Εκλεκτός: Υπενθύμιζε στον εαυτό σου το Ευαγγέλιο καθημερινάΔείγμα

Σχεδόν μου έπεσε το βιβλίο από το χέρι όταν διάβασα τη μετάφραση της λέξης "ευλογημένος" στην Αγία Γραφή από τον David Bentley Hart. Ο διάσημος μελετητής αναφέρει πως η λέξη αυτή έχει χάσει το νόημά της στην κουλτούρα μας: χρησιμοποιείται λίγο-πολύ ως "τυχερός". Αντ' αυτού ο Hart υποστηρίζει ότι το αληθινό της νόημα βρίσκεται πολύ πιο κοντά στη λέξη "μακάριος" ή περιγράφεται καλύτερα ως μια κατάσταση μαγεμένης χαράς. 

Αυτό έκανε ο Θεός για εμάς στο Ευαγγέλιο: μας έδωσε κάθε αιώνια ευλογία που μπορούμε να φανταστούμε, μέχρι του σημείου να είμαστε γεμάτοι χαρά! 

Η καθημερινή μας επιλογή, ο καθημερινός μας αγώνας, η καθημερινή μας δοκιμασία είναι αν θα θυμόμαστε, θα συνειδητοποιούμε και θα ζούμε αυτή την πραγματικότητα ή όχι. 

Και δε βασίζεται στις καταστάσεις. Πραγματικά όχι. Ένας νεαρός άντρας, ο Μέισα, μου το έμαθε αυτό με έναν τρόπο που δε θα ξεχάσω ποτέ. 

Ο Μέισα ήταν πρόσφυγας σε μια χώρα που μαστίζεται από πολέμους. Το χωριό του και όλα όσα είχε γνωρίσει ποτέ καταστράφηκαν από έναν καταπιεστικό στρατό και εκείνος εξαναγκάστηκε να γίνει αχθοφόρος και να κουβαλά τις προμήθειες ενός στρατιώτη μέσα από μια ζούγκλα ενώ έβρεχε, με την απειλή ενός όπλου - μοιάζει αρκετά με την εποχή του Χριστού, όπου ένας Ρωμαίος στρατιώτης ανάγκαζε κάποιο άτομο να κουβαλά τον εξοπλισμό του για ένα μίλι. 

Ώσπου μια μέρα, ένας στρατιώτης ανάγκασε τον Μέισα υπό την απειλή όπλου να αφοπλίσει μια νάρκη. Η νάρκη εξερράγη και ο Μέισα έχασε σε μια στιγμή τα δυο του χέρια και τα δυο του μάτια. Τον εγκατέλειψαν εκεί, νομίζοντας πως έχει πεθάνει, αλλά εκείνος δεν πέθανε. 

Κάποια χρόνια πριν, κάποιος μοιράστηκε μαζί του την ιστορία του Σωτήρα που υπέφερε. Ταυτίστηκε με έναν Θεό που γνώριζε τον πόνο του. Η ζωή του μεταμορφώθηκε τελείως. 

Ο Μέισα είναι τόσο ενθουσιασμένος με το Ευαγγέλιο, που έχει βάλει ανθρώπους να τον πηγαίνουν από το ένα προσφυγικό στρατόπεδο στο άλλο ώστε να μοιράζεται τα καλά νέα του Ευαγγελίου με αυτούς που δεν έχουν ακούσει για τον Ιησού. 

Η χαρά του Μέισα είναι μεταδοτική. Είναι πολύ πιο χαρούμενος από ανθρώπους που μπορούν να δουν, έχουν δυο χέρια και δε ζουν στην απόλυτη φτώχεια σε ένα στρατόπεδο προσφύγων. Η χαρά του πηγάζει από την ευγνωμοσύνη του για τον σταυρό. Ο Μέισα γνωρίζει πως σε σύντομο χρονικό διάστημα θα είναι με τον Χριστό για πάντα. 

Ο Μέισα το απεικονίζει αυτό, υπερχειλίζοντας από τη χαρά του Ευαγγελίου στη μέση ενός στρατοπέδου προσφύγων. Ενσαρκώνει τα γραπτά του αποστόλου Παύλου, που λέει: "Ό,τι προσωρινά ασκεί μια ελαφριά πίεση πάνω μας, μας προετοιμάζει για ολοένα και μεγαλύτερο πλούτο αιώνιας δόξας" (Β' προς Κορινθίους 4:17).