Mateusza 9
9
Prawo przebaczania grzechów
(Mk 2:1-12; Łk 5:17-26)
1I wsiadł do łodzi, przeprawił się na drugą stronę i przybył do swojego miasta.#Mt 4:13#9:1 To znaczy do Kafarnaum (zob. 4:13; Mk 2:1). Było to miasto liczące ok. 1000-1500 mieszkańców. Miało jednak wielkie znaczenie. 2I oto przynieśli Mu ułożonego na posłaniu sparaliżowanego. A gdy Jezus zobaczył ich wiarę,#Mt 8:10; 9:22, 29; 15:28; Mk 10:52; Łk 7:50; 17:19; Dz 14:9 powiedział sparaliżowanemu: Odwagi,#Mt 9:22; 14:27; Mk 6:50; J 16:33#9:2 Odwagi, θάρσει, w NP tylko w imp.; lub: Nie bój się! Bądź dobrej myśli! synu,#9:2 synu, τέκνον, ozn. też dziecko. odpuszczane są ci grzechy.#Łk 7:48#9:2 odpuszczane są ci grzechy, ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι, א B (IV); odpuszczone są ci twoje grzechy, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου, W (IV/V) C, kwws; Mt 9:2L. 3I oto niektórzy ze znawców Prawa powiedzieli w sobie: On bluźni.#Mt 26:65; Mk 2:7; J 10:36#9:3 Lub: obraża Boga; uznano za to przypisywanie sobie przez Jezusa Bożych prerogatyw (Mk 2:7). 4Jezus zaś, gdy zobaczył ich myśli,#Mt 12:25; Mk 12:15; Łk 6:8; J 2:25 powiedział: Dlaczego o złych rzeczach myślicie w swoich sercach?#Rdz 6:5; Ps 94:11 5Bo co jest łatwiejsze? Powiedzieć: Odpuszczane są twoje grzechy, czy powiedzieć: Wstań i chodź? 6Abyście zaś przekonali się, że Syn Człowieczy#Mt 8:20 ma na ziemi władzę odpuszczać grzechy#Łk 7:49; Dz 5:31 – tu mówi do sparaliżowanego#9:6 Mk 2:10 zawiera takie same słowa, co wskazuje, że Mateusz korzystał z pism Marka. – wstań, weź swoje posłanie i idź do swego domu!#J 5:8#9:6 Istnieje związek między chorobą a grzechem. Biblijne pojmowanie choroby wyrazić można w czterech stwierdzeniach: (1) Choroba jest elementem rzeczywistości skażonej grzechem i przez to oddartej od Boga. Biblia opisuje chorobę jako: dolegliwość, troskę, ból, trud (עִצָּבוֹן, itstsawon, Rdz 3:16); chorobę (מַחֲלָה, machalaʰ; Wj 15:26; תַּחֲלֻאִים, tachalu’im, Pwt 29:21); niedyspozycję (דָּוֶה, daweʰ; Tr 1:13). Choroba jako składnik skażonej grzechem rzeczywistości zajmuje miejsce obok śmiertelności (Rdz 2:17; 6:3), skażenia ludzkiej natury i wszystkich dzieł człowieka (Rdz 6:5; 8:21; Mt 19:8). (2) Choroba jest jednym z elementów języka, za pośrednictwem którego Bóg mówi do stworzenia skażonego grzechem i przez to oddzielonego od Boga (Pwt 28:58-61; Kzn 7:3; Iz 45:5-7). Jako taka, choroba funkcjonuje obok cierpienia i bólu, wojny i nieszczęścia, smutku i marności (zob. Iz 45:7). (3) Choroba pozostaje w ścisłym związku z posłuszeństwem lub nieposłuszeństwem Bogu (Wj 15:26; Pwt 28:58-61; Iz 1:4-6; J 5:14). (4) Choroba może być środkiem służącym objawieniu się chwały Bożej (J 11:4). Przyczyną takiego stanu rzeczy, z jakim mamy do czynienia, jest zatem grzech. Jeśli choruję, to dlatego, że ja zgrzeszyłem albo zgrzeszyły poprzednie pokolenia, albo dlatego, że mam udział w skażeniu natury ludzkiej z powodu grzechu Adama. Ze względu na podłoże, choroby da się podzielić na trzy grupy: (1) Choroby zawinione przez niepodporządkowanie się człowieka Prawu Bożemu (np. choroby weneryczne, schorzenia wynikające z niezdrowego odżywiania się, choroby będące konsekwencją nałogów). (2) Choroby wymuszone przez działalność człowieka (np. choroby cywilizacyjne i zawodowe, choroby będące bezpośrednią konsekwencją skażenia środowiska naturalnego). (3) Choroby wynikające z samej śmiertelności ludzkiego ciała (np. choroby wieku starczego). 7Wówczas wstał i odszedł do swego domu. 8Na ten widok tłumy przestraszyły się i oddały chwałę Bogu,#Mt 5:16; 15:31; Łk 7:16; 13:13; 17:15; 23:47; J 15:8; Dz 4:21 który dał ludziom taką władzę.
Powołanie Mateusza
(Mk 2:14-17; Łk 5:27-32)
9Gdy Jezus tamtędy przechodził, zobaczył człowieka imieniem Mateusz,#Mt 10:3; Mk 2:14; Łk 5:27 siedzącego przy stole celnym – i mówi mu: Chodź za Mną.#Mt 4:19 Wstał więc i poszedł za Nim. 10I stało się, gdy spoczywał w domu przy stole, że wielu celników#Mt 5:46 i grzeszników przyszło i dołączało do Jezusa i Jego uczniów przy stole. 11A faryzeusze, widząc to,#9:11 Jezus znajdował się pod stałą obserwacją ludzi. Powinniśmy dbać o to, aby nasze życie wywoływało u ludzi uwielbienie Boga (Mt 5:16). mówili do Jego uczniów: Dlaczego wasz Nauczyciel je z celnikami i grzesznikami?#Mt 11:19; Łk 5:30; 15:2; 19:7; Ga 2:15 12Gdy to usłyszał, powiedział: Nie potrzebują zdrowi lekarza, lecz ci, którzy mają się źle.#9:12 Najtragiczniejszym grzechem jest dobro niezależne od Boga. 13Idźcie i nauczcie się, co to znaczy: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary.#1Sm 15:22; Prz 21:3; Oz 6:6; Am 5:21-22; Mi 6:6-8; Mt 12:7; Mk 12:33#9:13 Tj. podchodźcie do ludzi z miłością, a nie z paragrafem. Zob. Oz 6:6. Bo nie przyszedłem powołać#9:13 Lub: wezwać, καλέσαι, por. Mt 4:21. sprawiedliwych, lecz grzeszników.#Łk 15:7; 19:10; 1Tm 1:15
Nowe formy dla nowych treści
(Mk 2:18-22; Łk 5:33-39)
14Wtedy podeszli do Niego uczniowie Jana,#Mt 11:2; Łk 11:1; J 1:35; 3:25 pytając: Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy,#Łk 18:12 a Twoi uczniowie nie poszczą?#Mt 15:2 15A Jezus im odpowiedział: Czy goście weselni#9:15 Idiom: synowie komnaty weselnej, οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος, קְרֻאֵי הַחֲתֻנָּה. są w stanie smucić się, dopóki jest z nimi pan młody?#Iz 62:5; J 3:29 Przyjdą jednak dni,#Łk 17:22 gdy pan młody zostanie im zabrany – i wtedy będą pościć.#Dz 13:2-3; 14:23#9:15 Modlitwa i post to narzędzia, z których możemy korzystać w najtrudniejszych sytuacjach życiowych: np. gdy stajemy wobec osób opętanych (Mt 17:21; Mk 9:29) lub trudności w pracy misyjnej (2Kor 11:29). 16Nikt zaś nie naszywa na stary płaszcz łaty z płótna, które jeszcze nie zbiegło się w praniu, bo takie jego łatanie ściąga [brzegi] płaszcza i rozdarcie staje się gorsze. 17Nie wlewają też młodego wina w stare bukłaki,#Joz 9:4#9:17 Bukłaki, ἀσκοί, worki z koziej skóry; mogły mieścić ok. 20 l wina, nie znano butelek ze szkła. (Mt 9:17L). w przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki się niszczą. Ale młode wino wlewają do nowych bukłaków#2Kor 5:17; Ga 4:9 – i tak chroni się jedno i drugie.#9:17 Wino przechowywano w bukłakach z koziej skóry. W trakcie fermentacji, pod wpływem ciśnienia, świeża skóra mogła się rozciągnąć, stara – nie.
Przywrócenie zdrowia i życia
(Mk 5:21-43; Łk 8:40-56)
18Gdy to do nich mówił, oto przyszedł pewien przełożony [synagogi] i kłaniał się Mu,#Mt 8:2 mówiąc: Moja córka właśnie dogorywa,#9:18 dogorywa, ἐτελεύτησεν, idiom, euf.: dobiega końca. ale przyjdź, połóż na nią swą rękę,#Mt 8:3; Mk 6:5; 7:32; 8:23, 25; Łk 13:13 a będzie żyła. 19Wówczas Jezus wstał i poszedł za nim ze swoimi uczniami. 20A oto kobieta, która krwawiła#Kpł 15:25#9:20 Ten rodzaj dolegliwości czynił kobietę rytualnie nieczystą. dwanaście lat, podeszła z tyłu i dotknęła skraju Jego płaszcza.#Lb 15:38-39; Pwt 22:12; Mt 14:36; 23:5#9:20 Może chodzić o frędzle, które zdobiły szaty Żydów (Lb 15:38). 21Powtarzała sobie bowiem: Jeślibym tylko dotknęła Jego płaszcza,#Mt 14:36; Mk 3:10; 6:56; Łk 6:19; Dz 19:12 będę ocalona.#9:21 Wiara tej kobiety nie opierała się na słowach Jezusa; nigdy nie wzywał On chorych do dotykania Jego szat. W tym sensie jej wiara była pozabiblijna, oparta najej wyobrażeniach o mocy Jezusa. Jezus wkracza w życie tych, którzy spodziewają się po Nim rzeczy niemożliwych (Mt 8:8-13). 22Jezus zaś obrócił się, zobaczył ją i powiedział: Odwagi, córko, twoja wiara cię ocaliła.#Mt 9:2; Mk 10:52; Łk 7:50; 17:19; Dz 3:16 I od tej godziny kobieta była ocalona. 23A gdy Jezus przyszedł do domu przełożonego i zastał tam flecistów oraz zrozpaczony tłum,#2Krn 35:25; Jr 9:17-18 24powiedział: Usuńcie się, bo dziewczynka nie umarła, lecz śpi.#Ps 76:6; Dn 12:2; J 11:11, 13; Dz 13:36; 20:10; 1Kor 11:30; 15:6, 18, 20; 1Ts 4:13-16 I wyśmiewali Go. 25Gdy zaś wygnano tłum,#Dz 9:40 wszedł, ujął ją za rękę – i dziewczynka wstała.#Mk 1:31; 9:27; Łk 7:14-15; Dz 3:7; 9:41 26I rozeszła się wieść o tym po całej tamtej ziemi.#Mt 4:24; Mk 1:28, 45; Łk 4:37; 5:15; 7:17#9:26 Lub: po całej tamtej okolicy, zob. Mt 9:31.
Uzdrowienie dwóch niewidomych
27Gdy Jezus tamtędy przechodził, szli za Nim dwaj niewidomi#Mt 20:29-34 i krzyczeli: Zmiłuj się nad nami, Synu Dawida!#Mt 1:1; 12:23; 15:22; 20:30-31; 21:9, 15; 22:42; Mk 10:47#9:27 Syn Dawida: żydowski tytuł Mesjasza (Mt 12:23; 20:30; 21:9; 22:41-45). 28Kiedy zaś wszedł do domu, podeszli do Niego ci niewidomi, a Jezus ich pyta: Czy wierzycie,#Dz 14:9 że jestem w stanie to uczynić? Odpowiedzieli: Tak, Panie! 29Wówczas dotknął ich oczu, mówiąc: Niech się wam stanie według waszej wiary.#Mt 8:3, 13; 9:2; 15:28#9:29 W życiu dzieje nam się stosownie do wiary – albo lepiej (Ef 3:20). 30I otworzyły się ich oczy.#Iz 35:5; Łk 4:18; Dz 26:18 A Jezus nakazał im surowo, mówiąc: Uważajcie, niech nikt się o tym nie dowie!#Mt 8:4; 12:16; Mk 1:43; 5:43; 7:36 31Oni jednak, gdy wyszli, rozpowiedzieli o Nim po całej tamtej ziemi.#Mt 9:26; Mk 1:45
Uwolnienie niemego
32Gdy oni wychodzili, oto przyprowadzono Mu niemego opętanego#Mt 12:22; Łk 11:14 człowieka. 33Po wypędzeniu demona niemy przemówił.#Iz 35:6 A tłumy zdumiały się, mówiąc: Nigdy coś takiego nie zdarzyło się w Izraelu.#Mk 2:12 34Faryzeusze zaś mówili: Wygania demony w [mocy] władcy demonów.#Mt 12:24; Mk 3:22; Łk 11:15#9:34 Faryzeusze popełniali grzech przeciwko Duchowi Świętemu.
Jezus o żniwie i robotnikach
35I obchodził Jezus wszystkie miasta i wioski,#Mk 6:6; Łk 13:22 nauczał w ich synagogach,#Mt 4:23 głosił ewangelię Królestwa i uzdrawiał wszelką chorobę i wszelkie niedomaganie.#Mk 1:34; Łk 7:21
36A gdy zobaczył tłumy, zlitował się nad nimi,#Mt 14:14; Mk 6:34; 8:2 gdyż były udręczone i porzucone jak owce nie mające pasterza.#Lb 27:17; 1Krl 22:17; Ez 34:5; Za 10:2; Mk 6:34 37Wtedy zwrócił się do swoich uczniów: Żniwo wprawdzie wielkie,#J 4:35 lecz robotników mało. 38Poproście więc Pana żniwa, aby wygnał robotników na swoje żniwo.#Łk 10:2
Currently Selected:
Mateusza 9: SNPD4
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej