Hebreaid

1, 2 a 3 Ioan

1 a 2 Thesaloniaid

Rhufeiniaid

Llyfr yr Actau

2 Corinthiaid

1 a 2 Timotheus

1 & 2 Pedr

1 Corinthiaid

Galatiaid

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="JHN.7">
 <div class="label">7</div><div class="s">Anghrediniaeth Brodyr Iesu</div><div class="m"> 1Ar &#244;l hyn bu Iesu'n teithio o amgylch yng Ngalilea. Ni fynnai fynd o amgylch yn Jwdea, oherwydd yr oedd yr Iddewon yn chwilio amdano i'w ladd. 2Yr oedd g&#373;yl yr Iddewon, g&#373;yl y Pebyll, yn ymyl, 3ac felly dywedodd ei frodyr wrtho, &#8220;Dylit adael y lle hwn a mynd i Jwdea, er mwyn i'th ddisgyblion hefyd weld y gweithredoedd yr wyt ti'n eu gwneud. 4Oherwydd nid yw neb sy'n ceisio bod yn yr amlwg yn gwneud dim yn y dirgel. Os wyt yn gwneud y pethau hyn, dangos dy hun i'r byd.&#8221; 5Nid oedd hyd yn oed ei frodyr yn credu ynddo. 6Felly dyma Iesu'n dweud wrthynt, &#8220;Nid yw'r amser yn aeddfed i mi eto, ond i chwi y mae unrhyw amser yn addas. 7Ni all y byd eich cas&#225;u chwi, ond y mae'n fy nghas&#225;u i am fy mod i'n tystio amdano fod ei weithredoedd yn ddrwg. 8Ewch chwi i fyny i'r &#373;yl. Nid wyf fi'n mynd#7:8 Yn &#244;l darlleniad arall, Nid wyf fi eto'n mynd. i fyny i'r &#373;yl hon, oherwydd nid yw fy amser i wedi dod i'w gyflawniad eto.&#8221; 9Wedi dweud hyn fe arhosodd ef yng Ngalilea.</div><div class="s">Iesu yng Ng&#373;yl y Pebyll</div><div class="m"> 10Ond pan oedd ei frodyr wedi mynd i fyny i'r &#373;yl, fe aeth yntau hefyd i fyny, nid yn agored ond yn ddirgel, fel petai. 11Yr oedd yr Iddewon yn chwilio amdano yn yr &#373;yl ac yn dweud, &#8220;Ble mae ef?&#8221; 12Yr oedd llawer o sibrwd amdano ymhlith y tyrfaoedd: rhai yn dweud, &#8220;Dyn da yw ef&#8221;, ond &#8220;Na,&#8221; meddai eraill, &#8220;twyllo'r bobl y mae.&#8221; 13Er hynny, nid oedd neb yn siarad yn agored amdano, rhag ofn yr Iddewon.</div><div class="p"> 14Pan oedd yr &#373;yl eisoes ar ei hanner, aeth Iesu i fyny i'r deml a dechrau dysgu. 15Yr oedd yr Iddewon yn rhyfeddu ac yn gofyn, &#8220;Sut y mae gan hwn y fath ddysg, ac yntau heb gael hyfforddiant?&#8221; 16Atebodd Iesu hwy, &#8220;Nid eiddof fi yw'r hyn yr wyf yn ei ddysgu, ond eiddo'r hwn a'm hanfonodd i. 17Pwy bynnag sy'n ewyllysio gwneud ei ewyllys ef, caiff wybod a yw'r hyn yr wyf yn ei ddysgu yn dod oddi wrth Dduw, ai ynteu siarad ohonof fy hunan yr wyf. 18Y mae'r sawl sy'n siarad ohono'i hun yn ceisio anrhydedd iddo'i hun; ond y mae'r sawl sy'n ceisio anrhydedd i'r hwn a'i hanfonodd yn ddiffuant ac yn ddiddichell. 19Onid yw Moses wedi rhoi'r Gyfraith i chwi? Ac eto nid oes neb ohonoch yn cadw'r Gyfraith. Pam yr ydych yn ceisio fy lladd i?