Βρίσκοντας ειρήνηΔείγμα

Ζήσε χωρίς κάτι για το οποίο μετανιώνεις

Θυμάμαι να κλείνω αργά το τηλέφωνο και μετά να λέω, αναστενάζοντας βαθιά: "Λοιπόν… συνέβη". 

Η φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν αυτή ενός δικηγόρου, ο οποίος με γνωστοποιούσε πως η σύζυγός μου είχε υποβάλλει αίτηση για διαζύγιο. 

Είχα ζήσει με απειλές πως θα με χωρίσει για πολλά χρόνια. Παρ' όλ' αυτά, έμεινα άναυδος με τα νέα που άκουσα. 

Τις επόμενες μέρες πολλά διαφορετικά συναισθήματα και σκέψεις στριφογύριζαν μες στην καρδιά και το μυαλό μου. Δεν ήθελα διαζύγιο. Δεν ήξερα πώς ακριβώς να πορευτώ ώστε να αποτρέψω το διαζύγιο. Δεν ήξερα σε ποιον να το πω ή πώς να τους το πω. Ήξερα πως στο τέλος θα έπρεπε να το πω σε όλο το εκκλησίασμα που ποίμαινα και δεν είχα εγγύηση για την αντίδραση του συμβουλίου ή του ποιμνίου. Η μόνη βεβαιότητα ήταν η πίεση της προετοιμασίας και παρουσίασης του κηρύγματος της επόμενης Κυριακής.

Καθώς το μυαλό μου έτρεχε με εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα, ήξερα με απόλυτη βεβαιότητα βαθιά μες στην καρδιά μου αυτές τις αλήθειες: 

· Ο Θεός δεν ήταν έκπληκτος με αυτή την πράξη εναντίον μου.

· Ο Θεός είχε τον έλεγχο της ζωής μου-είχε επιτρέψει να συμβεί αυτό για τους δικούς Του σκοπούς, ως μέρος του σχεδίου Του για εμένα.

· Είχε υποσχεθεί στον Λόγο Του να μη με αφήσει και να μη με εγκαταλείψει ποτέ. Είχε υποσχεθεί να είναι δίπλα μου σε κάθε βήμα της διαδρομής· επομένως, όλα στο τέλος θα ήταν για το αιώνιο όφελός μου, αν εξακολουθούσα να Τον εμπιστεύομαι πλήρως.

Τα άμεσα γεγονότα της κατάστασης δημιουργούσαν αναστάτωση. Η αναλλοίωτη αλήθεια για τον Θεό δημιουργούσε ειρήνη.

Σχεδόν οκτώ χρόνια μετά το τηλεφώνημα του δικηγόρου, το διαζύγιο που ήθελε η γυναίκα μου της δόθηκε νόμιμα.

Έκτοτε κάποιοι μου έχουν πει: "Σίγουρα θα μετανιώνεις τον χαμό του γάμου σου… που απέτυχες στον αγώνα σου να σώσεις τον γάμο σου… που όλες οι προσπάθειές σου προς συμφιλίωση ήταν άκαρπες".

Η εξωτερική μου αντίδραση ήταν κυρίως σιωπή. Η αληθινή, εσωτερική μου απάντηση σε τέτοια σχόλια είναι:Λυπάμαι, ναι. Δε μετανιώνω, όμως. 

Παρότι λυπάμαι που ο γάμος μου κατέληξε σε διαζύγιο, δε ζω με μια διαρκή αίσθηση πως μετανιώνω. Γιατί; Επειδή κάτι για το οποίο μετανιώνουμε έχει τις ρίζες του σε ανεπίλυτες ενοχές. Εγώ ήξερα πως είχα ειρήνη με τον Θεό, επομένως το να μετανιώνω και να νιώθω ενοχές δεν είναι κομμάτια της ζωής μου.

Έχω καταλήξει πως ο καλύτερος τρόπος για να ζει κανείς χωρίς να μετανιώνει είναι να διατηρεί μια καθαρή συνείδηση. Επίλεξε να ζεις με τέτοιον τρόπο που να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς σε κάθε δουλειά και σχέση, δίνοντας τον καλύτερό σου εαυτό να ζεις με θεάρεστο τρόπο. Επίλεξε να εμπιστεύεσαι τον Θεό σε κάθε κομμάτι της ζωής σου-όχι μόνο στα εύκολα. Επίλεξε να Τον υπακούς και να τηρείς τις εντολές Του. Επίλεξε να συγχωρείς πλήρως τους άλλους. Και επίλεξε τον δρόμο που ο Θεός σου αποκαλύπτει ώστε να ακολουθήσεις.

Παρότι κανείς δεν μπορεί να τα κάνει όλα αυτά με τις δικές του δυνάμεις, έχοντας το Άγιο Πνεύμα να κατοικεί μέσα μας, μπορούμε να απομακρυνθούμε από όλες τις μορφές πειρασμού και να επιδιώξουμε ειρήνη με τον εαυτό μας και τους άλλους-και να συνεχίσουμε τα καλά έργα που ο Θεός μάς έχει δώσει την εξουσία να κάνουμε.