Y cynllun darllen gwell

Wedi Newid: Camau Nesaf i Fywyd Newydd

Diwenwyno'r enaid

Emosiynau Sanctaidd - Ymatebion Beiblaidd i Bob Her

Mae credu Duw yn beth da beth bynnag sy'n bod

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="JHN.7">
 <div class="label">7</div><div class="s">Anghrediniaeth Brodyr Iesu</div><div class="m"> 1Ar &#244;l hyn bu Iesu'n teithio o amgylch yng Ngalilea. Ni fynnai fynd o amgylch yn Jwdea, oherwydd yr oedd yr Iddewon yn chwilio amdano i'w ladd. 2Yr oedd g&#373;yl yr Iddewon, g&#373;yl y Pebyll, yn ymyl, 3ac felly dywedodd ei frodyr wrtho, &#8220;Dylit adael y lle hwn a mynd i Jwdea, er mwyn i'th ddisgyblion hefyd weld y gweithredoedd yr wyt ti'n eu gwneud. 4Oherwydd nid yw neb sy'n ceisio bod yn yr amlwg yn gwneud dim yn y dirgel. Os wyt yn gwneud y pethau hyn, dangos dy hun i'r byd.&#8221; 5Nid oedd hyd yn oed ei frodyr yn credu ynddo. 6Felly dyma Iesu'n dweud wrthynt, &#8220;Nid yw'r amser yn aeddfed i mi eto, ond i chwi y mae unrhyw amser yn addas. 7Ni all y byd eich cas&#225;u chwi, ond y mae'n fy nghas&#225;u i am fy mod i'n tystio amdano fod ei weithredoedd yn ddrwg. 8Ewch chwi i fyny i'r &#373;yl. Nid wyf fi'n mynd#7:8 Yn &#244;l darlleniad arall, Nid wyf fi eto'n mynd. i fyny i'r &#373;yl hon, oherwydd nid yw fy amser i wedi dod i'w gyflawniad eto.&#8221; 9Wedi dweud hyn fe arhosodd ef yng Ngalilea.</div><div class="s">Iesu yng Ng&#373;yl y Pebyll</div><div class="m"> 10Ond pan oedd ei frodyr wedi mynd i fyny i'r &#373;yl, fe aeth yntau hefyd i fyny, nid yn agored ond yn ddirgel, fel petai. 11Yr oedd yr Iddewon yn chwilio amdano yn yr &#373;yl ac yn dweud, &#8220;Ble mae ef?&#8221; 12Yr oedd llawer o sibrwd amdano ymhlith y tyrfaoedd: rhai yn dweud, &#8220;Dyn da yw ef&#8221;, ond &#8220;Na,&#8221; meddai eraill, &#8220;twyllo'r bobl y mae.&#8221; 13Er hynny, nid oedd neb yn siarad yn agored amdano, rhag ofn yr Iddewon.</div><div class="p"> 14Pan oedd yr &#373;yl eisoes ar ei hanner, aeth Iesu i fyny i'r deml a dechrau dysgu. 15Yr oedd yr Iddewon yn rhyfeddu ac yn gofyn, &#8220;Sut y mae gan hwn y fath ddysg, ac yntau heb gael hyfforddiant?&#8221; 16Atebodd Iesu hwy, &#8220;Nid eiddof fi yw'r hyn yr wyf yn ei ddysgu, ond eiddo'r hwn a'm hanfonodd i. 17Pwy bynnag sy'n ewyllysio gwneud ei ewyllys ef, caiff wybod a yw'r hyn yr wyf yn ei ddysgu yn dod oddi wrth Dduw, ai ynteu siarad ohonof fy hunan yr wyf. 18Y mae'r sawl sy'n siarad ohono'i hun yn ceisio anrhydedd iddo'i hun; ond y mae'r sawl sy'n ceisio anrhydedd i'r hwn a'i hanfonodd yn ddiffuant ac yn ddiddichell. 19Onid yw Moses wedi rhoi'r Gyfraith i chwi? Ac eto nid oes neb ohonoch yn cadw'r Gyfraith. Pam yr ydych yn ceisio fy lladd i?&#8221; 20Atebodd y dyrfa, &#8220;Y mae cythraul ynot. Pwy sy'n ceisio dy ladd di?&#8221; 21Meddai Iesu wrthynt, &#8220;Un weithred a wneuthum, ac yr ydych oll yn rhyfeddu o'r herwydd. 22Rhoddodd Moses i chwi ddefod enwaediad&#8212;er nad gyda Moses y cychwynnodd ond gyda'r patriarchiaid&#8212;ac yr ydych yn enwaedu ar blentyn ar y Saboth. 23Os enwaedir ar blentyn ar y Saboth rhag torri Cyfraith Moses, a ydych yn ddig wrthyf fi am imi iach&#225;u holl gorff rhywun ar y Saboth? 