccionado:
Lûqa 7: diqSZZ
Destacar
Compartir
Copiar
¿Quieres guardar tus resaltados en todos tus dispositivos? Regístrate o Inicia sesión
© (Active), Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.
