مَرکاس 11
11
اورشلیما ایسّایا وشّاتکَ کننت
(مَتّا 21:1–11؛ لوکا 19:28–40؛ یوهَنّا 12:12–19)
1وهدے اورشَلیمئے نزّیکّا، زئیتونئے کۆها بئیت‌پاجی و بئیت‌اَنیائے مێتگان رَستنت، گڑا ایسّایا دو مُرید رئوان دات و 2گوَشتی: ”دێمی مێتگا برئوێت. اَنچۆ که اۆدا رَسێت، هری کُرّگے گندێت که بستگ. آ کُرّگا اَنگت هچکَس سوار نبوتگ. آییا بۆجێت و اِدا بیارێت. 3اگن کَسێا جُست کرت که شما چے کنگا اێت، بگوَشێت که واجها اے کُرّگ پکار اِنت و دَمانا پِریَ تَرّێنیت.“ 4گڑا دوێن مُرید شتنت و دیستِش که کُرّگے ڈَنّا، دَمکا#11:4 دَمک، بزان کوچه، گلّی دَروازگئے دپا بستگ. بۆتکِش. 5چه اۆدا اۆشتاتگێن مردمان لهتێنا جُست کرت: ”شما چے کنگا اێت؟ چێا اے کُرّگا بۆجێت؟“ 6اَنچُش که ایسّایا سۆج داتگ‌اَتنت، آیان هما پئیما گوَشت. گڑا برگا اِشتِش. 7مُریدان کُرّگ ایسّائے کِرّا آورت و وتی شال و کباهِش هرئے پُشتا اێر کرتنت و ایسّا سوار بوت. 8بازێنێا ایسّائے راهئے سرا وتی شال و کباه چێرگێجان کرتنت. دگه بازێنێا چه ڈگاران مَچّانی پیشّ و تَک#11:8 تَک، بزان مَچّئے تَرّێن لُٹّ که پیشّ پِر اِنتی. بُرِّت و راهئے سرا اێر کرت. 9رُمبا، ایسّائے دێمئے و پُشتئے مردم کوکّار کنانا گوَشگا اَتنت:
”هوشیانا،#11:9 هوشیانا، بزان ”مارا انّون برَکّێن“.
مبارک اِنت هما که هُداوندئے ناما کئیت!#11:9 زَبور 118:26.
10مبارک اِنت مئے بُنپیرُک داوودئے پدا آیۆکێن بادشاهی.
هوشیانا، بُرزێن اَرشا!“
11گڑا ایسّا اورشَلیما آتک و مزنێن پرستشگاها شت. اۆدا، آییا کش و گوَرئے هر چیزّ چارت. بله بێوَهد اَت، پمێشکا گۆن وتی دوازدهێن کاسِدان بئیت‌اَنیایا شت.
ایسّا و اِنجیرئے درچک
(مَتّا 21:18–19)
12دومی رۆچا، وهدے ایسّا و آییئے مُرید چه بئیت‌اَنیایا در کپتنت، راها ایسّا گُژنَگ بوت. 13چه دورا اِنجیرئے درچکے دیستی که تاکی پِر اَت. درچکئے نزّیکّا شت که بگندیت بارێن بَر اِنت یا نه. بله وهدے رَست، اَبێد چه تاکا دگه هچّی ندیست، چێا که اِنجیرئے بَرئے مۆسم نه‌اَت.#11:13 اِنجیرئے بێمۆسمێن بَرے هم هست که آییا سُهئیلیگَ گوَشنت و گریبێن مردم گێشتر آییا ورنت. اِدا، په ایسّائے مَنّگا اورشَلیمئے تئیار نبئیگ، بێبَرێن اِنجیرئے درچکئے تابیرے. اورشَلیم هم، اے اِنجیرئے درچکئے ڈئولا، سال 70 میلادیا تباه کنگ بوت. 14گڑا گۆن درچکا گوَشتی: ”چه اِد و رَند، هچکَس چه تئو بَرے مئوَرات.“ اے هبر مُریدان اِشکت.