24Peidiwch &#226; barnu yn &#244;l yr olwg, ond yn &#244;l safonau barn gyfiawn.&#8221;</div><div class="s">Ai Hwn yw'r Meseia?</div><div class="m"> 25Yna dechreuodd rhai o drigolion Jerwsalem ddweud, &#8220;Onid hwn yw'r dyn y maent yn ceisio ei ladd? 26A dyma fe'n siarad yn agored heb i neb ddweud dim yn ei erbyn. Tybed a yw'r llywodraethwyr wedi dod i wybod i sicrwydd mai hwn yw'r Meseia? 27Ac eto, fe wyddom ni o ble y mae'r dyn yma'n dod; ond pan ddaw'r Meseia, ni bydd neb yn gwybod o ble y mae'n dod.&#8221; 28Ar hynny, cyhoeddodd Iesu'n uchel, wrth ddysgu yn y deml, &#8220;Yr ydych yn f'adnabod i ac yn gwybod o ble rwy'n dod. Ond nid wyf wedi dod ohonof fy hun. Y mae'r hwn a'm hanfonodd i &#226;'i hanfod yn wirionedd, ond nid ydych chwi'n ei adnabod ef. 29Yr wyf fi'n ei adnabod ef, oherwydd oddi wrtho ef y deuthum, ac ef a'm hanfonodd.&#8221; 30Am hynny ceisiasant ei ddal, ond ni osododd neb law arno, oherwydd nid oedd ei awr ef wedi dod eto. 31Credodd llawer o blith y dyrfa ynddo, ac meddent, &#8220;A fydd y Meseia, pan ddaw, yn gwneud mwy o arwyddion nag a wnaeth y dyn hwn?&#8221;</div><div class="s">Anfon Swyddogion i Ddal Iesu</div><div class="m"> 32Clywodd y Phariseaid y dyrfa'n sibrwd y pethau hyn amdano. Ac fe anfonodd y prif offeiriaid a'r Phariseaid swyddogion i'w ddal ef. 33Felly dywedodd Iesu, &#8220;Am ychydig amser eto y byddaf gyda chwi, ac yna af at yr hwn a'm hanfonodd i. 34Fe chwiliwch amdanaf fi, ond ni chewch hyd imi; lle yr wyf fi ni allwch chwi ddod.&#8221; 35Meddai'r Iddewon wrth ei gilydd, &#8220;I ble mae hwn ar fynd, fel na bydd i ni gael hyd iddo? A yw ar fynd, tybed, at y rhai sydd ar wasgar ymhlith y Groegiaid, a dysgu'r Groegiaid? 36Beth yw ystyr y gair hwn a ddywedodd, &#8216;Fe chwiliwch amdanaf fi, ond ni chewch hyd i mi; lle yr wyf fi, ni allwch chwi ddod&#8217;?&#8221;</div><div class="s">Ffrydiau o Dd&#373;r Bywiol</div><div class="m"> 37Ar ddydd olaf yr &#373;yl, y dydd mawr, safodd Iesu a chyhoeddi'n uchel: &#8220;Pwy bynnag sy'n sychedig, deued ataf fi ac yfed. 38Allan o'r sawl sy'n credu ynof fi,#7:38 Neu, deued ataf fi, ac yfed y sawl sy'n credu ynof fi. Allan ohono. fel y dywedodd yr Ysgrythur, y bydd ffrydiau o dd&#373;r bywiol yn llifo.&#8221; 39S&#244;n yr oedd am yr Ysbryd yr oedd y rhai a gredodd ynddo ef yn mynd i'w dderbyn. Oherwydd nid oedd yr Ysbryd ganddynt eto, am nad oedd Iesu wedi cael ei ogoneddu eto.</div><div class="s">Ymraniad ymhlith y Dyrfa</div><div class="m"> 40Ar &#244;l ei glywed yn dweud hyn, meddai rhai o blith y dyrfa, &#8220;Hwn yn wir yw'r Proffwyd.&#8221; 41Meddai eraill, &#8220;Hwn yw'r Meseia.&#8221; Ond meddai rhai, &#8220;Does bosibl mai o Galilea y mae'r Meseia yn dod? 42Onid yw'r Ysgrythur yn dweud mai o linach Dafydd ac o Fethlehem, y pentref lle'r oedd Dafydd yn byw, y daw'r Meseia?&#8221; 43Felly bu ymraniad ymhlith y dyrfa o'i achos ef. 44Yr oedd rhai ohonynt yn awyddus i'w ddal, ond ni osododd neb ddwylo arno.</div><div class="s">Anghrediniaeth y Llywodraethwyr</div><div class="m"> 45Daeth y swyddogion yn &#244;l at y prif offeiriaid a'r Phariseaid, a gofynnodd y rheini iddynt, &#8220;Pam na ddaethoch ag ef yma?