&#8221; 20Atebodd y dyrfa, &#8220;Y mae cythraul ynot. Pwy sy'n ceisio dy ladd di?&#8221; 21Meddai Iesu wrthynt, &#8220;Un weithred a wneuthum, ac yr ydych oll yn rhyfeddu o'r herwydd. 22Rhoddodd Moses i chwi ddefod enwaediad&#8212;er nad gyda Moses y cychwynnodd ond gyda'r patriarchiaid&#8212;ac yr ydych yn enwaedu ar blentyn ar y Saboth. 23Os enwaedir ar blentyn ar y Saboth rhag torri Cyfraith Moses, a ydych yn ddig wrthyf fi am imi iach&#225;u holl gorff rhywun ar y Saboth? 24Peidiwch &#226; barnu yn &#244;l yr olwg, ond yn &#244;l safonau barn gyfiawn.&#8221;</div><div class="s">Ai Hwn yw'r Meseia?</div><div class="m"> 25Yna dechreuodd rhai o drigolion Jerwsalem ddweud, &#8220;Onid hwn yw'r dyn y maent yn ceisio ei ladd? 26A dyma fe'n siarad yn agored heb i neb ddweud dim yn ei erbyn. Tybed a yw'r llywodraethwyr wedi dod i wybod i sicrwydd mai hwn yw'r Meseia? 27Ac eto, fe wyddom ni o ble y mae'r dyn yma'n dod; ond pan ddaw'r Meseia, ni bydd neb yn gwybod o ble y mae'n dod.&#8221; 28Ar hynny, cyhoeddodd Iesu'n uchel, wrth ddysgu yn y deml, &#8220;Yr ydych yn f'adnabod i ac yn gwybod o ble rwy'n dod. Ond nid wyf wedi dod ohonof fy hun. Y mae'r hwn a'm hanfonodd i &#226;'i hanfod yn wirionedd, ond nid ydych chwi'n ei adnabod ef. 29Yr wyf fi'n ei adnabod ef, oherwydd oddi wrtho ef y deuthum, ac ef a'm hanfonodd.&#8221; 30Am hynny ceisiasant ei ddal, ond ni osododd neb law arno, oherwydd nid oedd ei awr ef wedi dod eto. 31Credodd llawer o blith y dyrfa ynddo, ac meddent, &#8220;A fydd y Meseia, pan ddaw, yn gwneud mwy o arwyddion nag a wnaeth y dyn hwn?&#8221;</div><div class="s">Anfon Swyddogion i Ddal Iesu</div><div class="m"> 32Clywodd y Phariseaid y dyrfa'n sibrwd y pethau hyn amdano. Ac fe anfonodd y prif offeiriaid a'r Phariseaid swyddogion i'w ddal ef. 33Felly dywedodd Iesu, &#8220;Am ychydig amser eto y byddaf gyda chwi, ac yna af at yr hwn a'm hanfonodd i. 34Fe chwiliwch amdanaf fi, ond ni chewch hyd imi; lle yr wyf fi ni allwch chwi ddod.&#8221; 35Meddai'r Iddewon wrth ei gilydd, &#8220;I ble mae hwn ar fynd, fel na bydd i ni gael hyd iddo? A yw ar fynd, tybed, at y rhai sydd ar wasgar ymhlith y Groegiaid, a dysgu'r Groegiaid? 36Beth yw ystyr y gair hwn a ddywedodd, &#8216;Fe chwiliwch amdanaf fi, ond ni chewch hyd i mi; lle yr wyf fi, ni allwch chwi ddod&#8217;?&#8221;</div><div class="s">Ffrydiau o Dd&#373;r Bywiol</div><div class="m"> 37Ar ddydd olaf yr &#373;yl, y dydd mawr, safodd Iesu a chyhoeddi'n uchel: &#8220;Pwy bynnag sy'n sychedig, deued ataf fi ac yfed. 38Allan o'r sawl sy'n credu ynof fi,#7:38 Neu, deued ataf fi, ac yfed y sawl sy'n credu ynof fi. Allan ohono. fel y dywedodd yr Ysgrythur, y bydd ffrydiau o dd&#373;r bywiol yn llifo.