Ymrwymo dy Waith i'r Arglwydd

Hadau: Beth a Pham

Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

Ymarfer y Ffordd

Dwyt ti Heb Orffen Eto

Dewiswyd — Datgelu'r Wraig yn Nghrist

Rhoi iddo e dy Bryder

Coda a Dos Ati

Llawenydd ar gyfer y Daith: Dod o Hyd i Obaith yng Nghanol y Treial

P[rofi Cyfeillgarwch gyda Duw

Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig 2004

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkMAT">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="MAT.2.13+MAT.2.14+MAT.2.15+MAT.2.16+MAT.2.17+MAT.2.18">
 <div class="m">13Wedi iddynt ymadael, dyma angel yr Arglwydd yn ymddangos i Joseff mewn breuddwyd, ac yn dweud, &#8220;Cod, a chymer y plentyn a'i fam gyda thi, a ffo i'r Aifft, ac aros yno hyd nes y dywedaf wrthyt, oherwydd y mae Herod yn mynd i chwilio am y plentyn er mwyn ei ladd.&#8221; 14Yna cododd Joseff, a chymerodd y plentyn a'i fam gydag ef liw nos, ac ymadael i'r Aifft. 15Arhosodd yno hyd farwolaeth Herod, fel y cyflawnid y gair a lefarwyd gan yr Arglwydd trwy'r proffwyd: &#8220;O'r Aifft y gelwais fy mab.&#8221;</div><div class="s">Lladd y Bechgyn</div><div class="m"> 16Yna, pan ddeallodd Herod iddo gael ei dwyllo gan y seryddion, aeth yn gynddeiriog, a rhoddodd orchymyn i ladd pob bachgen ym Methlehem a'r holl gyffiniau oedd yn ddwyflwydd oed neu lai, gan gyfrif o'r amser yr holodd ef y seryddion. 17Felly y cyflawnwyd y gair a lefarwyd trwy Jeremeia'r proffwyd:</div><div class="b"></div><div class="q"> 18&#8220;Clywyd llef yn Rama,</div><div class="q">wylofain a galaru dwys;</div><div class="q">Rachel yn wylo am ei phlant,</div><div class="q">ac ni fynnai ei chysuro, am nad oeddent mwy.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkEXO">
 <div class="chapter ch14" data-usfm="EXO.14.5+EXO.14.6+EXO.14.7+EXO.14.8+EXO.14.9+EXO.14.10+EXO.14.11+EXO.14.12+EXO.14.13+EXO.14.14+EXO.14.15+EXO.14.16+EXO.14.17+EXO.14.18+EXO.14.19+EXO.14.20+EXO.14.21+EXO.14.22+EXO.14.23+EXO.14.24+EXO.14.25+EXO.14.26+EXO.14.27+EXO.14.28+EXO.14.29+EXO.14.30+EXO.14.31">
 <div class="p">5Pan ddywedwyd wrth frenin yr Aifft fod y bobl wedi ffoi, newidiodd agwedd Pharo a'i weision tuag atynt, ac meddent, &#8220;Beth yw hyn a wnaethom? Yr ydym wedi rhyddhau'r Israeliaid o'n gwasanaeth!&#8221; 6Felly parat&#244;dd Pharo ei gerbyd ac aeth &#226;'i fyddin gydag ef; 7cymerodd hefyd chwe chant o gerbydau dethol, a'r holl gerbydau eraill oedd yn yr Aifft, a chapten ar bob un. 8Caledodd yr ARGLWYDD galon Pharo brenin yr Aifft, ac erlidiodd hwnnw'r Israeliaid wrth iddynt fynd ymaith yn fuddugoliaethus. 9Aeth yr Eifftiaid ar eu h&#244;l gyda holl feirch Pharo a'i gerbydau, ei farchogion a'i fyddin, a'u goddiweddyd tra oeddent yn gwersyllu wrth y m&#244;r gerllaw Pihahiroth, gyferbyn &#226; Baal-seffon.</div><div class="p"> 10Wrth i Pharo nes&#225;u, edrychodd yr Israeliaid i fyny a gweld yr Eifftiaid yn dod ar eu holau, ac yn eu dychryn gwaeddodd pobl Israel ar yr ARGLWYDD. 11Dywedasant wrth Moses, &#8220;Ai am nad oedd beddau yn yr Aifft y dygaist ni i'r anialwch i farw? Pam y gwnaethost hyn i ni, a dod &#226; ni allan o'r Aifft? 12Onid oeddem wedi dweud wrthyt yn yr Aifft am adael llonydd inni wasanaethu'r Eifftiaid? Byddai'n well inni eu gwasanaethu hwy na marw yn yr anialwch.&#8221; 13Dywedodd Moses wrth y bobl, &#8220;Peidiwch ag ofni; byddwch gadarn ac edrychwch ar y waredigaeth y mae'r ARGLWYDD yn ei rhoi i chwi heddiw, oherwydd ni fyddwch yn gweld yr Eifftiaid a welsoch heddiw byth mwy. 14Bydd yr ARGLWYDD yn ymladd drosoch; am hynny, byddwch dawel.&#8221; 15Dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, &#8220;Pam yr wyt yn gweiddi arnaf? Dywed wrth yr Israeliaid am fynd ymlaen. 