Yr hyn mae'r Tad yn ddweudSampl

Rwyt ti wedi fy mhlesio i’n llwyr

Mae'r Tad yn dweud, “Fy mab, fy merch; chi yw fy llawenydd! Nid beth dych yn ei wneud sy'n hyfrydwch imi, ond eich bodolaeth. Does dim rhaid ichi ymdrechu am fy nghariad. Yn syml, dewch i aros gyda fii ac ynof fi.

Ildiwch i'm cariad llwyr. Ildiwch eich beichiau, a gorffwyswch yn fy mhleser, oherwydd yr wyf yn fodlon gyda chi”

Dwedodd y diweddar Billy Graham unwaith, “Er bod gen i lawer i fod yn ddiolchgar amdano wrth i mi edrych yn ôl dros fy mywyd, mae gen i lawer o ofid hefyd. Yn un peth, byddwn yn siarad llai ac yn astudio mwy, a byddwn yn treulio mwy o amser gyda fy nheulu. Byddwn hefyd yn treulio mwy o amser mewn magwraeth ysbrydol, yn ceisio dod yn nes at Dduw fel y gallwn ddod yn debycach i Grist.”

Cyffyrddodd gweinidogaeth Billy Graham â miliynau, ond ar ddiwedd ei oes, roedd yn dymuno treulio llai o amser yn siarad, mwy o amser gyda'i deulu, a mwy o amser yn ceisio'r Arglwydd.

Tuedd dyn yw cael ei ddal i fyny yn y trobwll o wneud, gwneud, gwneud. Mae ein diwylliant cyflym yn gwneud y peth gorau i'n denu i brysurdeb a diddanwch. Fodd bynnag, osgo ein calonnau fel plant ym mreichiau ein Tad ddylai fod i orffwys, gorffwys, gorffwys. Mae datguddiad pleser Abba Tad ynon ni yn torri ar hunanymdrech ac yn ein harwain allan o ymdrechu i symlrwydd.

Ni fydd pleser Duw byth yn ein tynnu i brysurdeb, yn hytrach bydd bob amser yn ein gwahodd i'w agosrwydd. Dywedodd A. W. Tozer unwaith, “Mae gŵr sydd yn tyfu mewn cyfeillgarwch â Duw, yn cael ei fywyd yn fwyfwy syml.” Y mae yma deisyfu o'i ddyfnder e i'n dyfnder ni, yn arwydd i symlrwydd mwynhad, cymundeb, ac addoliad. Nid ymdrechu i dderbyn ei bleser yw bywyd un sy'n caru Iesu, ond aros yn ei bleser. Oherwydd mae’r Tad yn dweud, "Rwyt ti wedi fy mhlesio i’n llwyr."