Ξεκίνα από εδώ | Τα πρώτα βήματα με τον ΙησούΔείγμα

Κατά Μάρκον 6-7 / Απεσταλμένος για υπηρεσία

Σήμερα βρισκόμαστε στο κατά Μάρκον 6 και είναι ώρα να μπούμε στο παιχνίδι. Το να ακολουθούμε τον Ιησού δεν ήταν ποτέ ένα σπορ στο οποίο μένουμε θεατές και οι μαθητές πρόκειται να μπουν στο παιχνίδι.

Αυτό ισχύει και για σένα. Αν ακολουθείς τον Χριστό, είσαι καλεσμένος για διακονία, χωρίς εξαιρέσεις. Αν πάλι δεν είσαι πιστός, η πρόσκληση είναι ανοιχτή. Αλλά έχε κατά νου πως δεν προσκαλείσαι να γίνεις μέλος ενός οργανισμού, καλείσαι σε ένα κίνημα. 

Τι σημαίνει αυτό για τους μαθητές; Πρόκειται να το ανακαλύψουν. Κατά Μάρκον 6, εδάφιο 7:

"Κάλεσε τους δώδεκα μαθητές του κι άρχισε να τους στέλνει δύο δύο, δίνοντάς τους εξουσία να διώχνουν τα δαιμονικά πνεύματα".

Πρόσεξε πως ο Χριστός τους στέλνει έξω. Η διακονία δεν περιμένει να έρθουν άνθρωποι, πηγαίνει έξω όπου υπάρχει η ανάγκη. Και τους στέλνει δύο δύο - η διακονία είναι ένα ομαδικό παιχνίδι. Και τους δίνει εξουσία - την εξουσία του Θεού - για να φύγουν. 

Και τους δίνει συμβουλές. Εδάφιο 8:

"Τους παράγγειλε να μην παίρνουν τίποτε μαζί τους για το δρόμο: ούτε σακίδιο ούτε φαγητό ούτε χρήματα στο ζωνάρι τους".

Επομένως η πρώτη τους αποστολή είναι ένα μάθημα πάνω στην πίστη. Καμία προμήθεια - μόνο πίστη. Ωστόσο, οι συμβουλές δεν είναι οι ίδιες κάθε φορά. Αργότερα ο Ιησούς θα τους στείλει σε μια άλλη αποστολή με προμήθειες. Η αποστολή δεν είναι μια συγκεκριμένη φόρμα ή συνταγή, είναι μια περιπέτεια και το πραγματικό κλειδί είναι να παίρνεις τις οδηγίες σου από τον Κύριο κάθε φορά. Το να ακολουθείς τον Ιησού σημαίνει πως πρέπει να ακολουθείς οδηγίες και πάντα να εμπιστεύεσαι τον Θεό. Είτε με άδεια χέρια είτε με πλήρεις προμήθειες, εμπιστεύσου τον Θεό για να προμηθεύσει. 

Και τι έγινε; Εδάφιο 12: 

"Οι μαθητές έφυγαν και κήρυτταν στους ανθρώπους να μετανοήσουν και θεράπευαν πολλούς δαιμονισμένους. Άλειφαν με λάδι πολλούς αρρώστους και τους γιάτρευαν".

Δηλαδή τα κατάφεραν! Εμπιστεύθηκαν και ο Θεός προμήθευσε. Επέστρεψαν στον Χριστό για να δώσουν την αναφορά τους, αλλά πολύ σύντομα μαζεύτηκε ένα πλήθος και στο εδάφιο 31, είπε στους μαθητές Του:

"Ελάτε σε μια ερημική τοποθεσία μόνοι σας, για ν’ αναπαυθείτε λίγο".

Απαραίτητος κανόνας διακονίας εδώ: αναπαύσου με τον Χριστό. Έτσι, φτάνουν σε μια έρημη τοποθεσία, αλλά τα πλήθη έχουν ήδη φτάσει εκεί! Συγγνώμη παιδιά - καμία ανάπαυση αυτή τη φορά. Εδάφιο 34:

"Όταν εκείνος βγήκε στη στεριά, είδε πολύ κόσμο και τους σπλαχνίστηκε". 

Εκπλήσσομαι πάντα με την ικανότητα Του να σπλαχνίζεται. Σπλαχνίζομαι σημαίνει "συμπάσχω" - και ο Χριστός έκανε ακριβώς αυτό. Είδε τις ανάγκες των ανθρώπων και νοιάστηκε. Και δίδαξε στους μαθητές να νοιάζονται. 

Λοιπόν, ο Χριστός δίδασκε και πέρασε η ώρα. Πολλοί άνθρωποι - απόμερη τοποθεσία - και χρειάζονται φαγητό. Οι μαθητές Του λένε να τους διώξει όλους. Λογικό. Εδάφιο 37:

"Ο Ιησούς όμως τους αποκρίθηκε: «Δώστε τους εσείς να φάνε»". 

Δώσε προσοχή. Οι μαθητές βλέπουν την ανάγκη και ο Χριστός λέει σε αυτούς να ταΐσουν τους ανθρώπους. Αλλά δεν υπάρχει αρκετό φαγητό. Ούτε καν σχεδόν αρκετό! Και βρίσκονται στη μέση του πουθενά.

Θυμήσου όμως, τι έχουν μόλις μάθει: Είτε με άδεια χέρια είτε με πλήρεις προμήθειες, να εμπιστεύονται τον Θεό για να προμηθεύσει. Εδάφιο 38:

"Πόσα ψωμιά έχετε;" τους ρωτάει εκείνος. "Πηγαίνετε να δείτε". Αφού εξακρίβωσαν, του λένε: "Πέντε, και δύο ψάρια".

Αυτά τα ψωμιά και ψάρια φτάνουν μόνο για λίγους, όχι χιλιάδες. Όμως πρόσεξε. Λένε στον κόσμο να καθίσει και στο εδάφιο 41: 

"Πήρε ο Ιησούς τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια, έστρεψε το βλέμμα του στον ουρανό, τα ευλόγησε, έκοψε τα ψωμιά σε κομμάτια και τα έδωσε στους μαθητές, για να τα μοιράσουν στον κόσμο".

Σταμάτα εκεί. Πάτα παύση και κοίτα προσεκτικά. Ο Χριστός ευχαρίστησε, έκοψε τα ψωμιά και τα έδωσε στους μαθητές - πόσα; 

Βάλε τον εαυτό σου στη θέση τους. Κοίτα τα χέρια σου - μισή φραντζόλα ψωμί ίσως και λίγο ψάρι. Κοίτα μπροστά σου - εκατοντάδες άνθρωποι. Αλλά ο Χριστός είπε να τους ταΐσεις, οπότε το κάνεις. Εδάφιο 42:

"Έφαγαν όλοι και χόρτασαν. Μάζεψαν μάλιστα και κομμάτια απ’ τα ψωμιά και τα ψάρια, δώδεκα κοφίνια γεμάτα. Αυτοί που έφαγαν τα ψωμιά ήταν πέντε χιλιάδες άντρες".

Αυτό είναι καταπληκτικό. Και συμβαίνει ακόμα. Έχω ακούσει πολλές αληθινές ιστορίες με ψωμιά και ψάρια από τους φίλους μου στη διακονία. Διακονία ανακούφισης των πληγέντων από τυφώνες στα νότια, τροφή για τους φτωχούς στο Μεξικό και αμέτρητες άλλες. Κάποιες φορές εμφανίζεται ένα φορτηγό από το πουθενά. Μερικές φορές λίγες προμήθειες επαρκούν πολύ παραπάνω απ'όσο θα'πρεπε. Αληθινά θαύματα - αλλά πάντα εν μέσω ικανοποίησης κάποιας ανάγκης συνανθρώπων. Πάντα μέσα στη διακονία της συμπόνοιας.

Καθώς διαβάζεις το κατά Μάρκον 6 και 7, πρόσεξε τα θαύματα του Ιησού. Κάνει επίδειξη - ή δείχνει συμπόνοια; Διδάσκει τους μαθητές να κάνουν θαύματα ή να νοιάζονται και να βοηθούν ακόμα κι όταν η ανάγκη είναι πολύ μεγαλύτερη απ' όσο μπορούν να αντιμετωπίσουν;

Έμαθα πριν από πολύ καιρό πως  δεν είμαι αρκετός. Αλλά η διακονία είναι ένα κάλεσμα σε κάτι μεγαλύτερο από τους εαυτούς μας, κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας. 

Εσύ; Έχεις ό,τι χρειάζεται για να βοηθήσεις όλους αυτούς τους ανθρώπους; Όχι; Ούτε κι εγώ. Αλλά ο Ιησούς είπε πήγαινε, οπότε πάμε. Είτε με άδεια χέρια είτε με πλήρεις προμήθειες, εμπιστεύσου τον Θεό… και μπες στο παιχνίδι.

Για περισυλλογή και συζήτηση:

• Τι νομίζεις πως δίδασκε ο Χριστός στους μαθητές όταν τους έστειλε χωρίς χρήματα; Και τι τους δίδασκε όταν τους είπε να ταΐσουν 5.000 ανθρώπους, χωρίς να έχουν αρκετό φαγητό; Εφαρμόζονται αυτά τα μαθήματα σήμερα;
• Ποια είναι η εμπειρία σου στην υπηρεσία του Θεού και στη βοήθεια άλλων; Μοιράσου την ιστορία σου.
• Αν μπορούσες να κάνεις ο,τιδήποτε για τον Θεό, τι θα ήταν αυτό;