16Cod dithau dy wialen, ac estyn dy law allan dros y m&#244;r i'w rannu, er mwyn i'r Israeliaid fynd trwy ei ganol ar dir sych. 17Byddaf finnau'n caledu calonnau'r Eifftiaid er mwyn iddynt eu dilyn, ac enillaf ogoniant ar draul Pharo a'i holl fyddin, ei gerbydau a'i farchogion. 18Caiff yr Eifftiaid wybod mai myfi yw'r ARGLWYDD pan enillaf ogoniant ar draul Pharo a'i gerbydau a'i farchogion.&#8221;</div><div class="p"> 19Symudodd angel Duw, a fu'n mynd o flaen byddin Israel, ac aeth y tu &#244;l iddynt; a symudodd y golofn niwl a fu o'u blaen, a safodd y tu &#244;l iddynt, 20gan aros rhwng byddin yr Aifft a byddin Israel. Yr oedd y cwmwl yn dywyllwch, ond yn goleuo trwy'r nos i'r Israeliaid#14:20 Felly Syrieg. Hebraeg, yn goleuo y nos.; ac ni ddaeth y naill ar gyfyl y llall trwy'r nos.</div><div class="p"> 21Estynnodd Moses ei law dros y m&#244;r, a thrwy'r nos gyrrodd yr ARGLWYDD y m&#244;r yn ei &#244;l &#226; gwynt cryf o'r dwyrain. Gwnaeth y m&#244;r yn sychdir, a holltwyd y dyfroedd. 22Aeth yr Israeliaid trwy ganol y m&#244;r ar dir sych, ac yr oedd y dyfroedd fel mur ar y naill ochr a'r llall. 23Erlidiodd yr Eifftiaid hwy, ac aeth holl feirch Pharo, ei gerbydau a'i farchogion, ar eu holau i ganol y m&#244;r. 24Yn ystod gwyliadwriaeth y bore, edrychodd yr ARGLWYDD ar fyddin yr Eifftiaid trwy'r golofn d&#226;n a'r cwmwl, a daliodd hwy 25trwy gloi#14:25 Felly Fersiynau. Hebraeg, dynnu. olwynion eu cerbydau a'i gwneud yn anodd iddynt yrru ymlaen. Yna dywedodd yr Eifftiaid, &#8220;Gadewch inni ffoi oddi wrth Israel, oherwydd y mae'r ARGLWYDD yn ymladd drostynt hwy yn erbyn yr Aifft.&#8221;</div><div class="p"> 26Dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, &#8220;Estyn dy law allan dros y m&#244;r er mwyn i'r dyfroedd lifo'n &#244;l dros yr Eifftiaid a'u cerbydau a'u marchogion.&#8221; 27Felly estynnodd Moses ei law dros y m&#244;r, ac erbyn y bore yr oedd y m&#244;r wedi dychwelyd i'w le. Ceisiodd yr Eifftiaid ffoi rhagddo, ond bwriodd yr ARGLWYDD hwy i ganol y m&#244;r. 28Dychwelodd y dyfroedd a gorchuddio'r cerbydau a'r marchogion, a holl fyddin Pharo oedd wedi dilyn yr Israeliaid i'r m&#244;r, heb adael yr un ohonynt ar &#244;l. 29Ond cerddodd yr Israeliaid trwy ganol y m&#244;r ar dir sych, ac yr oedd y dyfroedd fel mur ar y naill ochr a'r llall.</div><div class="p"> 30Felly achubodd yr ARGLWYDD Israel o law'r Eifftiaid y diwrnod hwnnw, a gwelsant yr Eifftiaid yn gorwedd yn farw ar lan y m&#244;r. 31Pan welodd Israel y weithred fawr a wnaeth yr ARGLWYDD yn erbyn yr Eifftiaid, daethant i'w ofni ac i ymddiried ynddo ef ac yn ei was Moses.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkMAT">
 <div class="chapter ch3" data-usfm="MAT.3.13+MAT.3.14+MAT.3.15+MAT.3.16+MAT.3.17">
 <div class="m">13Yna daeth Iesu o Galilea i'r Iorddonen at Ioan i'w fedyddio ganddo. 14Ceisiodd Ioan ei rwystro, gan ddweud, &#8220;Myfi sydd ag angen fy medyddio gennyt ti, ac a wyt ti yn dod ataf fi?&#8221; 15Meddai Iesu wrtho, &#8220;Gad i hyn fod yn awr, oherwydd fel hyn y mae'n weddus i ni gyflawni popeth y mae cyfiawnder yn ei ofyn.&#8221; Yna gadodd Ioan iddo ddod. 16Bedyddiwyd Iesu, ac yna, pan gododd allan o'r d&#373;r, dyma'r nefoedd yn agor iddo, a gwelodd Ysbryd Duw yn disgyn fel colomen ac yn dod arno. 17A dyma lais o'r nefoedd yn dweud, &#8220;Hwn yw fy Mab, yr Anwylyd; ynddo ef yr wyf yn ymhyfrydu.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkMAT">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="MAT.4.1+MAT.4.2+MAT.4.3+MAT.4.4+MAT.4.5+MAT.4.6+MAT.4.7+MAT.4.8+MAT.4.9+MAT.4.10+MAT.4.11">