&#8221; 46Atebodd y swyddogion, &#8220;Ni lefarodd neb erioed fel hyn.&#8221; 47Yna dywedodd y Phariseaid, &#8220;A ydych chwithau hefyd wedi eich twyllo? 48A oes unrhyw un o'r llywodraethwyr wedi credu ynddo, neu o'r Phariseaid? 49Ond y dyrfa yma nad yw'n gwybod dim am y Gyfraith, dan felltith y maent.&#8221; 50Yr oedd Nicodemus, y dyn oedd wedi dod ato o'r blaen, yn un ohonynt; meddai ef wrthynt, 51&#8220;A yw ein Cyfraith ni yn barnu rhywun heb roi gwrandawiad iddo yn gyntaf, a chael gwybod beth y mae'n ei wneud?&#8221; 52Atebasant ef, &#8220;A wyt tithau hefyd yn dod o Galilea? Chwilia'r Ysgrythurau, a chei weld nad yw proffwyd byth yn codi o Galilea.&#8221;#7:52 Yn &#244;l y llawysgrifau hynaf, dilynir hyn gan 8:12, ond ychwanega llawysgrifau eraill adnodau 7:53&#8212;8:11, a argreffir yma mewn llythrennau italaidd.</div><div class="s">Y Wraig oedd wedi ei Dal mewn Godineb</div><div class="m"> 53 Ac aethant adref bob un. 54Ond aeth Iesu i Fynydd yr Olewydd. 55 Yn y bore bach daeth eto i'r deml, ac yr oedd y bobl i gyd yn dod ato. Wedi iddo eistedd a dechrau eu dysgu, 56 dyma'r ysgrifenyddion a'r Phariseaid yn dod &#226; gwraig ato oedd wedi ei dal mewn godineb, a'i rhoi i sefyll yn y canol. 57 &#8220;Athro,&#8221; meddent wrtho, &#8220;y mae'r wraig hon wedi ei dal yn y weithred o odinebu. 58 Gorchmynnodd Moses yn y Gyfraith i ni labyddio gwragedd o'r fath. Beth sydd gennyt ti i'w ddweud?&#8221; 59 Dweud hyn yr oeddent er mwyn rhoi prawf arno, a chael cyhuddiad i'w ddwyn yn ei erbyn. Plygodd Iesu i lawr ac ysgrifennu ar y llawr &#226;'i fys. 60 Ond gan eu bod yn dal ati i ofyn y cwestiwn iddo, ymsythodd ac meddai wrthynt, &#8220;Pwy bynnag ohonoch sy'n ddibechod, gadewch i hwnnw fod yn gyntaf i daflu carreg ati.&#8221; 61 Yna plygodd eto ac ysgrifennu ar y llawr. 62 A dechreuodd y rhai oedd wedi clywed fynd allan, un ar &#244;l y llall, y rhai hynaf yn gyntaf, nes i Iesu gael ei adael ar ei ben ei hun, a'r wraig yno yn y canol. 63 Ymsythodd Iesu a gofyn iddi, &#8220;Wraig, ble maent? Onid oes neb wedi dy gondemnio?&#8221; 64 Meddai hithau, &#8220;Neb, syr.&#8221; Ac meddai Iesu, &#8220;Nid wyf finnau'n dy gondemnio chwaith. Dos, ac o hyn allan paid &#226; phechu mwyach.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch8" data-usfm="JHN.8">
 <div class="label">8</div><div class="s">Iesu, Goleuni'r Byd</div><div class="m"> 12Yna llefarodd Iesu wrthynt eto. &#8220;Myfi yw goleuni'r byd,&#8221; meddai. &#8220;Ni bydd neb sy'n fy nghanlyn i byth yn rhodio yn y tywyllwch, ond bydd ganddo oleuni'r bywyd.&#8221; 13Meddai'r Phariseaid wrtho, &#8220;Tystiolaethu amdanat dy hun yr wyt ti; nid yw dy dystiolaeth yn wir.&#8221; 14Atebodd Iesu hwy, &#8220;Er mai myfi sydd yn tystiolaethu amdanaf fy hun, y mae fy nhystiolaeth yn wir am fy mod yn gwybod o ble y deuthum ac i ble'r wyf yn mynd. Ond ni wyddoch chwi o ble'r wyf yn dod nac i ble'r wyf yn mynd. 15Yr ydych chwi'n barnu yn &#244;l safonau dynol. Minnau, nid wyf yn barnu neb, 16ac os byddaf yn barnu y mae'r farn a roddaf yn ddilys, oherwydd nid myfi yn unig sy'n barnu, ond myfi a'r Tad a'm hanfonodd i. 17Y mae'n ysgrifenedig yn eich Cyfraith chwi fod tystiolaeth dau ddyn yn wir. 18Myfi yw'r un sydd yn tystiolaethu amdanaf fy hun, ac y mae'r Tad a'm hanfonodd i hefyd yn tystiolaethu amdanaf.