Diarhebion 10:17-32

Y mae derbyn disgyblaeth yn arwain i fywyd, ond gwrthod cerydd yn arwain ar ddisberod. Y mae gwefusau twyllodrus yn anwesu casineb, a ffôl yw'r un sy'n enllibio. Pan amlheir geiriau nid oes ball ar dramgwyddo, ond y mae'r deallus yn atal ei eiriau. Y mae tafod y cyfiawn fel arian dethol, ond diwerth yw calon yr un drwg. Y mae geiriau'r cyfiawn yn cynnal llawer, ond y mae ffyliaid yn marw o ddiffyg synnwyr. Bendith yr ARGLWYDD sy'n rhoi cyfoeth, ac nid yw'n ychwanegu gofid gyda hi. Gwneud anlladrwydd sy'n ddifyrrwch i'r ffôl, ond doethineb yw hyfrydwch y deallus. Yr hyn a ofna a ddaw ar y drygionus, ond caiff y cyfiawn ei ddymuniad. Ar ôl y storm, ni bydd sôn am y drygionus, ond y mae sylfaen y cyfiawn yn dragwyddol. Fel finegr i'r dannedd, neu fwg i'r llygaid, felly y mae'r diogyn i'w feistr. Y mae ofn yr ARGLWYDD yn estyn dyddiau, ond mae blynyddoedd y rhai drygionus yn cael eu byrhau. Y mae gobaith y cyfiawn yn troi'n llawenydd, ond derfydd gobaith y drygionus. Y mae ffordd yr ARGLWYDD yn noddfa i'r uniawn, ond yn ddinistr i'r rhai a wna ddrwg. Ni symudir y cyfiawn byth, ond nid erys y drygionus ar y ddaear. Y mae genau'r cyfiawn yn llefaru doethineb, ond torrir ymaith y tafod twyllodrus. Gŵyr gwefusau'r cyfiawn beth sy'n gymeradwy, ond twyllodrus yw genau'r drygionus.