 <div class="m">1Yna arweiniwyd Iesu i'r anialwch gan yr Ysbryd, i gael ei demtio gan y diafol. 2Wedi iddo ymprydio am ddeugain dydd a deugain nos daeth arno eisiau bwyd. 3A daeth y temtiwr a dweud wrtho, &#8220;Os Mab Duw wyt ti, dywed wrth y cerrig hyn am droi'n fara.&#8221; 4Ond atebodd Iesu ef, &#8220;Y mae'n ysgrifenedig:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220; &#8216;Nid ar fara yn unig y bydd rhywun fyw,</div><div class="q">ond ar bob gair sy'n dod allan</div><div class="q">o enau Duw.&#8217; &#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 5Yna cymerodd y diafol ef i'r ddinas sanctaidd, a'i osod ar d&#373;r uchaf y deml, 6a dweud wrtho, &#8220;Os Mab Duw wyt ti, bwrw dy hun i lawr; oherwydd y mae'n ysgrifenedig:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220; &#8216;Rhydd orchymyn i'w angylion amdanat;</div><div class="q">byddant yn dy godi ar eu dwylo</div><div class="q">rhag iti daro dy droed yn erbyn carreg.&#8217; &#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 7Dywedodd Iesu wrtho, &#8220;Y mae'n ysgrifenedig drachefn: &#8216;Paid &#226; gosod yr Arglwydd dy Dduw ar ei brawf.&#8217; &#8221; 8Unwaith eto cymerodd y diafol ef i fynydd uchel iawn, a dangos iddo holl deyrnasoedd y byd a'u gogoniant, 9a dweud wrtho, &#8220;Y rhain i gyd a roddaf i ti, os syrthi i lawr a'm haddoli i.&#8221; 10Yna dywedodd Iesu wrtho, &#8220;Dos ymaith, Satan; oherwydd y mae'n ysgrifenedig:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220; &#8216;Yr Arglwydd dy Dduw a addoli,</div><div class="q">ac ef yn unig a wasanaethi.&#8217; &#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 11Yna gadawodd y diafol ef, a daeth angylion a gweini arno.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkEXO">
 <div class="chapter ch19" data-usfm="EXO.19">
 <div class="label">19</div><div class="s">Yr Israeliaid ym Mynydd Sinai</div><div class="m"> 1Ar ddiwrnod cyntaf y trydydd mis wedi i'r Israeliaid adael gwlad yr Aifft, daethant i anialwch Sinai. 2Wedi iddynt ymadael &#226; Reffidim a chyrraedd anialwch Sinai, cododd Israel wersyll yno gyferbyn &#226;'r mynydd. 3Aeth Moses i fyny at fynydd Duw#19:3 Felly Fersiynau. Hebraeg, at Dduw., a galwodd yr ARGLWYDD arno o'r mynydd a dweud, &#8220;Fel hyn y dywedi wrth dylwyth Jacob ac wrth bobl Israel: 4&#8216;Fe welsoch yr hyn a wneuthum i'r Eifftiaid, ac fel y codais chwi ar adenydd eryrod a'ch cludo ataf fy hun. 5Yn awr, os gwrandewch yn ofalus arnaf a chadw fy nghyfamod, byddwch yn eiddo arbennig i mi ymhlith yr holl bobloedd, oherwydd eiddof fi'r ddaear i gyd. 6Byddwch hefyd yn deyrnas o offeiriaid i mi, ac yn genedl sanctaidd.&#8217; Dyma'r geiriau yr wyt i'w llefaru wrth bobl Israel.&#8221;</div><div class="p"> 7Felly aeth Moses i alw henuriaid y bobl, a gosod o'u blaen yr holl eiriau hyn a orchmynnodd yr ARGLWYDD iddo. 8Atebodd y bobl i gyd yn unfryd, &#8220;Fe wnawn y cyfan a ddywedodd yr ARGLWYDD.&#8221; Yna adroddodd Moses eiriau'r bobl wrth yr ARGLWYDD. 9Dywedodd yr ARGLWYDD wrtho, &#8220;Edrych, fe ddof atat mewn cwmwl tew er mwyn i'r bobl fy nghlywed yn llefaru wrthyt ac ymddiried ynot am byth.&#8221; 10Pan fynegodd Moses eiriau'r bobl wrth yr ARGLWYDD, dywedodd yr ARGLWYDD wrtho hefyd, &#8220;Dos at y bobl, a chysegra hwy heddiw ac yfory; boed iddynt olchi eu dillad, 11a bod yn barod erbyn y trydydd dydd, oherwydd ar y trydydd dydd fe ddaw'r ARGLWYDD i lawr ar Fynydd Sinai yng ngolwg yr holl bobl. 12Gosod ffin o amgylch y mynydd#19:12 Felly Pumllyfr y Samariaid. Cymh. adn. 23. Hebraeg, bobl., a dywed, &#8216;Gwyliwch rhag i chwi fynd i fyny i'r mynydd na chyffwrdd &#226;'i ffin; oherwydd pwy bynnag sy'n cyffwrdd &#226;'r mynydd, fe'i rhoddir i farwolaeth 13trwy ei labyddio neu ei saethu, ond peidied neb &#226;'i gyffwrdd &#226;'i law. Prun bynnag ai dyn ai anifail ydyw, ni chaiff fyw.&#8217; Nid ydynt i ddod i fyny i'r mynydd nes y cenir yn hir ar y corn hwrdd.&#8221; 14Yna aeth Moses i lawr o'r mynydd at y bobl, a'u cysegru; a golchasant eu dillad. 15Dywedodd wrthynt, &#8220;Byddwch barod erbyn y trydydd dydd, a pheidiwch &#226; mynd yn agos at wraig.