&#8221; 39S&#244;n yr oedd am yr Ysbryd yr oedd y rhai a gredodd ynddo ef yn mynd i'w dderbyn. Oherwydd nid oedd yr Ysbryd ganddynt eto, am nad oedd Iesu wedi cael ei ogoneddu eto.</div><div class="s">Ymraniad ymhlith y Dyrfa</div><div class="m"> 40Ar &#244;l ei glywed yn dweud hyn, meddai rhai o blith y dyrfa, &#8220;Hwn yn wir yw'r Proffwyd.&#8221; 41Meddai eraill, &#8220;Hwn yw'r Meseia.&#8221; Ond meddai rhai, &#8220;Does bosibl mai o Galilea y mae'r Meseia yn dod? 42Onid yw'r Ysgrythur yn dweud mai o linach Dafydd ac o Fethlehem, y pentref lle'r oedd Dafydd yn byw, y daw'r Meseia?&#8221; 43Felly bu ymraniad ymhlith y dyrfa o'i achos ef. 44Yr oedd rhai ohonynt yn awyddus i'w ddal, ond ni osododd neb ddwylo arno.</div><div class="s">Anghrediniaeth y Llywodraethwyr</div><div class="m"> 45Daeth y swyddogion yn &#244;l at y prif offeiriaid a'r Phariseaid, a gofynnodd y rheini iddynt, &#8220;Pam na ddaethoch ag ef yma?&#8221; 46Atebodd y swyddogion, &#8220;Ni lefarodd neb erioed fel hyn.&#8221; 47Yna dywedodd y Phariseaid, &#8220;A ydych chwithau hefyd wedi eich twyllo? 48A oes unrhyw un o'r llywodraethwyr wedi credu ynddo, neu o'r Phariseaid? 49Ond y dyrfa yma nad yw'n gwybod dim am y Gyfraith, dan felltith y maent.&#8221; 50Yr oedd Nicodemus, y dyn oedd wedi dod ato o'r blaen, yn un ohonynt; meddai ef wrthynt, 51&#8220;A yw ein Cyfraith ni yn barnu rhywun heb roi gwrandawiad iddo yn gyntaf, a chael gwybod beth y mae'n ei wneud?&#8221; 52Atebasant ef, &#8220;A wyt tithau hefyd yn dod o Galilea? Chwilia'r Ysgrythurau, a chei weld nad yw proffwyd byth yn codi o Galilea.&#8221;#7:52 Yn &#244;l y llawysgrifau hynaf, dilynir hyn gan 8:12, ond ychwanega llawysgrifau eraill adnodau 7:53&#8212;8:11, a argreffir yma mewn llythrennau italaidd.</div><div class="s">Y Wraig oedd wedi ei Dal mewn Godineb</div><div class="m"> 53 Ac aethant adref bob un. 54Ond aeth Iesu i Fynydd yr Olewydd. 55 Yn y bore bach daeth eto i'r deml, ac yr oedd y bobl i gyd yn dod ato. Wedi iddo eistedd a dechrau eu dysgu, 56 dyma'r ysgrifenyddion a'r Phariseaid yn dod &#226; gwraig ato oedd wedi ei dal mewn godineb, a'i rhoi i sefyll yn y canol. 57 &#8220;Athro,&#8221; meddent wrtho, &#8220;y mae'r wraig hon wedi ei dal yn y weithred o odinebu. 58 Gorchmynnodd Moses yn y Gyfraith i ni labyddio gwragedd o'r fath. Beth sydd gennyt ti i'w ddweud?