“जेतार तुमु उपास कोरसु, ती दोगावा सारखो तुमरा मुयो पोर उदासी नी आवनो जुवे, काहाकि चे आपना मूय उतार रोयतला छे, काहाकि माणसे तीनुक उपवासी जाणे, मे तुमु काजे छाचलीन कोय कि चे आपना प्रतीफोव ली लेदला.” बाकीन जेतार तू उपवास कोरे ती आपना मुंडका पोर तेल लागाळ एने मूय धुव, काहाकि माणसे नी बाकीन तारू बास जू गुप्त मा छे तुसेक उपवासी जाणे इना हालतमा तारू बास जू एखलामा मा देखतलु छे, तुसेक प्रतीफोव आपसे.