&#8221;</div><div class="p"> 16Ar fore'r trydydd dydd, daeth taranau a mellt a chwmwl tew ar y mynydd, ac yr oedd s&#373;n yr utgorn mor gryf nes i'r holl bobl oedd yn y gwersyll ddychryn. 17Yna daeth Moses &#226;'r bobl allan o'r gwersyll i gyfarfod &#226; Duw, ac aethant i sefyll wrth odre'r mynydd. 18Yr oedd Mynydd Sinai yn fwg i gyd, oherwydd i'r ARGLWYDD ddod i lawr arno mewn t&#226;n; yr oedd y mwg yn codi fel mwg ffwrn, a'r mynydd i gyd yn crynu drwyddo. 19Wrth i s&#373;n yr utgorn gryfhau, llefarodd Moses, ac atebodd Duw ef yn y daran. 20Yna disgynnodd yr ARGLWYDD ar ben Mynydd Sinai; galwodd Moses i ben y mynydd, ac aeth yntau i fyny. 21Dywedodd yr ARGLWYDD wrtho, &#8220;Dos i lawr a rhybuddia'r bobl, rhag iddynt frysio i rythu ar yr ARGLWYDD ac i lawer ohonynt farw. 22Rhaid i'r offeiriaid sy'n nes&#225;u at yr ARGLWYDD hefyd eu cysegru eu hunain, rhag i'r ARGLWYDD eu taro.&#8221; 23Dywedodd Moses wrth yr ARGLWYDD, &#8220;Ni all y bobl ddod i fyny i Fynydd Sinai, oherwydd iti ein rhybuddio i osod ffin o amgylch y mynydd a'i gysegru.&#8221; 24Dywedodd yr ARGLWYDD wrtho, &#8220;Dos i lawr, a thyrd ag Aaron i fyny gyda thi, ond paid &#226; gadael i'r offeiriaid a'r bobl ruthro i fyny at yr ARGLWYDD, rhag iddo eu taro.&#8221; 25Felly aeth Moses i lawr at y bobl a dweud hyn wrthynt.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkMAT">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="MAT.5">
 <div class="label">5</div><div class="s">Y Bregeth ar y Mynydd</div><div class="r"> Mth. 5&#8212;7</div><div class="m"> 1Pan welodd Iesu y tyrfaoedd, aeth i fyny'r mynydd, ac wedi iddo eistedd i lawr daeth ei ddisgyblion ato. 2Dechreuodd eu hannerch a'u dysgu fel hyn:</div><div class="s">Y Gwynfydau</div><div class="r"> Lc. 6:20&#8211;23</div><div class="q"> 3&#8220;Gwyn eu byd y rhai sy'n dlodion yn yr ysbryd,</div><div class="q">oherwydd eiddynt hwy yw teyrnas nefoedd.</div><div class="q"> 4Gwyn eu byd y rhai sy'n galaru,</div><div class="q">oherwydd c&#226;nt hwy eu cysuro.</div><div class="q"> 5Gwyn eu byd y rhai addfwyn,</div><div class="q">oherwydd c&#226;nt hwy etifeddu'r ddaear.</div><div class="q"> 6Gwyn eu byd y rhai sy'n newynu a sychedu am gyfiawnder,</div><div class="q">oherwydd c&#226;nt hwy eu digon.</div><div class="q"> 7Gwyn eu byd y rhai trugarog,</div><div class="q">oherwydd c&#226;nt hwy dderbyn trugaredd.</div><div class="q"> 8Gwyn eu byd y rhai pur eu calon,</div><div class="q">oherwydd c&#226;nt hwy weld Duw.</div><div class="q"> 9Gwyn eu byd y tangnefeddwyr,</div><div class="q">oherwydd c&#226;nt hwy eu galw'n blant i Dduw.</div><div class="q"> 10Gwyn eu byd y rhai a erlidiwyd yn achos cyfiawnder,</div><div class="q">oherwydd eiddynt hwy yw teyrnas nefoedd.</div><div class="b"></div><div class="m"> 11&#8220;Gwyn eich byd pan fydd pobl yn eich gwaradwyddo a'ch erlid, ac yn dweud pob math o ddrygair celwyddog yn eich erbyn, o'm hachos i. 12Llawenhewch a gorfoleddwch, oherwydd y mae eich gwobr yn fawr yn y nefoedd; felly yn wir yr erlidiwyd y proffwydi oedd o'ch blaen chwi.</div><div class="s">Halen a Goleuni</div><div class="r"> Mc. 9:50; Lc. 14:34&#8211;35</div><div class="m"> 13&#8220;Chwi yw halen y ddaear; ond os cyll yr halen ei flas, &#226; pha beth yr helltir ef? Nid yw'n dda i ddim bellach ond i'w luchio allan a'i sathru dan draed. 14Chwi yw goleuni'r byd. Ni ellir cuddio dinas a osodir ar fryn. 15Ac nid oes neb yn goleuo cannwyll ac yn ei rhoi dan lestr, ond yn hytrach ar ganhwyllbren, a bydd yn rhoi golau i bawb sydd yn y t&#375;. 16Felly boed i'ch goleuni chwithau lewyrchu gerbron eraill, er mwyn iddynt weld eich gweithredoedd da chwi a gogoneddu eich Tad, yr hwn sydd yn y nefoedd.