Εκλεκτός: Υπενθύμιζε στον εαυτό σου το Ευαγγέλιο καθημερινάΔείγμα

Ο φίλος μου Ράιαν διηγείται μια ιστορία ενός άντρα, του κ. Μ. που ήταν καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Πεκίνου, γνωστό ως "Χάρβαρντ της Κίνας". Έκανε ένα αστείο για το κομμουνιστικό κόμμα σε κάποιους φοιτητές, στην αίθουσα. Ένας από αυτούς ανέφερε το αστείο του στην αστυνομία. Την επόμενη μέρα, αστυνομικοί εισέβαλαν στο γραφείο του κ. Μ. και τον πήγαν σε μια απόμερη, κρύα κομμουνιστική φυλακή - χωρίς προειδοποίηση, χωρίς δίκη. 

Ξύπνησε εκείνο το πρωί ως ένας καθηγητής, έχοντας μια από τις πιο υψηλού κύρους ακαδημαϊκές έδρες στον κόσμο. Τη νύχτα βρισκόταν πίσω από τα σίδερα της φυλακής. Οι κινεζικές φυλακές τότε ήταν από τα χειρότερα μέρη στη γη - απαίσιες εστίες ασθενειών, βασανιστηρίων και θανάτου. Ο κ.Μ. σύντομα έπεσε σε κατάθλιψη και απελπισία. Η κατάθλιψη τον οδήγησε σε σκέψεις αυτοκτονίας, με το πέρασμα των εβδομάδων. Ένα απόγευμα, βυθισμένος σε ένα σύννεφο θλίψης, στάθηκε στο παράθυρο του κελιού του, που βρισκόταν στον όγδοο όροφο της φυλακής. Οι Κινέζοι δεν έβαζαν παράθυρα στους ψηλότερους ορόφους των κελιών της φυλακής. Αν κάποιος κρατούμενος αποφάσιζε να αυτοκτονήσει πηδώντας από το παράθυρο, δεν υπήρχε πρόβλημα. 

Η καρδιά του κ.Μ. χτυπούσε δυνατά, καθώς κοιτούσε έξω και σκεφτόταν να πηδήξει. Και τότε συνέβη. Άκουσε μια φωνή να λέει: "Μην το κάνεις. Μην το κάνεις. Μην το κάνεις". Κάθισε κάτω στο μέσο του κελιού του, απελπισμένος. 

Εκεί, στο σκληρό μπετονένιο πάτωμα, αναμνήσεις κατέκλυσαν το μυαλό του. Ένας φίλος του, που ήταν ξένος καθηγητής και ήταν χριστιανός είχε μοιραστεί τα καλά νέα του Ευαγγελίου μαζί του. Ο κ.Μ. προσευχήθηκε: "Ιησού, αν είσαι αληθινός και υπάρχεις, σε παρακαλώ φέρε μου αυτή τη συγχώρεση και την ειρήνη που μου είπε ο φίλος μου ότι υποσχέθηκες. Ως αντάλλαγμα, θα προσφέρω τη ζωή μου και την υπηρεσία μου σε Εσένα". 

Κοίταξε ψηλά και: "Ο ουρανός δεν ήταν ποτέ πιο γαλανός, ο ήλιος δεν ήταν ποτέ φωτεινότερος μέσα από το παράθυρο και ένιωθα να γεμίζει χαρά η καρδιά μου, όπως δεν είχα ξανανιώσει". 

Αυτός ο εξέχων καθηγητής απέρριψε όλες τις επιφυλάξεις του και φώναξε: "Έχω λαμπρό μέλλον με τον Ιησού Χριστό"! Οι φύλακες τον άκουσαν και με σκληρότητα του είπαν να σωπάσει. Αλλά δεν μπορούσε να συγκρατήσει τη χαρά του. Συνέχισε να το φωνάζει ξανά και ξανά, ώσπου ήρθαν στον κελί του και τον χτύπησαν. 

Ένα φυλακισμένο άτομο που ελευθερώνεται πιστεύοντας το Ευαγγέλιο του Ιησού είναι πιο ελεύθερο από οποιοδήποτε άτομο εκτός φυλακής που δεν έχει το Ευαγγέλιο. 

Ο κ.Μ. αφέθηκε ελεύθερος τελικά και ίδρυσε πολλά ορφανοτροφεία στην Κίνας, φρόντιζε φτωχούς και οδηγούσε πολλούς στον Χριστό. Είχε ένα λαμπρό μέλλον με τον Ιησού Χριστό. Μέχρι σήμερα η χαρά του είναι μεταδοτική, όταν τον συναντά κανείς. Και λέει πως η χαρά που είχε στη φυλακή είναι η ίδια που έχει μέχρι σήμερα. 

Ο κάθε άνθρωπος νιώθει κατά καιρούς ότι βρίσκεται σε μια φυλακή που έχει ο ίδιος δημιουργήσει - παγιδευμένος από σκέψεις, συνήθειες, πράξεις και ένα παρελθόν που δεν του επιτρέπει να ξεφύγει. 

Το Ευαγγέλιο μάς διδάσκει ότι η χειρότερη από όλες τις φυλακές είναι αυτή που φτιάχνουμε για τους εαυτούς μας. Τα κελιά αυτής της φυλακής έχουν για κάγκελα τις ανασφάλειές μας,τη βαθιά επίγνωση ότι κάτι δεν πάει καλά μέσα μας, ότι κάτι έχει συντριβεί βαθύτατα. Αυτά τα κουβαλούμε μαζί μας σαν αλυσίδες τυλιγμένες γύρω από το λαιμό μας. Είναι η ανθρώπινη κατάσταση. 

Αυτό θα αλλάξει μόνο αν γίνει κάτι δραστικό. 

Το Ευαγγέλιο είναι το πιο δραστικό μέτρο. Είναι ένας ματωμένος σταυρός. Είναι ο θάνατος του Ίδιου του Θεού για χάρη μας. Είναι η πλήρης κατατροπωτική ήττα του ίδιου του θανάτου με μια ένδοξη ανάσταση, που εκφράζει την αγάπη του Θεού και την ισχύ Του σε όλη την αιωνιότητα. 

Η Αγία Γραφή μάς υπενθυμίζει ότι πρέπει να προσέχουμε πολύ τι ακούμε, ειδικά σε ό,τι αφορά το Ευαγγέλιο (προς Εβραίους 2:1). Το πιο σημαντικό κήρυγμα που θα κηρύξεις ποτέ είναι αυτό που κηρύττεις στην ίδια σου την καρδιά, υπενθυμίζοντάς της καθημερινά: "Έχω ένα λαμπρό μέλλον με τον Ιησού Χριστό".