یوهَنّا 11
11
ایلازَرئے مَرک
1ایلازَر نامێن مردے ناجۆڑ اَت. آ، مَریَم و آییئے گهار مَرتائے مێتگ بئیت‌اَنیائے مردمے اَت. 2مَریَم هما اَت که هُداوندێن ایسّائے پادی اَتر پِر مُشتنت و گۆن وتی مودان هُشکی کرتنت. انّون آییئے برات ایلازَر ناجۆڑ اَت. 3ایلازَرئے گهاران په ایسّایا کُلئو دێم دات: ”او هُداوند! تئیی دۆستێن مردم نادْراه اِنت.“ 4وهدے ایسّایا اے هبر اِشکت، گوَشتی: ”اے نادْراهی آییا نکُشیت، په هُدائے شان و شئوکتا نشانیے بیت، تانکه چه اِشیا هُدائے چُکّئے شان و شئوکت زاهر ببیت.“ 5ایسّایا مَرتا و آییئے گهار و ایلازَر دۆستَ داشتنت.
6وهدے ایسّا ایلازَرئے ناجۆڑیا سَهیگ بوت، دگه دو رۆچا هما جاها مهتل بوت که داشتگ‌اَتی و 7رندا گۆن مُریدان گوَشتی: ”بیاێت پدا یَهودیَها رئوێن.“ 8مُریدان گوَشت: ”او استاد! انّون یَهودی تئیی سِنگسار کنگئے سرا اَتنت. پدا همۆدا رئوگَ لۆٹئے؟“ 9ایسّایا پَسّئو دات: ”رۆچئے رُژنایی دوازده ساهت نه‌اِنت؟ کَسے که رۆچا راهَ رئوت، ٹَگلَ نئوارت چێا که جهانئے رُژنا گندیت. 10بله اگن مردمے شپا راه برئوت، ٹَگلَ وارت چێا که آییا هچّ نور نێست.“ 11اے هبران و رند ایسّایا گوَشت: ”مئے دۆستێن ایلازَر وپتگ، بله منَ رئوان و آییا پادَ کنان.“ 12مُریدان گوَشت: ”او هُداوند! اگن واب کپتگ، اَلّما دْراهَ بیت.“ 13ایسّایا آییئے مَرکئے بارئوا هبر کرت، بله آیان هئیال کرت که ایلازَر اَنچۆ وپتگ و واب اِنت.
14پدا ایسّایا تَچکا گوَشتنت: ”ایلازَر مُرتگ. 15بله شَرّ اِنت که من اۆدا نبوتگان. نون من په شُمئیگی گَل آن که شما ایمان آورتَ کنێت. بیاێت، آییئے گوَرا رئوێن.“ 16توما که آییئے دومی نام دیدیموس#11:16 اَرَمایی زبانا توما و یونانی زبانا دیدیموسئے مانا ”جاڑ“ اِنت. اَت، گۆن آ دگه مُریدان گوَشتی: ”بیاێت، ما هم رئوێن که گۆن ایسّایا هۆر بمرێن.“
ایسّا زِندمان اِنت
17وهدے ایسّا آتک و رَست، سَهیگ بوت که چار رۆچ اِنت ایلازَر کَبر کنگ بوتگ. 18بئیت‌اَنیا تان اورشَلیما، کِساس سئے کیلومیتر#11:18 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”پانزده اِسْتادی“. یکّ اِسْتادیے 187 میتر بوتگ. اِنت. 19بازێن یَهودیے، مَرتا و مَریَمئے کِرّا په آیانی براتئے پُرسا آتکگ‌اَت. 20وهدے مَرتا سَهیگ بوت که ایسّا پێداک اِنت، آییئے پێشوازیا#11:20 پێشوازی، بزان مردمێئے دێما رئوگ و شرپ دئیگ. شت، بله مَریَم لۆگا نِشت. 21مَرتایا گۆن ایسّایا گوَشت: ”او هُداوند! اگن تئو اِدا بوتێنئے، منی برات نمُرتگ‌اَت. 22بله منَ زانان که هر چیزّے که تئو چه هُدایا بلۆٹئے، انّون هم ترا دنت.“ 23ایسّایا گوَشت: ”تئیی برات پدا زندگَ بیت.“ 24مَرتایا گوَشت: ”منَ زانان که آهِرتئے رۆچا زندگَ بیت، هما رۆچا که مُردگ جاهَ جننت.“ 25ایسّایا گوَشت: ”زِندئے سرچمّگ من آن و اے من آن که مُردگان دوبَر زندگَ کنان. اگن کَسے منی سرا ایمان بیاریت، تُرے بمریت هم پدا زندگَ بیت. 26هرکَس که زندگ اِنت و منی سرا ایمانَ کاریت، هچبرَ نمریت. اے هبرا باوَرَ کنئے؟“ 27مَرتایا گوَشت: ”هئو، هُداوند! منا باور اِنت که تئو مَسیه ائے، تئو هُدائے هما چُکّ ائے که اے جهانا آیگی اَت.“
ایسّائے گرێوگ
28اے هبرئے کنگا و رَند مَرتا شت، وتی گهار مَریَمی تئوار کرت و په هَلوَت گوَشتی: ”استاد آتکگ و ترا لۆٹیت.“ 29وهدے مَریَما اِشکت، هما دمانا پاد آتک و ایسّائے کِرّا شت. 30ایسّا اَنگت مێتگا نپُترتگ‌اَت، همۆدا اَت که مَرتا آییئے پێشوازیا شتگ‌اَت. 31هما یَهودی که لۆگا مَریَمئے کِرّا اَتنت و آییا تسلّا دئیگا اَتنت، وهدے دیستِش که مَریَم په اِشتاپی پاد آتک و چه لۆگا در آتک، آییئے رَندا کپتنت. وت‌مان‌وت گوَشتِش: ”بلکێن په گرێوگا کَبرئے سرا رئوت.“