</div><div class="s">Dysgeidiaeth ar y Gyfraith</div><div class="m"> 17&#8220;Peidiwch &#226; thybio i mi ddod i ddileu'r Gyfraith na'r proffwydi; ni ddeuthum i ddileu ond i gyflawni. 18Yn wir, rwy'n dweud wrthych, hyd nes i nef a daear ddarfod, ni dderfydd yr un llythyren na'r un manylyn lleiaf o'r Gyfraith nes i'r cwbl ddigwydd. 19Am hynny, pwy bynnag fydd yn dirymu un o'r gorchmynion lleiaf hyn ac yn dysgu i eraill wneud felly, gelwir ef y lleiaf yn nheyrnas nefoedd. Ond pwy bynnag a'i ceidw ac a'i dysg i eraill, gelwir hwnnw'n fawr yn nheyrnas nefoedd. 20Rwy'n dweud wrthych, oni fydd eich cyfiawnder chwi yn rhagori llawer ar eiddo'r ysgrifenyddion a'r Phariseaid, nid ewch byth i mewn i deyrnas nefoedd.</div><div class="s">Dysgeidiaeth ar Ddicter</div><div class="m"> 21&#8220;Clywsoch fel y dywedwyd wrth y rhai gynt, &#8216;Na ladd; pwy bynnag sy'n lladd, bydd yn atebol i farn.&#8217; 22Ond rwyf fi'n dweud wrthych y bydd pob un sy'n ddig wrth ei frawd#5:22 Yn &#244;l darlleniad arall ychwanegir yn ddiachos. yn atebol i farn. Pwy bynnag sy'n sarhau ei frawd#5:22 Neu, sy'n dweud wrth ei frawd, &#8216;Raca&#8217;., bydd yn atebol i'r llys, a phwy bynnag sy'n dweud wrtho, &#8216;Y ff&#373;l&#8217;, bydd yn ateb am hynny yn nh&#226;n uffern. 23Felly os wyt yn cyflwyno dy offrwm wrth yr allor, ac yno'n cofio bod gan dy frawd rywbeth yn dy erbyn, 24gad dy offrwm yno o flaen yr allor, a dos ymaith; myn gymod yn gyntaf &#226;'th frawd, ac yna tyrd a chyflwyno dy offrwm. 25Os bydd rhywun yn dy gymryd i'r llys, bydd barod i ddod i gytundeb buan tra byddwch ar y ffordd yno, rhag i'th wrthwynebydd dy draddodi i'r barnwr, ac i'r barnwr dy roi i'r swyddog, ac i ti gael dy fwrw i garchar. 26Yn wir, rwy'n dweud wrthyt, ni ddoi di byth allan oddi yno cyn talu'n &#244;l y geiniog olaf.</div><div class="s">Dysgeidiaeth ar Odineb</div><div class="m"> 27&#8220;Clywsoch fel y dywedwyd, &#8216;Na odineba.&#8217; 28Ond rwyf fi'n dweud wrthych fod pob un sy'n edrych mewn blys ar wraig eisoes wedi cyflawni godineb &#226; hi yn ei galon. 29Os yw dy lygad de yn achos cwymp iti, tyn ef allan a'i daflu oddi wrthyt; y mae'n fwy buddiol iti golli un o'th aelodau na bod dy gorff cyfan yn cael ei daflu i uffern. 30Ac os yw dy law dde yn achos cwymp iti, tor hi ymaith a'i thaflu oddi wrthyt; y mae'n fwy buddiol iti golli un o'th aelodau na bod dy gorff cyfan yn mynd i uffern.</div><div class="s">Dysgeidiaeth ar Ysgariad</div><div class="r"> Mth. 19:9; Mc. 10:11&#8211;12; Lc. 16:18</div><div class="m"> 31&#8220;Dywedwyd hefyd, &#8216;Pwy bynnag sy'n ysgaru ei wraig, rhodded iddi lythyr ysgar.&#8217; 32Ond rwyf fi'n dweud wrthych fod pob un sy'n ysgaru ei wraig, ar wah&#226;n i achos o anffyddlondeb, yn peri iddi hi odinebu, ac y mae'r sawl sy'n priodi gwraig a ysgarwyd yn godinebu.</div><div class="s">Dysgeidiaeth ar Lwon</div><div class="m"> 33&#8220;Clywsoch hefyd fel y dywedwyd wrth y rhai gynt, &#8216;Na thynga lw twyllodrus&#8217;, a &#8216;Rhaid iti gadw pob llw a roist i'r Arglwydd.&#8217; 34Ond rwyf fi'n dweud wrthych: peidiwch &#226; thyngu llw o gwbl; nac i'r nef, gan mai gorsedd Duw ydyw; 35nac i'r ddaear, gan mai ei droedfainc ef ydyw; nac i Jerwsalem, gan mai dinas y Brenin mawr ydyw. 36Paid &#226; thyngu chwaith i'th ben, oherwydd ni elli wneud un blewyn yn wyn nac yn ddu. 37Ond boed eich &#8216;ie&#8217; yn &#8216;ie&#8217;, a'ch &#8216;nage&#8217; yn &#8216;nage&#8217;; beth bynnag sy'n ychwanegol at hyn o'r Un drwg y mae.</div><div class="s">Dysgeidiaeth ar Ddial</div><div class="r"> Lc. 6:29&#8211;30</div><div class="m"> 38&#8220;Clywsoch fel y dywedwyd, &#8216;Llygad am lygad, a dant am ddant.&#8217; 39Ond rwyf fi'n dweud wrthych: peidiwch &#226; gwrthsefyll y sawl sy'n gwneud drwg i chwi. Os bydd rhywun yn dy daro ar dy foch dde, tro'r llall ato hefyd. 40Ac os bydd rhywun am fynd &#226; thi i gyfraith a chymryd dy grys, gad iddo gael dy fantell hefyd. 