เยเนซิศ 8

8
1พระเจ้า​ทรง​ระลึก​ถึง​โน​ฮา​กับ​สรรพสัตว์​ที่​มี​ชีวิต และ​สัตว์​ใช้​ทั้ง​หลาย​ที่อยู่​ด้วย​โน​ฮา​ใน​นาวา​นั้น, จึง​ทรง​บันดาล​ให้​ลม​พัด​มา​เหนือ​แผ่น​ดิน, และ​น้ำ​ทั้งปวง​ก็ก​ลับ​ลด​ลง. 2ตาน้ำ​และ​บ่อน้ำพุ​ทั้ง​หลาย​ที่​พลุ่ง​ขึ้น​จาก​บาดาล และ​ช่อง​ฟ้า​สวรรค์​ทั้งปวง​ก็​ปิด, ฝน​จาก​ฟ้า​ก็​หยุด, 3น้ำ​ก็​กลับ​ลด​ลง​จาก​แผ่น​ดิน​เสมอ​ทุก​วัน. เมื่อ​ร้อย​ห้า​สิบ​วัน​นั้น​ล่วง​ไป​แล้ว น้ำ​ก็​ยุบ​ลง​แห้ง. 4ถึง ณ วันที่​สิบ​เจ็ด​ของ​เดือน​ที่​เจ็ด​นาวา​ก็​ค้าง​อยู่​ที่​ยอด​ภูเขา​อะ​รา​ราด. 5น้ำ​นั้น​ก็​ลด​น้อย​ลง​ทุก​วัน ๆ จนถึง​เดือน​ที่​สิบ: เมื่อ​เดือน​ที่​สิบ​ขึ้น​ค่ำ​หนึ่ง​ก็​พอ​แลเห็น​ยอด​ภูเขา​ต่าง ๆ ได้
6ครั้น​อยู่​มา​ครบ​สี่​สิบ​วัน​แล้ว. โน​ฮา​ก็​เปิด​หน้าต่าง​ที่​ทำ​ไว้​ใน​เรือ​นั้น. 7ปล่อย​กา​ไป​ตัว​หนึ่ง; กา​ก็​บิน​ไป​มา​จน​น้ำลด​แห้ง​จาก​แผ่น​ดิน. 8โน​ฮา​ก็​ปล่อยนก​เขา​ตัว​หนึ่ง​จะ​ใคร่รู้​ว่า​น้ำลด​ถึง​พื้น​แผ่น​ดิน​แล้ว​หรือยัง. 9แต่​นกเขา​นั้น​ไม่​มี​ที่​จะ​จับ​อาศัย​อยู่​ได้​จึง​บิน​กลับ​มา​หา​โน​ฮา​ที่นา​วา เพราะ​น้ำ​ยัง​ท่วม​พื้น​แผ่น​ดิน​อยู่; โน​ฮา​จึง​ยื่น​มือ​ออก​ไป​จับ​นกเขา​นั้น​เข้า​มา​ไว้​ด้วย​กัน​ใน​นาวา. 10โน​ฮา​คอย​อยู่​อีก​เจ็ด​วัน​จึง​ปล่อยนก​เขา​ไป​จาก​นาวา​อีก; 11ครั้น​เวลา​เย็น นกเขา​ก็​กลับ​มา​ยัง​โน​ฮา, และ​นี่​แน่ะ​นก​นั้น​คาบ​ใบ​มะกอก​เทศ​เขียว​สด​มา: โน​ฮา​จึง​รู้​ว่า​น้ำลด​ถอย​จาก​แผ่น​ดิน​แล้ว. 12โน​ฮา​คอย​อยู่​อีก​เจ็ด​วัน​จึง​ปล่อยนก​เขา​นั้น​ไป: นก​นั้น​ก็​ไม่​กลับ​มา​หา​โน​ฮา​อีก​เลย
13เมื่อ​โน​ฮา​อายุ​ได้​หก​ร้อยเอ็ด​ปี, เป็น​วันที่​หนึ่ง​ของ​เดือน​ต้น​ปี​นั้น, น้ำ​ก็​แห้ง​จาก​แผ่น​ดิน: โน​ฮา​ก็​เปิด​หลังคา​ที่​ปิด​นาวา​แลดู​เห็น​ว่า​พื้นดิน​แห้ง. 14ครั้น​ถึง​เดือน​ที่​สอง​วันที่​ยี่​สิบ​เจ็ด​แผ่น​ดิน​ก็​แห้ง​แล้ว. 15พระเจ้า​จึง​ตรัส​แก่​โน​ฮา​ว่า, 16“เจ้า​จง​ออก​ไป​จาก​นาวา​เถิด, ทั้ง​ภรรยา​บุตรชาย​และ​บุตร​สะใภ้​ของ​เจ้า​ด้วย. 17จง​พา​สรรพสัตว์​ที่​มี​อยู่​ด้วย​เจ้า​ทุกอย่าง​ที่​มี​ชีวิต​คือ​นก, สัตว์​ใช้​และ​สรรพสัตว์​ที่​เลื้อยคลาน, ให้​ออก​มา; เพื่อจะ​ได้​เกิด​พืชพันธุ์​มาก​หลาย​ทวี​ขึ้น​บน​แผ่น​ดิน.” 18โน​ฮา​ก็​ออก​ไป​ทั้ง​บุตร​ภรรยา​และ​บุตร​สะใภ้​ด้วย​กัน: 19บรรดา​สัตว์​ที่​มี​ชีวิต​และ​ที่​เลื้อยคลาน, กับ​บรรดา​นก, และ​สาร​พัตร​สัตว์​ที่​เลื้อยคลาน​บน​แผ่น​ดิน ตาม​เพศ​พันธุ์​ของ​มัน​ก็ได้​ออก​ไป​จาก​นาวา
20โน​ฮา​ก็​ก่อ​แท่น​บูชา​พระ​ยะ​โฮ​วา, แล้ว​เลือก​เอา​สัตว์ และ​นก​ที่​สะอาด​ทุกอย่าง​มา​เผา​ถวาย​บูชา​ที่​แท่น​นั้น. 21ฝ่าย​พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​ดม​กลิ่น​หอม​หวาน, แล้ว​ทรง​ดำริ​ใน​พระทัย​ว่า, “เรา​จะ​ไม่​สาป​แผ่น​ดิน​เพราะ​เหตุ​มนุษย์​อีก​ต่อไป, เพราะว่า​ความคิด​ใน​ใจ​ของ​มนุษย์​นั้น​ล้วนแต่​ชั่ว​ตั้งแต่​เด็ก​มา; เรา​จะ​ไม่​ประหาร​บรรดา​สัตว์​ที่​มี​ชีวิต​อีก, เหมือน​อย่าง​ที่​เรา​ได้​กระทำ​แล้ว​นั้น. 22แต่​นี้​ไป​จน​สิ้น​โลก​จะ​มี​ฤดู​หว่าน​กับ​ฤดู​เกี่ยว, ฤดู​หนาว​กับ​ฤดู​ร้อน, และ​วัน​กับ​คืน​ไม่​ขาด​อีก​เลย

Markering

Del

Kopiér

None

Vil du have dine markeringer gemt på tværs af alle dine enheder? Tilmeld dig eller log ind