Ξεκίνα από εδώ | Τα πρώτα βήματα με τον ΙησούΔείγμα

Κατά Μάρκον 14-15 | Ο Σταυρός

Καλώς ήρθατε φίλοι μου. Σήμερα το ταξίδι μας μας οδηγεί στο κατά Μάρκον 14 και τα σταυροδρόμια της ιστορίας. Τα πλήθη της Ιερουσαλήμ αυξάνονται καθώς πλησιάζει η μέρα της γιορτής. Μια συνωμοσία ετοιμάζεται μεταξύ των Εβραίων ηγετών - ένα σχέδιο για να ξεφορτωθούν τον Χριστό. Και καθώς η ένταση αυξάνεται, ο Χριστός παίρνει χωριστά τους μαθητές Του για να γιορτάσουν το Πάσχα μαζί στο ανώγειο.

Καθώς οι μαθητές κάθονται για τη γιορτή, ο Χριστός αποκαλύπτει ότι ένας από αυτούς θα Τον προδώσει. Η προδοσία είναι μια βαθιά πληγή και ο Χριστός το ξέρει καλά. Προς το παρόν, ο Ιούδας κάθεται με τον Χριστό σαν ένας φίλος. Και στο εδάφιο 22: 

"Κι ενώ έτρωγαν, πήρε ο Ιησούς το ψωμί, το ευλόγησε, το έκοψε κομμάτια και έδωσε στους μαθητές λέγοντας: «Λάβετε και φάγετε, αυτό είναι το σώμα μου». Ύστερα πήρε το ποτήρι, κι αφού είπε ευχαριστήρια προσευχή, τους το έδωσε, και ήπιαν απ’ αυτό όλοι. Και τους είπε: «Αυτό είναι το αίμα μου, που επισφραγίζει τη νέα διαθήκη και χύνεται για χάρη όλων»".

Εμείς την ονομάζουμε Κοινωνία. Οι Χριστιανοί ανά τον κόσμο την τιμούν μέχρι σήμερα, με ψωμί για να θυμούνται το σώμα του Χριστού "σπασμένο" πάνω στον σταυρό και με κρασί για να θυμούνται το αίμα Του. Ο Χριστός εγκαθιδρύει μια νέα διαθήκη - μια νέα σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπου - με το αίμα Του. Υπάρχει βαθύς συμβολισμός και νόημα εδώ, αλλά προς το παρόν είναι αρκετό να θυμόμαστε τον Χριστό.

Η νύχτα προχωρά. Ο Ιούδας φεύγει με κακές προθέσεις. Τελειώνουν το δείπνο, ο Χριστός προσεύχεται και τους οδηγεί σε έναν κήπο εκεί κοντά που λέγεται Γεθσημανή. 

Είναι μεσάνυχτα τώρα, αλλά το φεγγάρι φωτίζει μες στο σκοτάδι. Ο Χριστός παίρνει παράμερα τρεις μαθητές και ανοίγει την καρδιά Του: 

"Περίλυπη μέχρι θανάτου είναι η ψυχή μου".

Τους ζητά να προσευχηθούν κι έπειτα αφιερώνει χρόνο στην προσευχή μόνος Του και ζητά από τον Πατέρα "αν είναι δυνατό να τον γλιτώσει από αυτό το ποτήρι". 

Επιστρέφει και βρίσκει τους μαθητές να κοιμούνται. Τους ξυπνάει και ξαναπηγαίνει να προσευχηθεί. Επιστρέφει. Και πάλι κοιμούνται. Τώρα όμως ο χρόνος έχει τελειώσει και ο Ιούδας έχει επιστρέψει με ένα τάγμα στρατιωτών. Η προδοσία έχει ολοκληρωθεί. Συλλαμβάνουν τον Χριστό και Τον οδηγούν σε δίκη μπροστά στον αρχιερέα.

Τώρα είναι Παρασκευή, ακριβώς πριν την ανατολή του ηλίου. Ο Χριστός στέκεται μπροστά στον Καϊάφα, τον αρχιερέα. Στο εδάφιο 56: 

"Πολλοί τον κατηγορούσαν με ψεύτικες μαρτυρίες, μα οι μαρτυρίες δε συμφωνούσαν μεταξύ τους".

Έρεαν οι κατηγορίες, αλλά στο εδάφιο 61: 

"Ο Ιησούς όμως σιωπούσε και δεν έδινε καμιά απάντηση. Πάλι ο αρχιερέας τον ρώτησε: «Εσύ είσαι ο Μεσσίας, ο Υιός του ευλογημένου Θεού;» Ο Ιησούς απάντησε: «Εγώ είμαι»".

Και για αυτό και μόνο ο Αρχιερέας καταδικάζει τον Ιησού για βλασφημία - για το Ποιος ισχυριζόταν πως είναι.

Έτσι οι Εβραίοι ηγέτες δένουν τον Χριστό και Τον οδηγούν στον Ρωμαίο διοικητή, τον Πόντιο Πιλάτο. Κατά Μάρκον 15, εδάφιο 2:

Ο Πιλάτος τον ρώτησε: «Εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων;»

Ο Ιησούς του αποκρίθηκε: «Ναι, όπως το λες».