41Ac os bydd rhywun yn dy orfodi i'w ddanfon am un cilomedr, dos gydag ef ddau. 42Rho i'r sawl sy'n gofyn gennyt, a phaid &#226; throi i ffwrdd oddi wrth y sawl sydd am fenthyca gennyt.</div><div class="s">Caru Gelynion</div><div class="r"> Lc. 6:27&#8211;28, 32&#8211;36</div><div class="m"> 43&#8220;Clywsoch fel y dywedwyd, &#8216;C&#226;r dy gymydog, a chas&#226; dy elyn.&#8217; 44Ond rwyf fi'n dweud wrthych: carwch eich gelynion,#5:44 Yn &#244;l darlleniad arall ychwanegir bendithiwch y rhai sy'n eich melltithio, gwnewch ddaioni i'r rhai sy'n eich cas&#225;u. a gwedd&#239;wch dros y rhai sy'n eich erlid; 45felly fe fyddwch yn blant i'ch Tad sydd yn y nefoedd, oherwydd y mae ef yn peri i'w haul godi ar y drwg a'r da, ac yn rhoi glaw i'r cyfiawn a'r anghyfiawn. 46Os carwch y rhai sy'n eich caru chwi, pa wobr sydd i chwi? Onid yw hyd yn oed y casglwyr trethi yn gwneud cymaint &#226; hynny? 47Ac os cyfarchwch eich cydnabod yn unig, pa ragoriaeth sydd yn hynny? Onid yw'r Cenhedloedd hyd yn oed yn gwneud cymaint &#226; hynny? 48Felly byddwch chwi'n berffaith fel y mae eich Tad nefol yn berffaith.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkMAT">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="MAT.6">
 <div class="label">6</div><div class="s">Dysgeidiaeth ar Elusennau</div><div class="m"> 1&#8220;Cymerwch ofal i beidio &#226; chyflawni eich dyletswyddau crefyddol o flaen eraill, er mwyn cael eich gweld ganddynt; os gwnewch, nid oes gwobr i chwi gan eich Tad, yr hwn sydd yn y nefoedd.</div><div class="p"> 2&#8220;Felly, pan fyddi'n rhoi elusen, paid &#226; chanu utgorn o'th flaen, fel y mae'r rhagrithwyr yn gwneud yn y synagogau ac yn yr heolydd, er mwyn cael eu canmol gan eraill. Yn wir, rwy'n dweud wrthych, y mae eu gwobr ganddynt eisoes. 3Ond pan fyddi di'n rhoi elusen, paid &#226; gadael i'th law chwith wybod beth y mae dy law dde yn ei wneud. 4Felly bydd dy elusen di yn y dirgel, a bydd dy Dad, sydd yn gweld yn y dirgel, yn dy wobrwyo.</div><div class="s">Dysgeidiaeth ar Weddi</div><div class="r"> Lc. 11:2&#8211;4</div><div class="m"> 5&#8220;A phan fyddwch yn gwedd&#239;o, peidiwch &#226; bod fel y rhagrithwyr; oherwydd y maent hwy'n hoffi gwedd&#239;o ar eu sefyll yn y synagogau ac ar gonglau'r heolydd, er mwyn cael eu gweld gan eraill. Yn wir, rwy'n dweud wrthych, y mae eu gwobr ganddynt eisoes. 6Ond pan fyddi di'n gwedd&#239;o, dos i mewn i'th ystafell, ac wedi cau dy ddrws gwedd&#239;a ar dy Dad sydd yn y dirgel, a bydd dy Dad sydd yn gweld yn y dirgel yn dy wobrwyo. 7Ac wrth wedd&#239;o, peidiwch &#226; phentyrru geiriau fel y mae'r Cenhedloedd yn gwneud; y maent hwy'n tybied y c&#226;nt eu gwrando am eu haml eiriau. 8Peidiwch felly &#226; bod yn debyg iddynt hwy, oherwydd y mae eich Tad yn gwybod cyn i chwi ofyn iddo beth yw eich anghenion. 9Felly, gwedd&#239;wch chwi fel hyn:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220; &#8216;Ein Tad yn y nefoedd,</div><div class="q">sancteiddier dy enw;</div><div class="q"> 10deled dy deyrnas;</div><div class="q">gwneler dy ewyllys,</div><div class="q">ar y ddaear fel yn y nef.</div><div class="q"> 11Dyro inni heddiw ein bara beunyddiol#6:11 Neu, ein bara at yfory. Neu, y bara sy'n ein cynnal.;</div><div class="q"> 12a maddau inni ein troseddau#6:12 Groeg, dyledion.,</div><div class="q">fel yr &#375;m ni wedi maddau i'r rhai a droseddodd yn ein herbyn;</div><div class="q"> 13a phaid &#226;'n dwyn i brawf,</div><div class="q">ond gwared ni rhag yr Un drwg#6:13 Neu, rhag y drwg..#6:13 Yn &#244;l darlleniad arall ychwanegir Oherwydd eiddot ti yw'r deyrnas a'r gallu a'r gogoniant am byth. Amen.&#8217;</div><div class="b"></div><div class="m"> 14&#8220;Oherwydd os maddeuwch i eraill eu camweddau, bydd eich Tad nefol hefyd yn maddau i chwi. 15Ond os na faddeuwch i eraill eu camweddau, ni fydd eich Tad chwaith yn maddau eich camweddau chwi.