Ένα σκίρτημα χαράςΔείγμα

Η προς Φιλιππησίους είναι μια από τις συντομότερες επιστολές στην Καινή Διαθήκη και γράφτηκε από τον Παύλο από το σκοτεινό φως ενός παραθύρου σε ένα κελί της Ρωμαϊκής φυλακής. Σίγουρα ένας άνθρωπος στον λάκκο της ζωής έχει το δικαίωμα να γράψει μια επιστολή παραπόνων στη διεύθυνση! Βεβαίως ένας άνθρωπος που έχει κτυπηθεί και μελανιάσει για την επιλογή να κηρύξει το Ευαγγέλιο πρόκειται για να εκφέρει τα συναισθήματά του ή να πει τη δική του πλευρά της ιστορίας τουλάχιστον μία φορά! Κανένας από εμάς δεν θα κατηγορήσει τον μεγάλο Απόστολο Παύλο αν επέλεξε να είναι «πραγματικός» και να μοιραστεί την απογοήτευσή του με το Θεό... με τη ζωή... και με το χέρι που αυτός είχε αντιμετωπισθεί.Αντίθετα, σε αυτή τη σύντομη επιστολή γραμμένη σε μια σκοτεινή εκκλησία που υπήρξε περίπου πριν 2 χιλιετίες, ο Παύλος χρησιμοποιεί τις λέξεις "χαρά" ή "αγαλλίαση" όχι λιγότερο από 14 φορές! Δυστυχώς, θεωρούμε ότι μια αναλαμπή χαράς στην οθόνη του ραντάρ της ζωής αξίζει ένα "Ο" από όλους όσους γνωρίζουν την παρουσία μας. Σπάμε τα χέρια μας χαϊδεύοντας τους εαυτούς μας στην πλάτη όταν υμνούμε στην εκκλησία ακόμα κι αν είχαμε μια άθλια αψιμαχία με τον σύζυγό μας στο δρόμο για την εκκλησία.

Ένα πράγμα που μπορούμε σίγουρα να μάθουμε από τη ζωή του Παύλου, είναι ότι οι καταστάσεις μας δεν χρειάζεται να είναι τέλειες για να είναι μια κινούμενη, ομιλούμενη επίδειξη χαράς του παραδείσου! Σήμερα, με τον Παύλο, επιλέγω χαρά! Εσύ;