Hebreaid

1, 2 a 3 Ioan

1 a 2 Thesaloniaid

Rhufeiniaid

Llyfr yr Actau

2 Corinthiaid

1 a 2 Timotheus

1 & 2 Pedr

1 Corinthiaid

Galatiaid

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="JHN.11">
 <div class="label">11</div><div class="s">Marwolaeth Lasarus</div><div class="m"> 1Yr oedd rhyw ddyn o'r enw Lasarus yn wael. Yr oedd yn byw ym Methania, pentref Mair a'i chwaer Martha. 2Mair oedd y ferch a eneiniodd yr Arglwydd ag ennaint, a sychu ei draed &#226;'i gwallt; a'i brawd hi, Lasarus, oedd yn wael. 3Anfonodd y chwiorydd, felly, neges at Iesu: &#8220;Y mae dy gyfaill, syr, yma'n wael.&#8221; 4Pan glywodd Iesu, meddai, &#8220;Nid yw'r gwaeledd hwn i fod yn angau i Lasarus, ond yn ogoniant i Dduw; bydd yn gyfrwng i Fab Duw gael ei ogoneddu drwyddo.&#8221; 5Yn awr yr oedd Iesu'n caru Martha a'i chwaer a Lasarus. 6Ac wedi clywed ei fod ef yn wael, arhosodd am ddau ddiwrnod yn y fan lle'r oedd. 7Ac wedyn, dywedodd wrth ei ddisgyblion, &#8220;Gadewch inni fynd yn &#244;l i Jwdea.&#8221; 8&#8220;Rabbi,&#8221; meddai'r disgyblion wrtho, &#8220;gynnau yr oedd yr Iddewon yn ceisio dy labyddio. Sut y gelli fynd yn &#244;l yno?&#8221; 9Atebodd Iesu: &#8220;Onid oes deuddeg awr mewn diwrnod? Os yw rhywun yn cerdded yng ngolau dydd, nid yw'n baglu, oherwydd y mae'n gweld golau'r byd hwn. 10Ond os yw rhywun yn cerdded yn y nos, y mae'n baglu, am nad oes golau ganddo.&#8221; 11Ar &#244;l dweud hyn meddai wrthynt, &#8220;Y mae ein cyfaill Lasarus yn huno, ond yr wyf yn mynd yno i'w ddeffro.&#8221; 12Dywedodd y disgyblion wrtho, &#8220;Arglwydd, os yw'n huno fe gaiff ei wella.&#8221; 13Ond at ei farwolaeth ef yr oedd Iesu wedi cyfeirio, a hwythau'n meddwl mai siarad am hun cwsg yr oedd. 14Felly dywedodd Iesu wrthynt yn blaen, &#8220;Y mae Lasarus wedi marw. 15Ac er eich mwyn chwi yr wyf yn falch nad oeddwn yno, er mwyn ichwi gredu. Ond gadewch inni fynd ato.&#8221; 16Ac meddai Thomas, a elwir Didymus, wrth ei gyd-ddisgyblion, &#8220;Gadewch i ninnau fynd hefyd, i farw gydag ef.&#8221;</div><div class="s">Iesu, yr Atgyfodiad a'r Bywyd</div><div class="m"> 17Pan gyrhaeddodd yno, cafodd Iesu fod Lasarus eisoes yn ei fedd ers pedwar diwrnod. 18Yr oedd Bethania yn ymyl Jerwsalem, ryw dri chilomedr oddi yno. 19Ac yr oedd llawer o'r Iddewon wedi dod at Martha a Mair i'w cysuro ar golli eu brawd. 20Pan glywodd Martha fod Iesu yn dod, aeth i'w gyfarfod; ond eisteddodd Mair yn y t&#375;. 21Dywedodd Martha wrth Iesu, &#8220;Pe buasit ti yma, syr, ni buasai fy mrawd wedi marw. 22A hyd yn oed yn awr, mi wn y rhydd Duw i ti beth bynnag a ofynni ganddo.&#8221; 23Dywedodd Iesu wrthi, &#8220;Fe atgyfoda dy frawd.&#8221; 24&#8220;Mi wn,&#8221; meddai Martha wrtho, &#8220;y bydd yn atgyfodi yn yr atgyfodiad ar y dydd olaf.&#8221; 25Dywedodd Iesu wrthi, &#8220;Myfi yw'r atgyfodiad a'r bywyd. Pwy bynnag sy'n credu ynof fi, er iddo farw, fe fydd byw; 26a phob un sy'n byw ac yn credu ynof fi, ni bydd marw byth. A wyt ti'n credu hyn?&#8221; 27&#8220;Ydwyf, Arglwydd,&#8221; atebodd hithau, &#8220;yr wyf fi'n credu mai tydi yw'r Meseia, Mab Duw, yr Un sy'n dod i'r byd.&#8221;</div><div class="s">Iesu'n Wylo</div><div class="m"> 28Wedi iddi ddweud hyn, aeth ymaith a galw ei chwaer Mair a dweud wrthi o'r neilltu, &#8220;Y mae'r Athro wedi cyrraedd, ac y mae am dy weld.&#8221; 29Pan glywodd Mair hyn, cododd ar frys a mynd ato ef. 30Nid oedd Iesu wedi dod i mewn i'r pentref eto, ond yr oedd yn dal yn y fan lle'r oedd Martha wedi ei gyfarfod. 31Pan welodd yr Iddewon, a oedd gyda hi yn y t&#375; yn ei chysuro, fod Mair wedi codi ar frys a mynd allan, aethant ar ei h&#244;l gan dybio ei bod hi'n mynd at y bedd, i wylo yno. 32A phan ddaeth Mair i'r fan lle'r oedd Iesu, a'i weld, syrthiodd wrth ei draed ac meddai wrtho, &#8220;Pe buasit ti yma, syr, ni buasai fy mrawd wedi marw.&#8221; 33Wrth ei gweld hi'n wylo, a'r Iddewon oedd wedi dod gyda hi hwythau'n wylo, cynhyrfwyd ysbryd Iesu gan deimlad dwys.#11:33 Neu, gan ddicter. 34&#8220;Ble'r ydych wedi ei roi i orwedd?&#8221; gofynnodd. &#8220;Tyrd i weld, syr,&#8221; meddant wrtho. 35Torrodd Iesu i wylo. 36Yna dywedodd yr Iddewon, &#8220;Gwelwch gymaint yr oedd yn ei garu ef.&#8221; 37Ond dywedodd rhai ohonynt, &#8220;Oni allai hwn, a agorodd lygaid y dall, gadw'r dyn yma hefyd rhag marw?&#8221;</div><div class="s">Galw Lasarus o'r Bedd</div><div class="m"> 38Dan deimlad dwys#11:38 Neu, Yn ddig. drachefn, daeth Iesu at y bedd. Ogof ydoedd, a maen yn gorwedd ar ei thraws. 39&#8220;Symudwch y maen,&#8221; meddai Iesu. A dyma Martha, chwaer y dyn oedd wedi marw, yn dweud wrtho, &#8220;Erbyn hyn, syr, y mae'n drewi; y mae yma ers pedwar diwrnod.&#8221; 40&#8220;Oni ddywedais wrthyt,&#8221; meddai Iesu wrthi, &#8220;y cait weld gogoniant Duw, dim ond iti gredu?&#8221; 41Felly symudasant y maen. A chododd Iesu ei lygaid i fyny a dweud, &#8220;O Dad, rwy'n diolch i ti am wrando arnaf. 42Roeddwn i'n gwybod dy fod bob amser yn gwrando arnaf, ond dywedais hyn o achos y dyrfa sy'n sefyll o gwmpas, er mwyn iddynt gredu mai tydi a'm hanfonodd.&#8221; 43Ac wedi dweud hyn, gwaeddodd &#226; llais uchel, &#8220;Lasarus, tyrd allan.&#8221; 44Daeth y dyn a fu farw allan, a'i draed a'i ddwylo wedi eu rhwymo &#226; llieiniau, a chadach am ei wyneb. Dywedodd Iesu wrthynt, &#8220;Datodwch ei rwymau, a gadewch iddo fynd.&#8221;</div><div class="s">Y Cynllwyn i Ladd Iesu</div><div class="r"> Mth. 26:1&#8211;5; Mc. 14:1&#8211;2; Lc. 22:1&#8211;2</div><div class="m"> 45Felly daeth llawer o'r Iddewon, y rhai oedd wedi dod at Mair a gweld beth yr oedd Iesu wedi ei wneud, i gredu ynddo. 46Ond aeth rhai ohonynt i ffwrdd at y Phariseaid a dweud wrthynt beth yr oedd Iesu wedi ei wneud. 47Am hynny galwodd y prif offeiriaid a'r Phariseaid gyfarfod o'r Sanhedrin, a dywedasant: &#8220;Beth yr ydym am ei wneud? Y mae'r dyn yma'n gwneud llawer o arwyddion. 48Os gadawn iddo barhau fel hyn, bydd pawb yn credu ynddo, ac fe ddaw'r Rhufeiniaid a chymryd oddi wrthym ein teml a'n cenedl hefyd.&#8221; 49Ond dyma un ohonynt, Caiaffas, a oedd yn archoffeiriad y flwyddyn honno, yn dweud wrthynt: &#8220;Nid ydych chwi'n deall dim. 50Nid ydych yn sylweddoli mai mantais i chwi fydd i un dyn farw dros y bobl, yn hytrach na bod y genedl gyfan yn cael ei difodi.&#8221; 51Nid ohono'i hun y dywedodd hyn, ond proffwydo yr oedd, ac yntau'n archoffeiriad y flwyddyn honno, fod Iesu'n mynd i farw dros y genedl, 52ac nid dros y genedl yn unig ond hefyd er mwyn casglu plant Duw oedd ar wasgar, a'u gwneud yn un. 53O'r diwrnod hwnnw, felly, gwnaethant gynllwyn i'w ladd ef.</div><div class="p"> 54Am hynny, peidiodd Iesu mwyach &#226; mynd oddi amgylch yn agored ymhlith yr Iddewon. Aeth i ffwrdd oddi yno i'r wlad sydd yn ymyl yr anialwch, i dref a elwir Effraim, ac arhosodd yno gyda'i ddisgyblion.</div><div class="p"> 55Yn awr yr oedd Pasg yr Iddewon yn ymyl, ac aeth llawer i fyny i Jerwsalem o'r wlad cyn y Pasg, ar gyfer defod eu puredigaeth. 56Ac yr oeddent yn chwilio am Iesu, ac yn sefyll yn y deml a dweud wrth ei gilydd, &#8220;Beth dybiwch chwi? Nad yw ef ddim yn dod i'r &#373;yl?&#8221; 57Ac er mwyn iddynt ei ddal, yr oedd y prif offeiriaid a'r Phariseaid wedi rhoi gorchmynion, os oedd rhywun yn gwybod lle'r oedd ef, ei fod i'w hysbysu hwy.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch12" data-usfm="JHN.12">
 <div class="label">12</div><div class="s">Yr Eneinio ym Methania</div><div class="r"> Mth. 26:6&#8211;13; Mc. 14:3&#8211;9</div><div class="m"> 1Chwe diwrnod cyn y Pasg, daeth Iesu i Fethania, lle'r oedd Lasarus yn byw, y dyn yr oedd wedi ei godi oddi wrth y meirw. 2Yno gwnaethpwyd iddo swper; yr oedd Martha yn gweini, a Lasarus yn un o'r rhai oedd gydag ef wrth y bwrdd. 3A chymerodd Mair fesur o ennaint costfawr, nard pur, ac eneiniodd draed Iesu a'u sychu &#226;'i gwallt. A llanwyd y t&#375; gan bersawr yr ennaint. 4A dyma Jwdas Iscariot, un o'i ddisgyblion, yr un oedd yn mynd i'w fradychu, yn dweud, 5&#8220;Pam na werthwyd yr ennaint hwn am dri chant o ddarnau arian#12:5 Neu, dri chan denarius. Gw. nodyn ar Mth. 18:28., a'i roi i'r tlodion?&#8221; 6Ond fe ddywedodd hyn, nid am fod gofal ganddo am y tlodion, ond am mai lleidr ydoedd, yn cymryd o'r cyfraniadau yn y god arian oedd yn ei ofal. 7&#8220;Gad lonydd iddi,&#8221; meddai Iesu, &#8220;er mwyn iddi gadw'r ddefod ar gyfer dydd fy nghladdedigaeth. 8Y mae'r tlodion gyda chwi bob amser, ond nid wyf fi gyda chwi bob amser.&#8221;</div><div class="s">Y Cynllwyn yn erbyn Lasarus</div><div class="m"> 9Daeth tyrfa fawr o'r Iddewon i wybod ei fod yno, a daethant ato, nid o achos Iesu yn unig, ond er mwyn gweld Lasarus hefyd, y dyn yr oedd ef wedi ei godi oddi wrth y meirw. 10Ond gwnaeth y prif offeiriaid gynllwyn i ladd Lasarus hefyd, 11gan fod llawer o'r Iddewon, o'i achos ef, yn gwrthgilio ac yn credu yn Iesu.</div><div class="s">Yr Ymdaith Fuddugoliaethus i mewn i Jerwsalem</div><div class="r"> Mth. 21:1&#8211;11; Mc. 11:1&#8211;11; Lc. 19:28&#8211;40</div><div class="m"> 12Trannoeth, clywodd y dyrfa fawr a oedd wedi dod i'r &#373;yl fod Iesu'n dod i Jerwsalem. 13Cymerasant ganghennau o'r palmwydd ac aethant allan i'w gyfarfod, gan weiddi:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220;Hosanna!</div><div class="q">Bendigedig yw'r un sy'n dod yn enw'r Arglwydd,</div><div class="q">yn Frenin Israel.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 14Cafodd Iesu hyd i asyn ifanc ac eistedd arno, fel y mae'n ysgrifenedig:</div><div class="b"></div><div class="q"> 15&#8220;Paid ag ofni, ferch Seion;</div><div class="q">wele dy frenin yn dod,</div><div class="q">yn eistedd ar ebol asen.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 16Ar y cyntaf ni ddeallodd y disgyblion ystyr y pethau hyn, ond wedi i Iesu gael ei ogoneddu, cofiasant fod y pethau hyn yn ysgrifenedig amdano, ac iddynt eu gwneud iddo. 17Yr oedd y dyrfa, a oedd gydag ef pan alwodd Lasarus o'r bedd a'i godi o blith y meirw, yn tystiolaethu am hynny. 18Dyna pam yr aeth tyrfa'r &#373;yl i'w gyfarfod&#8212;yr oeddent wedi clywed am yr arwydd yma yr oedd wedi ei wneud. 19Gan hynny, dywedodd y Phariseaid wrth ei gilydd, &#8220;Edrychwch, nid ydych yn llwyddo o gwbl. Aeth y byd i gyd ar ei &#244;l ef.&#8221;</div><div class="s">Groegiaid yn Ceisio Iesu</div><div class="m"> 20Ymhlith y bobl oedd yn dod i fyny i addoli ar yr &#373;yl, yr oedd rhyw Roegiaid. 21Daeth y rhain at Philip, a oedd o Bethsaida yng Ngalilea, a gofyn iddo, &#8220;Syr, fe hoffem weld Iesu.&#8221; 22Aeth Philip i ddweud wrth Andreas; ac aeth Andreas a Philip i ddweud wrth Iesu. 23A dyma Iesu'n eu hateb. &#8220;Y mae'r awr wedi dod,&#8221; meddai, &#8220;i Fab y Dyn gael ei ogoneddu. 24Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych, os nad yw'r gronyn gwenith yn syrthio i'r ddaear ac yn marw, y mae'n aros ar ei ben ei hun; ond os yw'n marw, y mae'n dwyn llawer o ffrwyth. 25Y mae'r sawl sy'n caru ei einioes yn ei cholli; a'r sawl sy'n cas&#225;u ei einioes yn y byd hwn, bydd yn ei chadw i fywyd tragwyddol. 26Os yw rhywun am fy ngwasanaethu i, rhaid iddo fy nghanlyn i; lle bynnag yr wyf fi, yno hefyd y bydd fy ngwasanaethwr. Os yw rhywun yn fy ngwasanaethu i, fe gaiff ei anrhydeddu gan y Tad.</div><div class="s">Rhaid i Fab y Dyn gael Ei Ddyrchafu</div><div class="m"> 27&#8220;Yn awr y mae fy enaid mewn cynnwrf. Beth a ddywedaf? &#8216;O Dad, gwared fi rhag yr awr hon&#8217;? Na, i'r diben hwn y deuthum i'r awr hon. 28O Dad, gogonedda dy enw.&#8221; Yna daeth llais o'r nef: &#8220;Yr wyf wedi ei ogoneddu, ac fe'i gogoneddaf eto.&#8221; 29Pan glywodd y dyrfa oedd yn sefyll gerllaw, dechreusant ddweud mai taran oedd; dywedodd eraill, &#8220;Angel sydd wedi llefaru wrtho.&#8221; 30Atebodd Iesu, &#8220;Nid er fy mwyn i, ond er eich mwyn chwi, y daeth y llais hwn. 31Dyma awr barnu'r byd hwn; yn awr y mae tywysog y byd hwn i gael ei fwrw allan. 