&#8221; 19Yna meddent wrtho, &#8220;Ble mae dy Dad di?&#8221; Atebodd Iesu, &#8220;Nid ydych yn fy adnabod i na'm Tad; pe baech yn fy adnabod i, byddech yn adnabod fy Nhad hefyd.&#8221; 20Llefarodd y geiriau hyn yn y trysordy, wrth ddysgu yn y deml. Ond ni afaelodd neb ynddo, oherwydd nid oedd ei awr wedi dod eto.</div><div class="s">Lle'r Wyf Fi'n Mynd, Ni Allwch Chwi Ddod</div><div class="m"> 21Dywedodd wrthynt wedyn, &#8220;Yr wyf fi'n ymadael &#226; chwi. Fe chwiliwch amdanaf fi, ond byddwch farw yn eich pechod. Lle'r wyf fi'n mynd, ni allwch chwi ddod.&#8221; 22Meddai'r Iddewon felly, &#8220;A yw'n mynd i'w ladd ei hun, gan ei fod yn dweud, &#8216;Lle'r wyf fi'n mynd, ni allwch chwi ddod&#8217;?&#8221; 23Meddai Iesu wrthynt, &#8220;Yr ydych chwi oddi isod, yr wyf fi oddi uchod. Yr ydych chwi o'r byd hwn, nid wyf fi o'r byd hwn. 24Dyna pam y dywedais wrthych y byddwch farw yn eich pechodau; oherwydd marw yn eich pechodau a wnewch, os na chredwch mai myfi yw.&#8221; 25Gofynasant iddo felly, &#8220;Pwy wyt ti?&#8221; Atebodd Iesu hwy, &#8220;Yr wyf o'r dechrau yr hyn yr wyf yn ei ddweud wrthych.#8:25 Neu, Pam yr wyf yn siarad &#226; chwi o gwbl? Neu, Yr hyn yr wyf wedi ei ddweud wrthych o'r dechrau un. 26Gallwn ddweud llawer amdanoch, a hynny mewn barn. Ond y mae'r hwn a'm hanfonodd i yn eirwir, a'r hyn a glywais ganddo ef yw'r hyn yr wyf yn ei gyhoeddi i'r byd.&#8221; 27Nid oeddent hwy'n deall mai am y Tad yr oedd yn llefaru wrthynt. 28Felly dywedodd Iesu wrthynt, &#8220;Pan fyddwch wedi dyrchafu Mab y Dyn byddwch yn gwybod mai myfi yw, ac nad wyf yn gwneud dim ohonof fy hun, ond fy mod yn dweud yr union bethau y mae'r Tad wedi eu dysgu imi. 29Ac y mae'r hwn a'm hanfonodd i gyda mi; nid yw wedi fy ngadael ar fy mhen fy hun, oherwydd yr wyf bob amser yn gwneud y pethau sydd wrth ei fodd ef.&#8221; 30Wrth iddo ddweud hyn, daeth llawer i gredu ynddo.</div><div class="s">Bydd y Gwirionedd yn eich Rhyddhau</div><div class="m"> 31Yna dywedodd Iesu wrth yr Iddewon oedd wedi credu ynddo, &#8220;Os arhoswch chwi yn fy ngair i, yr ydych mewn gwirionedd yn ddisgyblion i mi. 32Cewch wybod y gwirionedd, a bydd y gwirionedd yn eich rhyddhau.&#8221; 33Atebasant ef, &#8220;Plant Abraham ydym ni, ac ni buom erioed yn gaethweision i neb. Sut y gelli di ddweud, &#8216;Fe'ch gwneir yn rhyddion&#8217;?&#8221; 34Atebodd Iesu hwy, &#8220;Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych fod pob un sy'n cyflawni pechod yn gaethwas i bechod. 35Ac nid oes gan y caethwas le arhosol yn y t&#375;, ond y mae'r mab yn aros am byth. 36Felly os yw'r Mab yn eich rhyddhau chwi, byddwch yn rhydd mewn gwirionedd. 37Rwy'n gwybod mai plant Abraham ydych. Ond yr ydych yn ceisio fy lladd i am nad yw fy ngair i yn cael lle ynoch. 38Yr wyf fi'n siarad am y pethau yr wyf wedi eu gweld gyda'm Tad, ac yr ydych chwi'n gwneud y pethau a glywsoch gan eich tad.&#8221;</div><div class="s">Eich Tad y Diafol</div><div class="m"> 39Atebasant ef, &#8220;Abraham yw ein tad ni.&#8221; Meddai Iesu wrthynt, &#8220;Pe baech yn blant i Abraham, byddech yn gwneud#8:39 Yn &#244;l darlleniad arall, Os ydych yn blant i Abraham, gwnewch. yr un gweithredoedd ag Abraham. 40Ond dyma chwi yn awr yn ceisio fy lladd i, dyn sydd wedi llefaru wrthych y gwirionedd a glywais gan Dduw. Ni wnaeth Abraham mo hynny. 41Gwneud gweithredoedd eich tad eich hunain yr ydych chwi.&#8221; &#8220;Nid plant puteindra mohonom ni,&#8221; meddent wrtho. &#8220;Un Tad sydd gennym, sef Duw.&#8221; 42Meddai Iesu wrthynt, &#8220;Petai Duw yn dad i chwi, byddech yn fy ngharu i, oherwydd oddi wrth Dduw y deuthum allan a dod yma. Nid wyf wedi dod ohonof fy hun, ond ef a'm hanfonodd. 43Pam nad ydych yn deall yr hyn yr wyf yn ei ddweud? Am nad ydych yn gallu gwrando ar fy ngair i. 44Plant ydych chwi i'ch tad, y diafol, ac yr ydych &#226;'ch bryd ar gyflawni dymuniadau eich tad. Llofrudd oedd ef o'r cychwyn; nid yw'n sefyll yn y gwirionedd, oherwydd nid oes dim gwirionedd ynddo. Pan fydd yn dweud celwydd, datguddio'i natur ei hun y mae, oherwydd un celwyddog yw ef, a thad pob celwydd. 45Ond yr wyf fi'n dweud y gwirionedd, ac am hynny nid ydych yn fy nghredu. 46Pwy ohonoch chwi sydd am brofi fy mod i'n euog o bechod? Os wyf yn dweud y gwir, pam nad ydych chwi yn fy nghredu? 47Y mae'r sawl sydd o Dduw yn gwrando geiriau Duw. Nid ydych chwi o Dduw, a dyna pam nad ydych yn gwrando.&#8221;</div><div class="s">Cyn Geni Abraham, yr Wyf Fi</div><div class="m"> 48Atebodd yr Iddewon ef, &#8220;Onid ydym ni'n iawn wrth ddweud, &#8216;Samariad wyt ti, ac y mae cythraul ynot&#8217;?&#8221; 49Atebodd Iesu, &#8220;Nid oes cythraul ynof; parchu fy Nhad yr wyf fi, a chwithau'n fy amharchu i. 50Nid wyf fi'n ceisio fy ngogoniant fy hun, ond y mae un sydd yn ei geisio, ac ef sy'n barnu. 51Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych, os bydd rhywun yn cadw fy ngair i, ni w&#234;l farwolaeth byth.&#8221; 52Meddai'r Iddewon wrtho, &#8220;Yr ydym yn gwybod yn awr fod cythraul ynot. Bu Abraham farw, a'r proffwydi hefyd, a dyma ti'n dweud, &#8216;Os bydd rhywun yn cadw fy ngair i, ni chaiff brofi blas marwolaeth byth.&#8217; 53A wyt ti'n fwy na'n tad ni, Abraham? Bu ef farw, a bu'r proffwydi farw. Pwy yr wyt ti'n dy gyfrif dy hun?&#8221; 54Atebodd Iesu, &#8220;Os fy ngogoneddu fy hun yr wyf fi, nid yw fy ngogoniant yn ddim. Fy Nhad sydd yn fy ngogoneddu, yr un yr ydych chwi'n dweud amdano, &#8216;Ef yw ein Duw ni.&#8217; 55Nid ydych yn ei adnabod, ond yr wyf fi'n ei adnabod. Pe bawn yn dweud nad wyf yn ei adnabod, byddwn yn gelwyddog fel chwithau. Ond yr wyf yn ei adnabod, ac yr wyf yn cadw ei air ef. 56Gorfoleddu a wnaeth eich tad Abraham o weld fy nydd i; fe'i gwelodd, a llawenhau.&#8221; 57Yna meddai'r Iddewon wrtho, &#8220;Nid wyt ti'n hanner cant oed eto. A wyt ti wedi gweld Abraham?&#8221; 58Dywedodd Iesu wrthynt, &#8220;Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych, cyn geni Abraham, yr wyf fi.&#8221;#8:58 Neu, Myfi yw. 59Yna codasant gerrig i'w taflu ato. Ond aeth Iesu o'u golwg, ac allan o'r deml.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkROM">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="ROM.15">
 <div class="label">15</div><div class="s">Plesio dy Gymydog, nid dy Blesio dy Hun</div><div class="m"> 1Y mae'n ddyletswydd arnom ni, y rhai cryf, oddef gwendidau'r rhai sy'n eiddil eu cydwybod, a pheidio &#226;'n plesio ein hunain. 2Y mae pob un ohonom i blesio ein cymydog, gan anelu at yr hyn sydd dda er adeiladu ein gilydd. 3Oherwydd nid ei blesio ei hun a wnaeth Crist. I'r gwrthwyneb, fel y mae'n ysgrifenedig: &#8220;Y mae gwaradwydd y rhai oedd yn dy waradwyddo di wedi syrthio arnaf fi.&#8221; 4Ac fe ysgrifennwyd yr Ysgrythurau gynt er mwyn ein dysgu ni, er mwyn i ni, trwy ddyfalbarhad a thrwy eu hanogaeth hwy, ddal ein gafael yn ein gobaith. 5A rhodded Duw, ffynhonnell pob dyfalbarhad ac anogaeth, i chwi fod yn gyt&#251;n eich meddwl ymhlith eich gilydd, yn &#244;l ewyllys Crist Iesu, 6er mwyn ichwi, yn unfryd ac yn unllais, ogoneddu Duw a Thad ein Harglwydd Iesu Grist.</div><div class="s">Yr Efengyl i'r Iddewon a'r Cenhedloedd fel ei Gilydd</div><div class="m"> 7Am hynny, derbyniwch eich gilydd, fel y derbyniodd Crist chwi, er gogoniant Duw. 8Oherwydd yr wyf yn dweud bod Crist wedi dod yn was i'r Iddewon er mwyn dangos geirwiredd Duw, sef ei fod yn cadarnhau'r addewidion i'r hynafiaid, 9a hefyd er mwyn i'r Cenhedloedd ogoneddu Duw am ei drugaredd. Fel y mae'n ysgrifenedig:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220;Oherwydd hyn, clodforaf di ymysg y Cenhedloedd,</div><div class="q">a chanaf i'th enw.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 10Ac y mae'n dweud eilwaith:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220;Llawenhewch, Genhedloedd, ynghyd &#226;'i bobl ef.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 11Ac eto:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220;Molwch yr Arglwydd, yr holl Genhedloedd,</div><div class="q">a'r holl bobloedd yn dyblu'r mawl.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 12Y mae Eseia hefyd yn dweud:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220;Fe ddaw gwreiddyn Jesse,</div><div class="q">y g&#373;r sy'n codi i lywodraethu'r Cenhedloedd;</div><div class="q">arno ef y bydd y Cenhedloedd yn seilio'u gobaith.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 13A bydded i Dduw, ffynhonnell gobaith, eich llenwi &#226; phob llawenydd a thangnefedd wrth ichwi arfer eich ffydd, nes eich bod, trwy nerth yr Ysbryd Gl&#226;n, yn gorlifo &#226; gobaith.</div><div class="s">Comisiwn Cenhadol Paul</div><div class="m"> 14Yr wyf fi, o'm rhan fy hun, yn gwbl sicr, fy nghyfeillion, eich bod chwithau yn llawn daioni, yn gyforiog o bob gwybodaeth, ac yn alluog i hyfforddi eich gilydd. 15B&#251;m braidd yn hy arnoch mewn mannau yn fy llythyr, wrth geisio deffro eich cof. Ond gwneuthum hyn ar bwys y gorchwyl a roddodd Duw i mi o'i ras, 16i fod yn weinidog Crist Iesu i'r Cenhedloedd, yn gweini fel offeiriad ar Efengyl Duw, er mwyn cyflwyno'r Cenhedloedd iddo yn offrwm cymeradwy, offrwm wedi ei gysegru gan yr Ysbryd Gl&#226;n. 17Yng Nghrist Iesu, felly, y mae gennyf le i ymffrostio yn fy ngwasanaeth i Dduw, 18oherwydd nid wyf am feiddio s&#244;n am ddim ond yr hyn a gyflawnodd Crist trwof fi, yn y dasg o ennill y Cenhedloedd i ufuddhau iddo, mewn gair a gweithred, 19trwy rym arwyddion a rhyfeddodau, trwy nerth Ysbryd Duw#15:19 Yn &#244;l darlleniad arall, nerth yr Ysbryd.. Ac felly, yr wyf fi wedi cwblhau cyhoeddi Efengyl Crist mewn cylch eang, o Jerwsalem cyn belled ag Ilyricum. 20Yn hyn oll fe'i cedwais yn nod i bregethu'r Efengyl yn y mannau hynny yn unig oedd heb glywed s&#244;n am enw Crist, rhag i mi fod yn adeiladu ar sylfaen rhywun arall; 21fel y mae'n ysgrifenedig:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220;Bydd y rheini na chyhoeddwyd dim wrthynt amdano yn gweld,</div><div class="q">a'r rheini na chlywsant ddim amdano yn deall.&#8221;</div><div class="s">Bwriad Paul i Ymweld &#226; Rhufain</div><div class="m"> 22Hwn oedd y rhwystr a'm cadwodd cyhyd o amser rhag dod atoch chwi. 23Ond yn awr, a minnau heb faes cenhadol mwyach yn yr ardaloedd hyn, a'r awydd arnaf ers blynyddoedd lawer i ddod atoch chwi 24pryd bynnag y byddaf ar fy ffordd i Sbaen, yr wyf yn gobeithio ymweld &#226; chwi wrth fynd trwodd, a chael fy hebrwng gennych ar fy nhaith yno, ar &#244;l mwynhau eich cwmni am ychydig. 25Ond ar hyn o bryd yr wyf ar fy ffordd i Jerwsalem, i fynd &#226; chymorth i'r saint yno. 26Oherwydd y mae Macedonia ac Achaia wedi gweld yn dda gyfrannu i gronfa ar ran y tlodion ymhlith y saint yn Jerwsalem. 27Gwelsant yn dda, do, ond yr oeddent hefyd dan ddyled iddynt. Oherwydd os cafodd y Cenhedloedd gyfran o'u trysor ysbrydol hwy, y mae'n ddyled ar y Cenhedloedd weini arnynt mewn pethau tymhorol. 28Felly, pan fyddaf wedi cyflawni'r gorchwyl hwn, a gosod y casgliad yn ddiogel yn eu dwylo, caf gychwyn ar y daith i Sbaen a galw heibio i chwi. 29Gwn y bydd fy ymweliad &#226; chwi dan fendith gyflawn Crist.</div><div class="p"> 30Yr wyf yn ymbil arnoch, gyfeillion, trwy ein Harglwydd Iesu Grist, a thrwy'r cariad sy'n ffrwyth yr Ysbryd: ymunwch &#226; mi yn fy ymdrech, a gwedd&#239;o ar Dduw trosof, 31ar i mi gael fy arbed rhag yr anghredinwyr yn Jwdea, ac i'r cymorth sydd gennyf i Jerwsalem fod yn dderbyniol gan y saint; 32ac felly i mi gael dod atoch mewn llawenydd, trwy ewyllys Duw, a'm hatgyfnerthu yn eich cwmni. 33A Duw yr heddwch fyddo gyda chwi oll! Amen.#15:33 Yn &#244;l darlleniad un llawysgrif bwysig, gadewir allan Amen, ac ychwanegir yma yr adran a welir yn 16:25&#8211;27.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkROM">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="ROM.16">
 <div class="label">16</div><div class="s">Cyfarchion Personol</div><div class="m"> 1Yr wyf yn cyflwyno i chwi Phebe, ein chwaer, sydd yn gwasanaethu'r eglwys yn Cenchreae. 2Derbyniwch hi yn enw'r Arglwydd, mewn modd teilwng o'r saint, a byddwch yn gefn iddi ym mhob peth y gall fod arni angen eich cymorth, oherwydd y mae hithau wedi bod yn gefn i lawer, ac i mi yn bersonol.</div><div class="p"> 3Rhowch fy nghyfarchion i Prisca ac Acwila, fy nghydweithwyr yng Nghrist Iesu, 4deuddyn a fentrodd eu heinioes i arbed fy mywyd i. Nid myfi yn unig sydd yn diolch iddynt, ond holl eglwysi'r Cenhedloedd. 5Fy nghyfarchion hefyd i'r eglwys sy'n ymgynnull yn eu t&#375;. Cyflwynwch fy nghyfarchion i'm cyfaill annwyl, Epainetus, y cyntaf yn Asia i ddod at Grist. 6Cyfarchion i Fair, a fu'n ddiflin ei llafur ar eich rhan. 7Cyfarchion i Andronicus a Jwnia, sydd o'r un genedl &#226; mi, ac a fu'n gydgarcharorion &#226; mi, yn amlwg ymhlith yr apostolion ac yn Gristionogion o'm blaen i. 8Cyfarchion i Amplias, fy nghyfaill annwyl yn yr Arglwydd. 9Cyfarchion i Wrbanus, ein cydweithiwr yng Nghrist, a'n cyfaill annwyl, Stachus. 10Cyfarchwch Apeles, sy'n Gristion profedig. Cyfarchwch y rhai sydd o d&#375; Aristobwlus. 11Cyfarchwch Herodion, sydd o'r un genedl &#226; mi. Cyfarchwch y Cristionogion sydd o d&#375; Narcisus. 12Cyfarchwch Tryffena a Tryffosa, chwiorydd sy'n llafurio yng ngwasanaeth yr Arglwydd. Cyfarchwch Persis, chwaer annwyl sydd wedi llafurio cymaint yn ei wasanaeth. 13Cyfarchwch Rwffus, sy'n Gristion dethol, a'i fam, sy'n fam i minnau. 14Cyfarchwch Asyncritus, Phlegon, Hermes, Patrobas, Hermas, a'r cyfeillion sydd gyda hwy. 15Cyfarchwch Philologus a Jwlia, Nereus a'i chwaer, Olympas a'r holl saint sydd gyda hwy. 16Cyfarchwch eich gilydd &#226; chusan sanctaidd. Y mae holl eglwysi Crist yn eich cyfarch.</div><div class="p"> 17Yr wyf yn ymbil arnoch, gyfeillion, gwyliwch y rhai sydd yn peri rhwyg ac yn codi rhwystrau, yn groes i'r athrawiaeth a ddysgasoch chwi. Gochelwch rhagddynt, 18oherwydd nid gwasanaethu Crist ein Harglwydd y mae rhai fel hyn, ond eu chwantau eu hunain; pobl ydynt sydd, trwy eiriau teg a gweniaith, yn hudo meddyliau'r diniwed ar gyfeiliorn. 19Ond y mae eich ufudd-dod chwi yn hysbys i bawb. Dyna pam yr wyf yn llawenhau o'ch plegid; ac eto yr wyf am i chwi barhau i fod yn ddoeth mewn daioni ond yn ddiniwed mewn drygioni. 20Ac felly, buan y bydd Duw yr heddwch yn malu Satan dan eich traed. Gras ein Harglwydd Iesu fyddo gyda chwi!#16:20 Yn &#244;l darlleniad arall gadewir allan Gras&#8230; gyda chwi!</div><div class="p"> 21Y mae Timotheus, fy nghydweithiwr, yn eich cyfarch, a hefyd Lwcius a Jason a Sosipater, gw&#375;r o'r un genedl &#226; mi. 22(Ac yr wyf finnau, Tertius, sydd wedi ysgrifennu'r llythyr hwn, yn eich cyfarch yn yr Arglwydd.) 23Y mae Gaius, a roes ei gartref yn llety i mi ac i'r holl eglwys, yn eich cyfarch. Y mae Erastus, trysorydd y ddinas, yn eich cyfarch, a hefyd y brawd Cwartus.#16:23 Yn &#244;l darlleniad arall ychwanegir adn. 24 Gras ein Harglwydd Iesu Grist fyddo gyda chwi oll! Amen.</div><div class="s">Mawlwers</div><div class="m"> 25Iddo ef sy'n abl i'ch gwneud yn gadarn, yn &#244;l yr Efengyl yr wyf fi'n ei phregethu, a'r genadwri am Iesu Grist, yn &#244;l y datguddiad o'r dirgelwch a fu'n guddiedig ers oesoedd maith, 26ond sydd yn awr wedi ei amlygu trwy'r ysgrythurau proffwydol, ac wedi ei hysbysu ar orchymyn y Duw tragwyddol i'r holl Genhedloedd, i'w hennill i ffydd ac ufudd-dod; 27i'r unig ddoeth Dduw, trwy Iesu Grist&#8212;iddo ef y bo'r gogoniant am byth! Amen.#16:27 Yn &#244;l darlleniad arall gadewir allan adn. 25&#8211;27 yma (gweler y nodiadau ar 14:23 a 15:33).</div>
 </div>
 </div>
</div>

60 I ddechrauSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg

Y cynllun darllen gwell

Wedi Newid: Camau Nesaf i Fywyd Newydd

Diwenwyno'r enaid

Emosiynau Sanctaidd - Ymatebion Beiblaidd i Bob Her

Mae credu Duw yn beth da beth bynnag sy'n bod