Το Αλαβάστρινο δοχείο Δείγμα

Απόλυτη Έκθεση 

Δε θα ξεχάσω ποτέ τη συγκατοίκησή μου με ‘την κυρία μου’στην Καμπότζη, στο πρώτο μου ταξίδι με το Tearfund, διότι εκείνη άλλαξε τη ζωή μου για πάντα. Την ονομάζω ‘κυρία μου’, διότι, παρότι ντρέπομαι για αυτό, πάσχιζα να πω το όνομά της στα Χμερ κι έτσι, δεν το συγκράτησα. Αλλά ‘η κυρία μου’ , ένας τίτλος σεβασμού, συνοψίζει τα χαρακτηριστικά της. 

Δεν είχε κάποια τουαλέτα. Έπρεπε να πάει κανείς έξω, στο χωράφι. Υπήρχε μία χειροκίνητη αντλία νερού στο χωριό που πρόσφερε πρασινωπό, γλοιώδες νερό, το οποίο έπινε όλο το χωριό, αλλά όχι εγώ. Είχε ένα μόνο φως στην καλύβα της από μπαμπού, το οποίο τροφοδοτούταν απο μια μπαταρία αυτοκινήτου. Μαγείρευε τα πιο υπέροχα γεύματα πάνω σε μια φωτιά. 

Όμως υπήρχε κάτι πολύ ιδιαίτερο, σ'ότι αφορά ‘την κυρία μου’ Ήταν οροθετική. Είχε κολλήσει τον ιό από τον άντρα της, ο οποίος έλειπε μακριά για δουλειά για μεγάλα χρονικά διαστήματα και είχε φέρει την ασθένεια στο σπίτι τους, στην ερωτική τους σχέση. Εκείνος είχε πεθάνει κάποια χρόνια πριν. Μου έδειξε τη φωτογραφία του. Το πλαίσιο ήταν διακοσμημένο με χάρτινα λουλούδια, προσεκτικά και με αγάπη. 

Και λόγω της κατάστασής της, κάθε βράδυ ‘η κυρία μου’ακολουθούσε αυτό το τελετουργικό. 

Μπροστά σε αυτή τη φωτογραφία, υπό το φως αυτής της γυμνής λάμπας, έβαζε τα γυαλιά της, τα οποία είχε διαμορφώσει από λυγισμένο σύρμα και δύο χαλαρούς φακούς · άνοιγε την Αγία Γραφή της και διάβαζε φωναχτά την περικοπή που είχε επιλέξει. Έπειτα, προσεκτικά, πάντα πολύ προσεκτικά έπαιρνε την αντιϊική της αγωγή. Στη συνέχεια, έκανε μια σιωπηρή παύση, χαμήλωνε το κεφάλι της και προσευχόταν. 

Και με κάποιον τρόπο, στο ημίφως, με τα γυαλιά της, την Αγία Γραφή της και το φάρμακό της, είχα γίνει μάρτυρας της λύτρωσης. Ζωή στο μέσο του θανάτου. 

Όταν σκέφτομαι τη Μαρία που έχρισε τον Ιησού, αυτή είναι η δυνατή αίσθηση που μου δημιουργείται: απόλυτη έκθεση—, λατρεία που είναι σαν να σου ξεριζώνονται τα σπλάχνα. Το πλήρες νόημα της λέξης‘λατρεία’ στα αρχαία Ελληνικά σημαίνει κάτι σαν“να πηγαίνεις μπροστά για ένα φιλί.”Όταν ο Ιησούς μάς καλεί να λατρεύσουμε, μας καλεί να έχουμε μια στενή. βαθιά, προσωπική σχέση μαζί Του. Από ‘την κυρία μου’ και τη Μαρία διαπιστώνουμε πως δεν απαιτείται κάτι λιγότερο από όλο τον εαυτό μας, ολόκληρη την ύπαρξή μας και τη ζωή μας. Ξεχυμένη έξω, απόλυτα εκτεθειμένη. 

Καθώς αναλογίζεσαι τις ιστορίες τους, προσευχήσου να μάθουμε κι εμείς να λατρεύουμε με αυτόν τον τρόπο.