Και πάλι εκτοξεύονται κατηγορίες προς τον Ιησού, αλλά Εκείνος δεν απαντάει. Μέσα σε όλα αυτά, απαντάει μόνο τις ερωτήσεις που αφορούν το Ποιος είναι. Αυτό είναι το μόνο που μετράει. 

Οι κατηγορίες δεν ταιριάζουν και ο Πιλάτος αντιστέκεται στην καταδίκη ενός αθώου ανθρώπου. Αλλά οι γραμματείς απειλούν με εξέγερση. Στο εδάφιο 12: 

"Τι θέλετε, λοιπόν, να κάνω αυτόν που ονομάζετε βασιλιά των Ιουδαίων;..." 

"Σταύρωσέ τον!" 

"Μα γιατί, τι κακό έκανε;..." 

Αυτοί όμως με περισσότερη δύναμη κραύγαζαν: «Σταύρωσέ τον!»

Και ο Πιλάτος ενδίδει. Ο Χριστός δέχεται βάναυσο ξυλοδαρμό και οδηγείται στο παλάτι με μια ολόκληρη συνοδεία στρατιωτών. Τον περιγελούν με ένα αγκάθινο στεφάνι, έναν κόκκινο μανδύα και μετά τον χτυπούν και τον φτύνουν. Ο Χριστός έχει ξεκαθαρίσει Ποιος είναι και οι φρουροί είναι εξίσου ξεκάθαροι για την άποψή τους πάνω σε αυτό. 

Ολοκληρώνουν τη σαδιστική διασκέδασή τους και οδηγούν τον Χριστό στον Γολγοθά. Στο εδάφιο 24:

"...τον σταύρωσαν και μοιράστηκαν τα ρούχα του τραβώντας κλήρο για το τι απ’ αυτά θα πάρει ο καθένας. Η ώρα ήταν εννέα το πρωί όταν τον σταύρωσαν".

Η σταύρωση είναι μια απόδειξη ως προς την ξεδιάντροπη αγριότητα της ανθρωπότητας. Ήταν μια φρικτή τιμωρία για εγκλήματα και οι Ρωμαίοι ήθελαν όλοι να γνωρίζουν ακριβώς για ποιο λόγο σταυρωνόταν ο κάθε άνθρωπος. Έτσι έγραψαν μια επιγραφή με το "έγκλημά" Του. Η κατηγορία εναντίον Του ήταν η απλή: "Ο Βασιλιάς των Ιουδαίων".

Τρεις ώρες περνούν με μαρτυρικό πόνο. Και στο εδάφιο 33:

"Όταν η ώρα έφτασε δώδεκα το μεσημέρι, έπεσε σκοτάδι σ’ όλη τη γη ως τις τρεις το απόγευμα". 

Μπες μέσα στην ιστορία για λίγο και στάσου εκεί στο σκοτάδι. Άκου τους κυνικούς που κοροϊδεύουν, τις γυναίκες που θρηνούν και την ψυχρή σιγουριά των φρουρών. Και εκεί μπροστά σου ένας άντρας πάνω σε ένα σταυρό. Η επιγραφή πάνω από το κεφάλι Του λέει: "Ο Βασιλιάς των Ιουδαίων". 

Ποιος είναι αυτός ο άντρας; 

Και καθώς στέκεσαι εκεί και αναρωτιέσαι, στο εδάφιο 37: 

"Τότε ο Ιησούς έβγαλε μια δυνατή κραυγή και ξεψύχησε. Τότε σκίστηκε το καταπέτασμα του ναού στα δύο, από πάνω ως κάτω. Βλέποντας ο Ρωμαίος εκατόνταρχος που ήταν εκεί, απέναντί του, ότι με τέτοια κραυγή ξεψύχησε, είπε: «Στ’ αλήθεια, αυτός ο άνθρωπος ήταν Υιός Θεού".

Τώρα έχει τελειώσει. Ένας άλλος εκατόνταρχος αποστέλλεται από τον Πιλάτο για να επιβεβαιώσει τον θάνατο, μπήγοντας μια μεγάλη λόγχη στα πλευρά Του. Όποιος κι αν ήταν, είναι πια νεκρός. Και καθώς γυρίζεις για να απομακρυνθείς από όλα, ένας ξένος σε σταματά. "Ποιος νομίζεις εσύ ότι ήταν;"

Οπότε, τι λες; Ποιος ήταν ο Χριστός;

Προς περισυλλογή και συζήτηση

• Στη διάρκεια των δοκιμασιών Του, γιατί πιστεύεις ότι ο Ιησούς απαντούσε μόνο τις ερωτήσεις για το Ποιος είναι; Γιατί ήταν αυτό τόσο σημαντικό;
• Τι σημαίνει για εσένα η σταύρωση του Ιησού; Μοιράσου την ιστορία σου.