</div><div class="s">Dysgeidiaeth ar Ymprydio</div><div class="m"> 16&#8220;A phan fyddwch yn ymprydio, peidiwch &#226; bod yn wynepdrist fel y rhagrithwyr; y maent hwy'n anffurfio eu hwynebau er mwyn i eraill gael gweld eu bod yn ymprydio. Yn wir, rwy'n dweud wrthych, y mae eu gwobr ganddynt eisoes. 17Ond pan fyddi di'n ymprydio, eneinia dy ben a golch dy wyneb, 18fel nad pobl a gaiff weld dy fod yn ymprydio, ond yn hytrach dy Dad sydd yn y dirgel; a bydd dy Dad, sydd yn gweld yn y dirgel, yn dy wobrwyo.</div><div class="s">Trysor yn y Nef</div><div class="r"> Lc. 12:33&#8211;34</div><div class="m"> 19&#8220;Peidiwch &#226; chasglu ichwi drysorau ar y ddaear, lle mae gwyfyn a rhwd yn difa, a lle mae lladron yn torri trwodd ac yn lladrata. 20Casglwch ichwi drysorau yn y nef, lle nad yw gwyfyn na rhwd yn difa, a lle nad yw lladron yn torri trwodd nac yn lladrata. 21Oherwydd lle mae dy drysor, yno hefyd y bydd dy galon.</div><div class="s">Goleuni'r Corff</div><div class="r"> Lc. 11:34&#8211;36</div><div class="m"> 22&#8220;Y llygad yw cannwyll y corff; felly os bydd dy lygad yn hael#6:22 Yn llythrennol, sengl., bydd dy gorff yn llawn goleuni. 23Ond os bydd dy lygad yn drachwantus, bydd dy gorff yn llawn tywyllwch. Ac os yw'r goleuni sydd ynot yn dywyllwch, mor fawr yw'r tywyllwch!</div><div class="s">Duw a Mamon</div><div class="r"> Lc. 16:13</div><div class="m"> 24&#8220;Ni all neb wasanaethu dau feistr; oherwydd bydd un ai'n cas&#225;u'r naill ac yn caru'r llall, neu'n deyrngar i'r naill ac yn dirmygu'r llall. Ni allwch wasanaethu Duw a Mamon#6:24 Neu, Arian..</div><div class="s">Gofal a Phryder</div><div class="r"> Lc. 12:22&#8211;34</div><div class="m"> 25&#8220;Am hynny rwy'n dweud wrthych, peidiwch &#226; phryderu am eich bywyd, beth i'w fwyta na'i yfed, nac am eich corff, beth i'w wisgo; onid oes mwy i fywyd rhywun na bwyd, a mwy i'w gorff na dillad? 26Edrychwch ar adar yr awyr: nid ydynt yn hau nac yn medi nac yn casglu i ysguboriau, ac eto y mae eich Tad nefol yn eu bwydo. Onid ydych chwi yn llawer mwy gwerthfawr na hwy? 27P'run ohonoch a all ychwanegu un funud at ei oes#6:27 Neu, y maint lleiaf at ei daldra. trwy bryderu? 28A pham yr ydych yn pryderu am ddillad? Ystyriwch lili'r maes, pa fodd y maent yn tyfu; nid ydynt yn llafurio nac yn nyddu. 29Ond rwy'n dweud wrthych, nid oedd gan hyd yn oed Solomon yn ei holl ogoniant wisg i'w chymharu ag un o'r rhain. 30Os yw Duw yn dilladu felly laswellt y maes, sydd yno heddiw ac yfory yn cael ei daflu i'r ffwrn, onid llawer mwy y dillada chwi, chwi o ychydig ffydd? 31Peidiwch felly &#226; phryderu a dweud, &#8216;Beth yr ydym i'w fwyta?&#8217; neu &#8216;Beth yr ydym i'w yfed?&#8217; neu &#8216;Beth yr ydym i'w wisgo?&#8217; 32Dyna'r holl bethau y mae'r Cenhedloedd yn eu ceisio; y mae eich Tad nefol yn gwybod fod arnoch angen y rhain i gyd. 33Ond ceisiwch yn gyntaf deyrnas Dduw a'i gyfiawnder ef, a rhoir y pethau hyn i gyd yn ychwaneg i chwi. 34Peidiwch felly &#226; phryderu am yfory, oherwydd bydd gan yfory ei bryder ei hun. Digon i'r diwrnod ei drafferth ei hun.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkMAT">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="MAT.7">
 <div class="label">7</div><div class="s">Barnu Eraill</div><div class="r"> Lc. 6:37&#8211;38, 41&#8211;42</div><div class="m"> 1&#8220;Peidiwch &#226; barnu, rhag ichwi gael eich barnu; 2oherwydd fel y byddwch chwi'n barnu y cewch chwithau eich barnu, ac &#226;'r mesur a rowch y rhoir i chwithau. 3Pam yr wyt yn edrych ar y brycheuyn sydd yn llygad dy gyfaill, a thithau heb sylwi ar y trawst sydd yn dy lygad dy hun? 4Neu sut y dywedi wrth dy gyfaill, &#8216;Gad imi dynnu allan y brycheuyn o'th lygad di&#8217;, a dyna drawst yn dy lygad dy hun? 5Ragrithiwr, yn gyntaf tyn y trawst allan o'th lygad dy hun, ac yna fe weli yn ddigon eglur i dynnu'r brycheuyn o lygad dy gyfaill. 6Peidiwch &#226; rhoi'r hyn sy'n sanctaidd i'r c&#373;n, na thaflu eich perlau o flaen y moch, rhag iddynt eu sathru dan eu traed, a throi arnoch a'ch rhwygo.</div><div class="s">Gofynnwch, Chwiliwch, Curwch</div><div class="r"> Lc. 11:9&#8211;13</div><div class="m"> 7&#8220;Gofynnwch, ac fe roddir i chwi; ceisiwch, ac fe gewch; curwch, ac fe agorir i chwi. 8Oherwydd y mae pawb sy'n gofyn yn derbyn, a'r sawl sy'n ceisio yn cael, ac i'r un sy'n curo agorir y drws. 9Pwy ohonoch, os bydd ei blentyn yn gofyn am fara, a rydd iddo garreg? 10Neu os bydd yn gofyn am bysgodyn, a rydd iddo sarff? 11Am hynny, os ydych chwi, sy'n ddrwg, yn medru rhoi rhoddion da i'ch plant, gymaint mwy y rhydd eich Tad sydd yn y nefoedd bethau da i'r rhai sy'n gofyn ganddo! 12Pa beth bynnag y dymunwch i eraill ei wneud i chwi, gwnewch chwithau felly iddynt hwy; hyn yw'r Gyfraith a'r proffwydi.</div><div class="s">Y Porth Cyfyng</div><div class="r"> Lc. 13:24</div><div class="m"> 13&#8220;Ewch i mewn trwy'r porth cyfyng; oherwydd llydan yw'r porth ac eang yw'r ffordd sy'n arwain i ddistryw, a llawer yw'r rhai sy'n mynd ar hyd-ddi. 14Ond cyfyng yw'r porth a chul yw'r ffordd sy'n arwain i fywyd, ac ychydig yw'r rhai sy'n ei chael.</div><div class="s">Adnabod Coeden wrth ei Ffrwyth</div><div class="r"> Lc. 6:43&#8211;44</div><div class="m"> 15&#8220;Gochelwch rhag gau broffwydi, sy'n dod atoch yng ngwisg defaid, ond sydd o'u mewn yn fleiddiaid rheibus. 16Wrth eu ffrwythau yr adnabyddwch hwy. Ai oddi ar ddrain y mae casglu grawnwin neu oddi ar ysgall ffigys? 17Felly y mae pob coeden dda yn dwyn ffrwyth da, a choeden wael yn dwyn ffrwyth drwg. 18Ni all coeden dda ddwyn ffrwyth drwg, na choeden wael ffrwyth da. 19Y mae pob coeden nad yw'n dwyn ffrwyth da yn cael ei thorri i lawr a'i bwrw i'r t&#226;n. 20Felly, wrth eu ffrwythau yr adnabyddwch hwy.</div><div class="s">Nid Adnab&#251;m Erioed Mohonoch</div><div class="r"> Lc. 13:25&#8211;27</div><div class="m"> 21&#8220;Nid pawb sy'n dweud wrthyf, &#8216;Arglwydd, Arglwydd&#8217;, fydd yn mynd i mewn i deyrnas nefoedd, ond y sawl sy'n gwneud ewyllys fy Nhad, yr hwn sydd yn y nefoedd. 22Bydd llawer yn dweud wrthyf yn y dydd hwnnw, &#8216;Arglwydd, Arglwydd, oni fuom yn proffwydo yn dy enw di, ac yn dy enw di yn bwrw allan gythreuliaid, ac yn dy enw di yn cyflawni gwyrthiau lawer?&#8217; 23Ac yna dywedaf wrthynt yn eu hwynebau, &#8216;Nid adnab&#251;m erioed mohonoch; ewch ymaith oddi wrthyf, chwi ddrwgweithredwyr.&#8217;</div><div class="s">Y Ddwy Sylfaen</div><div class="r"> Lc. 6:47&#8211;49</div><div class="m"> 24&#8220;Pob un felly sy'n gwrando ar y geiriau hyn o'r eiddof ac yn eu gwneud, fe'i cyffelybir i un call, a adeiladodd ei d&#375; ar y graig. 25Disgynnodd y glaw a daeth y llifogydd, a chwythodd y gwyntoedd a tharo yn erbyn y t&#375; hwnnw, ond ni syrthiodd, am ei fod wedi ei sylfaenu ar y graig. 26A phob un sy'n gwrando ar y geiriau hyn o'r eiddof a heb eu gwneud, fe'i cyffelybir i un ff&#244;l, a adeiladodd ei d&#375; ar y tywod. 27A disgynnodd y glaw a daeth y llifogydd, a chwythodd y gwyntoedd a tharo yn erbyn y t&#375; hwnnw, ac fe syrthiodd, a dirfawr oedd ei gwymp.&#8221;</div><div class="p"> 28Pan orffennodd Iesu lefaru'r geiriau hyn, synnodd y tyrfaoedd at yr hyn yr oedd yn ei ddysgu; 29oherwydd yr oedd yn eu dysgu fel un ag awdurdod ganddo, ac nid fel eu hysgrifenyddion.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Understanding the GospelsSampl

How to Understand the Gospels: But the Old Testament Is Hard to Read

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg