Yn awr, dyma'r hyn a ddywed yr ARGLWYDD
a'th greodd, Jacob, ac a'th luniodd, Israel:
“Paid ag ofni, oherwydd gwaredaf di;
galwaf ar dy enw; eiddof fi ydwyt.
Pan fyddi'n mynd trwy'r dyfroedd, byddaf gyda thi;
a thrwy'r afonydd, ni ruthrant drosot.
Pan fyddi'n rhodio trwy'r tân, ni'th ddeifir,
a thrwy'r fflamau, ni losgant di.
Oherwydd myfi, yr ARGLWYDD dy Dduw,
Sanct Israel, yw dy Waredydd;
rhof yr Aifft yn iawn trosot,
Ethiopia a Seba yn gyfnewid amdanat.
Am dy fod yn werthfawr yn fy ngolwg,
yn ogoneddus, a minnau'n dy garu,
rhof eraill yn gyfnewid amdanat,
a phobloedd am dy einioes.
Paid ag ofni; yr wyf fi gyda thi.
Dygaf dy had o'r dwyrain,
casglaf di o'r gorllewin;
gorchmynnaf i'r gogledd, ‘Rho’,
ac i'r de, ‘Paid â dal yn ôl;
tyrd â'm meibion o bell,
a'm merched o eithafoedd byd—
pob un sydd â'm henw arno,
ac a greais i'm gogoniant,
ac a luniais, ac a wneuthum.’ ”