32A minnau, os caf fy nyrchafu oddi ar y ddaear, fe dynnaf bawb ataf fy hun.&#8221; 33Dywedodd hyn i ddangos beth fyddai dull y farwolaeth oedd yn ei aros. 34Yna atebodd y dyrfa ef: &#8220;Yr ydym ni wedi dysgu o'r Gyfraith fod y Meseia i aros am byth. Sut yr wyt ti'n dweud, felly, bod yn rhaid i Fab y Dyn gael ei ddyrchafu? Pwy yw'r Mab y Dyn yma?&#8221; 35Dywedodd Iesu wrthynt, &#8220;Am ychydig amser eto y bydd y goleuni yn eich plith. Rhodiwch tra bo'r goleuni gennych, rhag i'r tywyllwch eich goddiweddyd. Nid yw'r sawl sy'n rhodio yn y tywyllwch yn gwybod lle y mae'n mynd. 36Tra bo'r goleuni gennych, credwch yn y goleuni, ac felly plant y goleuni fyddwch.&#8221;</div><div class="s">Anghrediniaeth yr Iddewon</div><div class="m">Wedi iddo lefaru'r geiriau hyn, aeth Iesu i ffwrdd ac ymguddio rhagddynt. 37Er iddo wneud cynifer o arwyddion yng ng&#373;ydd y bobl, nid oeddent yn credu ynddo. 38Cyflawnwyd felly y gair a ddywedodd y proffwyd Eseia:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220;Arglwydd, pwy a gredodd yr hyn a glywsant gennym?</div><div class="q">I bwy y datguddiwyd braich yr Arglwydd?&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 39O achos hyn ni allent gredu, oherwydd dywedodd Eseia beth arall:</div><div class="b"></div><div class="q"> 40&#8220;Y mae ef wedi dallu eu llygaid,</div><div class="q">ac wedi tywyllu eu deall,</div><div class="q">rhag iddynt weld &#226;'u llygaid,</div><div class="q">a deall &#226;'u meddwl, a throi'n &#244;l,</div><div class="q">i mi eu hiach&#225;u.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 41Dywedodd Eseia hyn am iddo weld ei ogoniant; amdano ef yr oedd yn llefaru. 42Eto i gyd fe gredodd llawer hyd yn oed o'r llywodraethwyr ynddo ef; ond o achos y Phariseaid ni fynnent ei arddel, rhag iddynt gael eu torri allan o'r synagog. 43Dewisach oedd ganddynt glod gan bobl na chlod gan Dduw.</div><div class="s">Gair Iesu yn Barnu</div><div class="m"> 44Cyhoeddodd Iesu: &#8220;Y mae'r sawl sy'n credu ynof fi yn credu nid ynof fi ond yn yr un a'm hanfonodd i. 45Ac y mae'r sawl sy'n fy ngweld i yn gweld yr un a'm hanfonodd i. 46Yr wyf fi wedi dod i'r byd yn oleuni, ac felly nid yw neb sy'n credu ynof fi yn aros yn y tywyllwch. 47Os yw rhywun yn clywed fy ngeiriau i ac yn gwrthod eu cadw, nid myfi sy'n ei farnu, oherwydd ni ddeuthum i farnu'r byd ond i achub y byd. 48Y mae gan y sawl sy'n fy ngwrthod i, ac yn peidio &#226; derbyn fy ngeiriau, un sydd yn ei farnu. Bydd y gair hwnnw a leferais i yn ei farnu yn y dydd olaf. 49Oherwydd nid ohonof fy hunan y lleferais, ond y Tad ei hun, hwnnw a'm hanfonodd i, sydd wedi rhoi gorchymyn i mi beth a ddywedaf a beth a lefaraf. 50A gwn fod ei orchymyn ef yn fywyd tragwyddol. Yr hyn yr wyf fi'n ei lefaru, felly, rwy'n ei lefaru yn union fel y mae'r Tad wedi dweud wrthyf.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

IoanSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg