Σκοτώνοντας τον κρυπτονίτη, του Τζον ΜπεβέρΔείγμα

Το κάλεσμα προς μετάνοια που είναι απαραίτητο από και μέσα στην εκκλησία είναι, για την ακρίβεια, ένα κάλεσμα προς αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο: την αληθινή αγάπη. Η έλλειψη αληθινής αγάπης στην εκκλησία γεμίζει τις συναθροίσεις μας, τις διακονίες μας και τα σπίτια μας με δύο ακρότητες - ανεκτικότητα και νομικισμό.

Η απάτη της ανεκτικότητας είναι πως μπορεί να μοιάζει πολύ με αγάπη. Χρησιμοποιούμε την Αγία Γραφή για να ορίσουμε την αγάπη ως μακρόθυμη, αγαθή, ποτέ υπερήφανη, όχι απρεπή, που δε ζητάει τα δικά της, σε συνδυασμό και με άλλα χαρακτηριστικά που βρίσκουμε στο κεφάλαιο 13 της επιστολής προς Κορινθίους Α'. Ωστόσο, η αγάπη του κόσμου μπορεί κι αυτή να εμπεριέχει πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά. 

Αυτό που διαχωρίζει τη Χριστιανική αγάπη από την κοσμική αγάπη είναι πως η Χριστιανική αγάπη υπακούει στις εντολές του Θεού. "Από τούτο γνωρίζουμε", γράφει ο απόστολος της αγάπης, "ότι αγαπάμε τα παιδιά τού Θεού, όταν αγαπάμε τον Θεό και τηρούμε τις εντολές του" (Α' Ιωάννου 5:2).

Αυτό σημαίνει πως αν είμαι μακρόθυμος, όχι απρεπής, όχι ζηλόφθων και ούτε υπερήφανος, αλλά απατάω τη γυναίκα μου ή αν αποδέχομαι τη σεξουαλική ανηθικότητα, τότε δεν περπατώ στην αγάπη του Θεού. 

Η αληθινή αγάπη χαρακτηρίζεται τόσο από αλήθεια όσο και από αγάπη. Η αλήθεια χωρίς αγάπη μας καθοδηγεί στο δρόμο του γράμματος του νόμου, αυτόν που σκοτώνει - τον νομικισμό. Και, δυστυχώς, οι άνθρωποι αντιδρούν στον νομικισμό με ταλάντωση του εκκρεμούς στο άλλο άκρο, αποφεύγοντας τη διόρθωση και τις βιβλικές προειδοποιήσεις, οι οποίες είναι κριτικής σημασίας για την υγεία και οικοδομή της εκκλησίας. 

Ας είμαστε ειλικρινείς - αντιμετωπίζουμε το κάλεσμα αντρών και γυναικών σε μετάνοια ως έλλειψη συμπόνοιας, τρυφερότητας, καλοσύνης και αγάπης. Ωστόσο σκέψου το εξής: Αν δω έναν τυφλό άνθρωπο να πηγαίνει προς τον γκρεμό που θα τον κάνει να πέσει και να πεθάνει σίγουρα, η αγάπη απαιτεί να τον καλέσω να αλλάξει πορεία!

Στην κοινωνία μας, όπως συμβαίνει και με πολλούς στην εκκλησία, αυτή η γνήσια αγάπη που καλεί σε μετάνοια εκλαμβάνεται ως προκατειλημμένη και απεχθής. Αυτό το εμπόδιο έχει υψωθεί επειδή πολλοί σκέφτονται μόνο τη ζωή τους στη γη και όχι την αιωνιότητα. 

Όταν θυμόμαστε πως αυτή η ζωή είναι λιγότερη από ένα βλεφάρισμα συγκριτικά με την αιωνιότητα, ζούμε διαφορετικά. Πρέπει να αντιμετωπίζουμε τη ζωή μέσα σε ένα αιώνιο πλαίσιο για να αντιληφθούμε την αληθινή αγάπη. 

Αυτή είναι η αγάπη που χρειάζεται η εκκλησία τώρα - αιώνια αγάπη, αληθινή αγάπη - αγάπη που θα έρθει αντιμέτωπη με την αμαρτία και θα καλέσει σε μετάνοια, αλλά παράλληλα μια αγάπη που είναι μακρόθυμη, αγαθή και ευγενική.

Σου άρεσε αυτό το σχέδιο μελέτης; Σε ενθαρρύνω να εμβαθύνεις, διαβάζοντας το βιβλίο μου Σκοτώνοντας τον κρυπτονίτη.