Ένα σκίρτημα χαράςΔείγμα

Ποτέ σε όλη την καταγραμμένη ιστορία ένας στρατός δεν ήταν τόσο προετοιμασμένος όπως ο στρατός του Ιωσαφάτ στη γη του Ιούδα. Είχαν εστιάσει στον Κύριο! Είχαν μείνει στο σπίτι του Κυρίου! Είχαν νηστέψει και προσευχηθεί! Είχαν πέσει με τα πρόσωπά τους στη λατρεία! Και είχαν αφήσει μια κραυγή νίκης πριν καν ακόμα ξεκινήσει η μάχη!

Ενώ οι άνθρωποι υπό την κυριαρχία του Ιωσαφάτ τραγουδούσαν και δόξαζαν, ο Θεός έκανε τη μάχη. Οι αρχές του Θεού δεν αλλάζουν ποτέ και αν περάσεις τη ζωή σου τραγουδώντας και δοξάζοντας, ο Θεός θα κάνει τη μάχη για σένα. Το πιστεύεις αυτό; Αν το έκανες, θα πέρναγες πολύ λιγότερο χρόνο ανησυχώντας και πολύ περισσότερο χρόνο λατρεύοντας! Αν πίστευες αληθινά αυτή την αρχή από το βιβλίο των β' Χρονικών, θα ξόδευες περισσότερο χρόνο δοξάζοντας και λιγότερο χρόνο κουτσομπολεύοντας.

Όταν ακολουθούμε τις αρχές του Θεού και τους τρόπους που βρίσκονται στην Αγία Γραφή, πάντα θα είμαστε περισσότεροι από τους κατακτητές γιατί υπηρετούμε έναν Θεό ο οποίος πάντα μας οδηγάει σε θρίαμβο!

Οι άνθρωποι σε αυτό το πολιορκημένο έθνος πέρασαν 3 μέρες μαζεύοντας τη λεία και ακόμα και τότε ήταν περισσότερο από ότι μπορούσαν να μεταφέρουν. Ο Θεός είναι πλούσιος σε έλεος σε αυτούς που Τον επικαλούνται στις πιο απελπιστικές στιγμές της ζωής τους. Ο Θεός πάντα θα υπερβαίνει τις προσευχές και προσδοκίες του λαού Του όταν επιλέξουμε να λατρέψουμε αντί να θρηνούμε.

Οι άνθρωποι επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ με χαρά... βίωσαν μεγάλη ειρήνη... και ο Θεός τους έδωσε ανάπαυση από όλες τις πλευρές. Αυτό είναι καλύτερο από έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, έτσι;!