&#8221; 59 Dweud hyn yr oeddent er mwyn rhoi prawf arno, a chael cyhuddiad i'w ddwyn yn ei erbyn. Plygodd Iesu i lawr ac ysgrifennu ar y llawr &#226;'i fys. 60 Ond gan eu bod yn dal ati i ofyn y cwestiwn iddo, ymsythodd ac meddai wrthynt, &#8220;Pwy bynnag ohonoch sy'n ddibechod, gadewch i hwnnw fod yn gyntaf i daflu carreg ati.&#8221; 61 Yna plygodd eto ac ysgrifennu ar y llawr. 62 A dechreuodd y rhai oedd wedi clywed fynd allan, un ar &#244;l y llall, y rhai hynaf yn gyntaf, nes i Iesu gael ei adael ar ei ben ei hun, a'r wraig yno yn y canol. 63 Ymsythodd Iesu a gofyn iddi, &#8220;Wraig, ble maent? Onid oes neb wedi dy gondemnio?&#8221; 64 Meddai hithau, &#8220;Neb, syr.&#8221; Ac meddai Iesu, &#8220;Nid wyf finnau'n dy gondemnio chwaith. Dos, ac o hyn allan paid &#226; phechu mwyach.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch8" data-usfm="JHN.8">
 <div class="label">8</div><div class="s">Iesu, Goleuni'r Byd</div><div class="m"> 12Yna llefarodd Iesu wrthynt eto. &#8220;Myfi yw goleuni'r byd,&#8221; meddai. &#8220;Ni bydd neb sy'n fy nghanlyn i byth yn rhodio yn y tywyllwch, ond bydd ganddo oleuni'r bywyd.&#8221; 13Meddai'r Phariseaid wrtho, &#8220;Tystiolaethu amdanat dy hun yr wyt ti; nid yw dy dystiolaeth yn wir.&#8221; 14Atebodd Iesu hwy, &#8220;Er mai myfi sydd yn tystiolaethu amdanaf fy hun, y mae fy nhystiolaeth yn wir am fy mod yn gwybod o ble y deuthum ac i ble'r wyf yn mynd. Ond ni wyddoch chwi o ble'r wyf yn dod nac i ble'r wyf yn mynd. 15Yr ydych chwi'n barnu yn &#244;l safonau dynol. Minnau, nid wyf yn barnu neb, 16ac os byddaf yn barnu y mae'r farn a roddaf yn ddilys, oherwydd nid myfi yn unig sy'n barnu, ond myfi a'r Tad a'm hanfonodd i. 17Y mae'n ysgrifenedig yn eich Cyfraith chwi fod tystiolaeth dau ddyn yn wir. 18Myfi yw'r un sydd yn tystiolaethu amdanaf fy hun, ac y mae'r Tad a'm hanfonodd i hefyd yn tystiolaethu amdanaf.&#8221; 19Yna meddent wrtho, &#8220;Ble mae dy Dad di?&#8221; Atebodd Iesu, &#8220;Nid ydych yn fy adnabod i na'm Tad; pe baech yn fy adnabod i, byddech yn adnabod fy Nhad hefyd.&#8221; 20Llefarodd y geiriau hyn yn y trysordy, wrth ddysgu yn y deml. Ond ni afaelodd neb ynddo, oherwydd nid oedd ei awr wedi dod eto.</div><div class="s">Lle'r Wyf Fi'n Mynd, Ni Allwch Chwi Ddod</div><div class="m"> 21Dywedodd wrthynt wedyn, &#8220;Yr wyf fi'n ymadael &#226; chwi. Fe chwiliwch amdanaf fi, ond byddwch farw yn eich pechod. Lle'r wyf fi'n mynd, ni allwch chwi ddod.&#8221; 22Meddai'r Iddewon felly, &#8220;A yw'n mynd i'w ladd ei hun, gan ei fod yn dweud, &#8216;Lle'r wyf fi'n mynd, ni allwch chwi ddod&#8217;?&#8221; 23Meddai Iesu wrthynt, &#8220;Yr ydych chwi oddi isod, yr wyf fi oddi uchod. Yr ydych chwi o'r byd hwn, nid wyf fi o'r byd hwn. 24Dyna pam y dywedais wrthych y byddwch farw yn eich pechodau; oherwydd marw yn eich pechodau a wnewch, os na chredwch mai myfi yw.