Eseia 50
50
Pechod Israel ac Ufudd-dod y Gwas
1Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD:
“Ple, felly, mae llythyr ysgar eich mam,
a roddais i'w gyrru ymaith?
Neu, i ba echwynnwr y gwerthais chwi?
O achos eich camweddau y gwerthwyd chwi,
ac oherwydd eich troseddau y gyrrwyd eich mam ymaith.
2Pam nad oedd neb yma pan ddeuthum,
na neb yn ateb pan elwais?
A yw fy llaw yn rhy fyr i achub,
neu a wyf yn rhy wan i waredu?
Gwelwch, rwy'n sychu'r môr â'm dicter,
ac yn troi afonydd yn ddiffeithwch;
y mae eu pysgod yn drewi o ddiffyg dŵr,
ac yn trengi o sychder.
3Rwy'n gwisgo'r nefoedd â galarwisg,
ac yn rhoi sachliain yn amdo iddynt.”
4Rhoes yr ARGLWYDD Dduw i mi dafod un yn dysgu,
i wybod sut i gynnal y diffygiol â gair;
bob bore y mae'n agor fy nghlust
i wrando fel un yn dysgu.
5Agorodd yr ARGLWYDD Dduw fy nghlust,
ac ni wrthwynebais innau, na chilio'n ôl.
6Rhoddais fy nghefn i'r curwyr,
a'm cernau i'r rhai a dynnai'r farf;
ni chuddiais fy wyneb rhag gwaradwydd na phoer.
7Y mae'r Arglwydd DDUW yn fy nghynnal,
am hynny ni chaf fy sarhau;
felly gosodaf fy wyneb fel callestr,
a gwn na'm cywilyddir.
8Y mae'r hwn sy'n fy nghyfiawnhau wrth law.
Pwy a ddadlau i'm herbyn? Gadewch i ni wynebu'n gilydd;
pwy a'm gwrthwyneba? Gadewch iddo nesáu ataf.
9Y mae'r Arglwydd DDUW yn fy nghynnal:
pwy a'm condemnia?
Byddant i gyd yn treulio fel dilledyn
a ysir gan wyfyn.
10Pwy bynnag ohonoch sy'n ofni'r ARGLWYDD,
gwrandawed ar lais ei was.
Yr un sy'n rhodio mewn tywyllwch heb olau ganddo,
ymddirieded yn enw'r ARGLWYDD,
a phwyso ar ei Dduw.
11Ond chwi i gyd, sy'n cynnau tân
ac yn goleuo tewynion,
rhodiwch wrth lewyrch eich tân,
a'r tewynion a oleuwyd gennych.
Dyma'r hyn a ddaw i chwi o'm llaw:
byddwch yn gorwedd mewn dioddefaint.
Dewis Presennol:
Eseia 50: BCND
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
© Cymdeithas y Beibl 2004
© British and Foreign Bible Society 2004