เยเนซิศ 9
9
1พระเจ้าได้ทรงอวยพระพรให้โนฮาและบุตรทั้งหลายของท่าน ตรัสว่า, “จงบังเกิดพงศ์พันธุ์ให้ทวีมากทั่วแผ่นดิน. 2สรรพสัตว์ที่แผ่นดินนกที่อากาศกับสัตว์ที่ไหวกายอยู่บนแผ่นดินและปลาในทะเลจะเกรงกลัวเจ้า; เราจะมอบสัตว์ทั้งปวงไว้ในมือของเจ้า. 3สารพัตรสัตว์ที่มีชีวิตจะเป็นอาหารของเจ้า, เช่นกับผักสดที่เรายกให้แก่เจ้าแล้วนั้น. 4เว้นแต่เนื้อที่ยังมีชีวิตอยู่เจ้าอย่ากินเลย, คือยังมีเลือดอยู่นั้น. 5โลหิตที่เป็นชีวิตของเจ้านั้นเราจะทวงเอา; เราคงจะทวงเอาจากสัตว์ทั้งปวง, และเราจะทวงเอาจากมือมนุษย์ด้วย: เราจะทวงเอาชีวิตมนุษย์จากมือพี่น้องของตนทุกคน. 6ผู้ใดฆ่ามนุษย์ให้โลหิตไหล, มนุษย์จะฆ่าผู้นั้นให้โลหิตไหลเหมือนกัน: เพราะพระเจ้าได้ทรงสร้างมนุษย์ตามแบบฉายาของพระองค์. 7เจ้าจงบังเกิดพงศ์พันธุ์ทวีขึ้นให้แพร่หลายไปเป็นอันมากทั่วแผ่นดิน.”
8พระเจ้าจึงตรัสแก่โนฮากับบุตรทั้งหลายของท่านว่า, 9“นี่แน่ะ, เราเองเป็นผู้ตั้งคำสัญญาของเราไว้กับเจ้า, และกับพงศ์พันธุ์ของเจ้า; 10และกับสรรพสัตว์ด้วย, ทั้งนกและสัตว์ใช้และสารพัตรที่อยู่บนแผ่นดินกับเจ้า; บรรดาที่ได้ออกจากนาวา, คือสรรพสัตว์ทุกชะนิดในโลก. 11เราจะตั้งคำสัญญาของเราไว้กับเจ้าว่า, จะไม่ประหารบรรดาเนื้อหนังโดยให้น้ำท่วมอีก, และจะไม่ให้มีน้ำมาท่วมทำลายโลกต่อไปเลย.” 12พระเจ้าตรัสว่า, “นี่แหละเป็นเครื่องหมายแห่งคำสัญญาซึ่งเราตั้งไว้ในระหว่างเรากับเจ้า, ตั้งบรรดาสัตว์ที่มีชีวิตอยู่ด้วยสืบไปทุกชั่วอายุ: 13คือเราได้ตั้งรุ้งของเราไว้ที่เมฆ, และรุ้งนั้นจะเป็นเครื่องหมายแห่งคำสัญญาในระหว่างเรากับโลก. 14เมื่อเราให้บังเกิดมีเมฆเหนือแผ่นดิน, จะเห็นรุ้งที่เมฆนั้น, 15เราจึงจะระลึกถึงคำสัญญาของเราในระหว่างเรากับเจ้าและบรรดาสัตว์ที่มีชีวิต; และน้ำจะไม่ท่วมล้างผลาญบรรดาเนื้อหนังอีกเลย. 16รุ้งนั้นจะมีอยู่ที่เมฆ; เราจะมองดูรุ้งนั้น. เพื่อเราจะได้ระลึกถึงคำสัญญาอันถาวรในระหว่างพระเจ้ากับบรรดาเนื้อหนังและสรรพสัตว์ที่มีชีวิตอยู่บนแผ่นดิน.” 17พระเจ้าตรัสแก่โนฮาว่า, “นี่แหละเป็นเครื่องหมายแห่งคำสัญญาที่เราได้ตั้งไว้ในระหว่างเรากับเนื้อหนังทั้งหลายบนแผ่นดิน.”
18บุตรชายของโนฮาที่ได้ออกมาจากนาวานั้นชื่อ เซม, ฮาม, และยาเฟ็ธ: ฮามนั้นเป็นบิดาของคะนาอัน. 19สามคนนี้เป็นบุตรชายของโนฮา: มนุษย์ทั่วโลกจึงได้เกิดมาจากคนเหล่านี้
20โนฮาเป็นชาวสวนคนแรกที่ปลูกเถาองุ่น: 21ท่านได้กินน้ำองุ่นเมา, แล้วก็นอนเปลือยกายอยู่ที่ทับอาศัยของตน. 22ฮามผู้เป็นบิดาคะนาอันได้เห็นบิดาของตนเปลือยกายอยู่, จึงบอกพี่น้องทั้งสองที่อยู่ภายนอก. 23เซมกับยาเฟ็ธก็เอาผ้าพาดบ่าของตนทั้งสองคนเดินหันหลังเข้าไปปกปิดกายของบิดาที่เปลือยกายอยู่, โดยมิได้หันหน้าดูความเปลือยกายของบิดา. 24โนฮาส่างเมาแล้วก็รู้สึกว่าบุตรสุดท้องได้ทำอะไรแก่ตน, 25จึงออกวาจาว่า, “ให้คะนาอันถูกแช่งสาปเป็นทาสอย่างต่ำอยู่ใต้บังคับพี่น้องของตน.” 26ท่านกล่าวว่า, “สาธุการแก่พระยะโฮวาพระเจ้าของเซม; ให้คะนาอันเป็นทาสเขาเถิด. 27ขอพระเจ้าทรงบันดาลเพิ่มพูนยาเฟ็ธให้ทวียิ่งขึ้น, ให้อยู่ในทับอาศัยของเซม. และให้คะนาอันเป็นทาสของเขา.” 28ตั้งแต่น้ำท่วมแล้วโนฮามีอายุต่อไปอีกสามร้อยห้าสิบปี. 29รวมอายุโนฮาได้เก้าร้อยห้าสิบปีจึงตาย
Valgt i Øjeblikket:
เยเนซิศ 9: TH1940
Markering
Del
Kopiér
Vil du have dine markeringer gemt på tværs af alle dine enheder? Tilmeld dig eller log ind
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society