32بله مَریَم همۆدا شت و سر بوت که ایسّا اۆدا اَت. وهدے ایسّایی دیست، آییئے پادان کپت و گوَشتی: ”او هُداوند! اگن تئو اِدا بوتێنئے، منی برات نمُرتگ‌اَت.“ 33ایسّایا که مَریَم و آییئے همراهێن یَهودی گرێوگا دیستنت، سکّ نگێگ و پَدَرد بوت. 34گوَشتی: ”شما ایلازَر کجا کبر کرتگ؟“ گوَشتِش: ”او هُداوند! بیا و بچار.“ 35ایسّایا گرێت. 36یَهودیان گوَشت: ”بچارێت، چینکدر دۆستی داشتگ.“ 37چه آیان لهتێنا گوَشت: ”اے مردا که کۆرئے چمّ رُژنا کرتنت، ایلازَری چه مَرکا رَکّێنت نکرت؟“
ایلازَرئے زندگ بئیگ
38ایسّا پدا سکّ نگێگ بوت و ایلازَرئے کَبرئے سرا شت. کَبر گارے اَت و ڈۆکے دپا اێر اَتی. 39ایسّایا گوَشت: ”ڈۆکا دور کنێت.“ مُرتگێن ایلازَرئے گهار مَرتایا گوَشت: ”او هُداوند! آییئے مَرکا چار رۆچ گوَستگ و بۆَ کنت.“ 40ایسّایا پَسّئو دات: ”من ترا نگوَشت که اگن ترا ایمان ببیت، هُدائے شان و شئوکتا گندئے؟“ 41گڑا ڈۆکِش دور کرت. ایسّایا آسمانئے نێمگا چارت و گوَشتی: ”او پت! تئیی شُگرا گران که تئو منی هبر گۆش داشت. 42من زانت که تئو مُدام منی هبرا گۆشَ دارئے، بله من اے هبر هما مردمانی هاترا گوَشت که اِدا اۆشتاتگ‌اَنت، تانکه باور بکننت که تئو منا رئوان داتگ.“ 43چه اے هبران و رَند، ایسّایا گۆن بُرزێن تئوارے گْوانک جت:#11:43 گْوانک جنَگ، بزان تئوار کنگ. ”ایلازَر! در آ.“ 44هما مُردگ که دست و پادی کَپنا پَتاتگ‌اَتنت و دێمی دَزمالێا پۆشتگ‌اَت، ڈنّا در آتک. ایسّایا گوَشت: ”پَچی کنێت، بِلّێتی که رئوت.“
ایسّائے کۆشئے پَندَل
45بازێن یَهودیے که مَریَمئے کِرّا آتکگ‌اَت، وهدے ایسّائے اے کارِش دیست، آییئے سرا ایمانِش آورت. 46بله چه اِشان لهتێن پَریسیانی کِرّا شت و ایسّائے کرتگێن کارئے هالِش برت و سر کرت. 47پَریسی و مزنێن دینی پێشوایان، سرۆکانی دیوانئے باسک لۆٹاێنتنت و گوَشتِش: ”ما چے کنگا اێن؟ اے مرد بازێن مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانیے پێش دارگا اِنت. 48اگن اِشیا همے ڈئولا یله بدئیێن، سجّهێن مردم اِشیئے سرا ایمانَ کارنت و رومیَ کاینت و مئے مزنێن پرستشگاه و کئوما چه مئے دستا پچَ گِرَنت.“
49چه آیان یکّے که نامی کئیاپا اَت، آ سالئے مسترێن دینی پێشوا اَت. آییا گوَشت: ”شما هچَّ نزانێت. 50نزانێت که په شما شرتر همِش اِنت که سَرجمێن کئومئے تباهیئے بدلا، یکّ مردمے کئومئے جاها بمریت؟“ 51اے هبر کئیاپایا وتسرا نجت. آ هما سالئے مسترێن دینی پێشوا اَت، پمێشکا آییا پێشگۆیی کرت که ایسّا کئومئے جاها مریت. 52تهنا آ کئومئے جاها نمریت، هُدائے سجّهێن شِنگ و شانگێن چُکّانی جاها مریت تانکه آیان یکجاه و یکراه بکنت. 53چه آ رۆچا و رَند، ایسّائے کُشگئے پَندَلِش#11:53 پندَل، بزان سازِش، رِپک و هُنَر. سازت. 54چه اِد و رند ایسّایا یَهودیانی نیاما تَرّ و گَردَ نکرت. گیابانئے نزّیکّا اِپراێم نامێن شهرێا شت و گۆن وتی مُریدان همۆدا داشتی.
55یَهودیانی سَرگوَزئے ائیید نزّیکّ اَت و بازێن مردمے چه مُلکئے سجّهێن هَند و دَمگان اورشَلیما آتکگ‌اَت که چه ائییدا پێسر پاکیزگیئے رسمان پوره بکننت. 56آ ایسّایا پَٹّگا اَتنت، مزنێن پرستشگاها اۆشتاتگ‌اَتنت و یکدگرا جُست کنگا اَتنت: ”شما چے گوَشێت؟ بارێن، اے ائییدا نئیئیت؟“ 57بله پَریسی و مزنێن دینی پێشوایان هُکم داتگ‌اَت: ”هرکَس که زانت ایسّا کجا اِنت، مارا هال بدنت.“ آیانی دلا اَت که ایسّایا دَزگیر بکننت.
Actualmente seleccionado:
یوهَنّا 11: HPKB
Destacar
Compartir
Copiar
¿Quieres tener guardados todos tus destacados en todos tus dispositivos? Regístrate o inicia sesión
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.