چه مزنێن پرستشگاها سئوداگرانی در کنگ
(مَتّا 21:12–17؛ لوکا 19:45–48؛ یوهَنّا 2:13–22)
15اَنچۆ که اورشَلیما سر بوتنت، ایسّا مزنێن پرستشگاها شت و چه اۆدا سئوداگر و گْراکی#11:15 گْراک، بزان آ که سئودا زوریت. اَربی و پارسیا ”مشتری، خریدار“. گلّێنت و در کرتنت. سَرّاپانی#11:15 سَرّاپ، بزان هما مردم که زَرّ بها زوریت و زَرّ بَها کنت. ٹێبَل#11:15 ٹێبل، بزان مێز، مزنێن چارپادگ. و کپۆت بها کنۆکانی کُرسی‌ای چپّی کرتنت. 16مزنێن پرستشگاها، تاجری مالئے برگ و آرگا هم نه‌اِشتنت. 17مردمی تالیم داتنت و گوَشتی: ”هُدائے کتابا نبشته اِنت: منی لۆگ سجّهێن کئومانی دْوا کنگئے جاگه گوَشگَ بیت#11:17 اِشئیا نبیئے کتاب 56:7.، بله شما ڈُنگانی پناه‌گاهے کرتگ.“ 18وهدے شَریَتئے زانۆگر و مزنێن دینی پێشوایان اے هبر اِشکت، په آییئے کُشگا راهێئے در گێجگا لگّتنت. بله تُرستِش، چێا که سجّهێن مردم چه ایسّائے تالیمان هئیران و هبکّه اَتنت. 19بێگاه که بوت، ایسّا و آییئے مُرید چه شهرا در کپتنت.
اِنجیرئے درچکئے هُشک بئیگ
(مَتّا 21:20–22)
20دومی سُهبا، راها هما اِنجیرئے درچکِش دیست که نون چه بُنا هُشک بوتگ‌اَت. 21پِتْرُس، ایسّائے هبرئے یاتا کپت و گوَشتی: ”او اُستاد! بچار، اے درچک که تئو بددْوا کرت، گیمُّرتگ.“ 22ایسّایا گوَشت: ”هُدائے سرا باور کنێت. 23شمارا راستێنَ گوَشان، اگن کَسێا ایمان ببیت و گۆن اے کۆها بگوَشیت که وتا چه اِدا چست کن و دریایا دئور دئے و وتی گوَشتگێن هبرئے سرا دلا شکّ مبیت و باور بکنت، اَنچُشَ بیت. 24پمێشکا شمارا گوَشان، هرچے که وتی دْوایانی تها لۆٹێت، باور کنێت که شمارا رسِتگ و شمارا دئیگَ بیت. 25هر وهدا که په دْوایا اۆشتێت، اگن شمارا گۆن یکّێا گِلَگے هست، وتی دْوائے تها آییا ببَکشێت تانکه شمئے آسمانی پت هم شمئے ردکاریان ببَکشیت. 26بله اگن مبکشێت، شمئے آسمانی پت هم شمئے ردکاریانَ نبکشیت.“#11:26 لهتێن دَزنبشتا، بَند 26 نێست.
ایسّائے اِهتیار
(مَتّا 21:23–27؛ لوکا 20:1–8)
27ایسّا و آییئے مُرید، پدا اورشَلیما آتکنت. وهدے ایسّا مزنێن پرستشگاها گام جنَگا اَت، مزنێن دینی پێشوا، شَریَتئے زانۆگر و کئومئے کماش آییئے کِرّا آتکنت. 28جُستِش کرت: ”تئو گۆن کجام هَکّ و اِهتیارا اے کارانَ کنئے؟ کئیا ترا اے کارانی کنگئے اِهتیار داتگ؟“ 29ایسّایا گوَشت: ”منا هم چه شما جُستے هست. منی پَسّئوا بدئیێت گڑا من شمارا گوَشان که گۆن کجام هَکّ و اِهتیارا اے کارانَ کنان. 30یَهیایا پاکشۆدی دئیگئے اِهتیار چه آسمانا رَستگ‌اَت یا چه انسانئے نێمگا؟ پَسّئو بدئیێت!“ 31آیان وت‌مان‌وتا شئور و سَلاه کرت و گوَشتِش: ”اگن بگوَشێن چه آسمانا، گڑا گوَشیت: ’شما چێا آییئے سرا ایمان نئیاورت؟‘ 32اگن بگوَشێن چه انسانئے نێمگا...“ پدا وتی هبرِش بند کرت چێا که آیان چه مردمانَ تُرست پرچا که مردمانی دلا یَهیا په راستی نبیے اَت. 33پمێشکا پَسّئو‌اِش دات: ”ما نزانێن.“ ایسّایا گوَشت: ”گڑا من هم شمارا نگوَشان که گۆن کجام هَکّ و اِهتیارا اے کارانَ کنان.“
Actualmente seleccionado:
مَرکاس 11: HPKB
Destacar
Compartir
Copiar
¿Quieres tener guardados todos tus destacados en todos tus dispositivos? Regístrate o inicia sesión
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.