&#8221; 25Gofynasant iddo felly, &#8220;Pwy wyt ti?&#8221; Atebodd Iesu hwy, &#8220;Yr wyf o'r dechrau yr hyn yr wyf yn ei ddweud wrthych.#8:25 Neu, Pam yr wyf yn siarad &#226; chwi o gwbl? Neu, Yr hyn yr wyf wedi ei ddweud wrthych o'r dechrau un. 26Gallwn ddweud llawer amdanoch, a hynny mewn barn. Ond y mae'r hwn a'm hanfonodd i yn eirwir, a'r hyn a glywais ganddo ef yw'r hyn yr wyf yn ei gyhoeddi i'r byd.&#8221; 27Nid oeddent hwy'n deall mai am y Tad yr oedd yn llefaru wrthynt. 28Felly dywedodd Iesu wrthynt, &#8220;Pan fyddwch wedi dyrchafu Mab y Dyn byddwch yn gwybod mai myfi yw, ac nad wyf yn gwneud dim ohonof fy hun, ond fy mod yn dweud yr union bethau y mae'r Tad wedi eu dysgu imi. 29Ac y mae'r hwn a'm hanfonodd i gyda mi; nid yw wedi fy ngadael ar fy mhen fy hun, oherwydd yr wyf bob amser yn gwneud y pethau sydd wrth ei fodd ef.&#8221; 30Wrth iddo ddweud hyn, daeth llawer i gredu ynddo.</div><div class="s">Bydd y Gwirionedd yn eich Rhyddhau</div><div class="m"> 31Yna dywedodd Iesu wrth yr Iddewon oedd wedi credu ynddo, &#8220;Os arhoswch chwi yn fy ngair i, yr ydych mewn gwirionedd yn ddisgyblion i mi. 32Cewch wybod y gwirionedd, a bydd y gwirionedd yn eich rhyddhau.&#8221; 33Atebasant ef, &#8220;Plant Abraham ydym ni, ac ni buom erioed yn gaethweision i neb. Sut y gelli di ddweud, &#8216;Fe'ch gwneir yn rhyddion&#8217;?&#8221; 34Atebodd Iesu hwy, &#8220;Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych fod pob un sy'n cyflawni pechod yn gaethwas i bechod. 35Ac nid oes gan y caethwas le arhosol yn y t&#375;, ond y mae'r mab yn aros am byth. 36Felly os yw'r Mab yn eich rhyddhau chwi, byddwch yn rhydd mewn gwirionedd. 37Rwy'n gwybod mai plant Abraham ydych. Ond yr ydych yn ceisio fy lladd i am nad yw fy ngair i yn cael lle ynoch. 38Yr wyf fi'n siarad am y pethau yr wyf wedi eu gweld gyda'm Tad, ac yr ydych chwi'n gwneud y pethau a glywsoch gan eich tad.&#8221;</div><div class="s">Eich Tad y Diafol</div><div class="m"> 39Atebasant ef, &#8220;Abraham yw ein tad ni.&#8221; Meddai Iesu wrthynt, &#8220;Pe baech yn blant i Abraham, byddech yn gwneud#8:39 Yn &#244;l darlleniad arall, Os ydych yn blant i Abraham, gwnewch. yr un gweithredoedd ag Abraham. 40Ond dyma chwi yn awr yn ceisio fy lladd i, dyn sydd wedi llefaru wrthych y gwirionedd a glywais gan Dduw. Ni wnaeth Abraham mo hynny. 41Gwneud gweithredoedd eich tad eich hunain yr ydych chwi.&#8221; &#8220;Nid plant puteindra mohonom ni,&#8221; meddent wrtho. &#8220;Un Tad sydd gennym, sef Duw.&#8221; 42Meddai Iesu wrthynt, &#8220;Petai Duw yn dad i chwi, byddech yn fy ngharu i, oherwydd oddi wrth Dduw y deuthum allan a dod yma. Nid wyf wedi dod ohonof fy hun, ond ef a'm hanfonodd. 43Pam nad ydych yn deall yr hyn yr wyf yn ei ddweud? Am nad ydych yn gallu gwrando ar fy ngair i. 44Plant ydych chwi i'ch tad, y diafol, ac yr ydych &#226;'ch bryd ar gyflawni dymuniadau eich tad. Llofrudd oedd ef o'r cychwyn; nid yw'n sefyll yn y gwirionedd, oherwydd nid oes dim gwirionedd ynddo. Pan fydd yn dweud celwydd, datguddio'i natur ei hun y mae, oherwydd un celwyddog yw ef, a thad pob celwydd. 45Ond yr wyf fi'n dweud y gwirionedd, ac am hynny nid ydych yn fy nghredu. 46Pwy ohonoch chwi sydd am brofi fy mod i'n euog o bechod? Os wyf yn dweud y gwir, pam nad ydych chwi yn fy nghredu? 47Y mae'r sawl sydd o Dduw yn gwrando geiriau Duw. Nid ydych chwi o Dduw, a dyna pam nad ydych yn gwrando.&#8221;</div><div class="s">Cyn Geni Abraham, yr Wyf Fi</div><div class="m"> 48Atebodd yr Iddewon ef, &#8220;Onid ydym ni'n iawn wrth ddweud, &#8216;Samariad wyt ti, ac y mae cythraul ynot&#8217;?&#8221; 49Atebodd Iesu, &#8220;Nid oes cythraul ynof; parchu fy Nhad yr wyf fi, a chwithau'n fy amharchu i. 50Nid wyf fi'n ceisio fy ngogoniant fy hun, ond y mae un sydd yn ei geisio, ac ef sy'n barnu. 51Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych, os bydd rhywun yn cadw fy ngair i, ni w&#234;l farwolaeth byth.&#8221; 52Meddai'r Iddewon wrtho, &#8220;Yr ydym yn gwybod yn awr fod cythraul ynot. Bu Abraham farw, a'r proffwydi hefyd, a dyma ti'n dweud, &#8216;Os bydd rhywun yn cadw fy ngair i, ni chaiff brofi blas marwolaeth byth.&#8217; 53A wyt ti'n fwy na'n tad ni, Abraham? Bu ef farw, a bu'r proffwydi farw. Pwy yr wyt ti'n dy gyfrif dy hun?&#8221; 54Atebodd Iesu, &#8220;Os fy ngogoneddu fy hun yr wyf fi, nid yw fy ngogoniant yn ddim. Fy Nhad sydd yn fy ngogoneddu, yr un yr ydych chwi'n dweud amdano, &#8216;Ef yw ein Duw ni.&#8217; 55Nid ydych yn ei adnabod, ond yr wyf fi'n ei adnabod. Pe bawn yn dweud nad wyf yn ei adnabod, byddwn yn gelwyddog fel chwithau. Ond yr wyf yn ei adnabod, ac yr wyf yn cadw ei air ef. 56Gorfoleddu a wnaeth eich tad Abraham o weld fy nydd i; fe'i gwelodd, a llawenhau.&#8221; 57Yna meddai'r Iddewon wrtho, &#8220;Nid wyt ti'n hanner cant oed eto. A wyt ti wedi gweld Abraham?&#8221; 58Dywedodd Iesu wrthynt, &#8220;Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych, cyn geni Abraham, yr wyf fi.&#8221;#8:58 Neu, Myfi yw. 59Yna codasant gerrig i'w taflu ato. Ond aeth Iesu o'u golwg, ac allan o'r deml.</div>
 </div>
 </div>
</div>

IoanSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg