1 Timotheus 6:6-16

Ond mae byw’n dduwiol yn cyfoethogi bywyd go iawn pan dŷn ni’n fodlon gyda beth sydd gynnon ni yn faterol. Doedd gynnon ni ddim pan gawson ni ein geni, a fyddwn ni’n gallu mynd â dim byd gyda ni pan fyddwn ni farw. Felly os oes gynnon ni fwyd a dillad, gadewch i ni fod yn fodlon gyda hynny. Mae pobl sydd eisiau bod yn gyfoethog yn syrthio i demtasiwn ac yn cael eu trapio gan chwantau ffôl a niweidiol sy’n difetha ac yn dinistrio’u bywydau. Mae ariangarwch wrth wraidd pob math o ddrygioni. Ac mae rhai pobl, yn eu hawydd i wneud arian, wedi crwydro oddi wrth y ffydd, ac achosi pob math o loes a galar iddyn nhw’u hunain. Ond rwyt ti, Timotheus, yn was i Dduw. Felly dianc di rhag pethau felly. Dylet ti wneud dy orau i fyw yn iawn, fel mae Duw am i ti fyw – yn ffyddlon, yn llawn cariad, yn dal ati drwy bopeth ac yn addfwyn. Mae’r bywyd Cristnogol fel gornest yn y mabolgampau, a rhaid i ti ymdrechu i ennill. Bywyd tragwyddol ydy’r wobr. Mae Duw wedi dy alw di i hyn ac rwyt wedi dweud yn glir dy fod di’n credu o flaen llawer o dystion. Dw i’n rhoi’r siars yma i ti – a hynny o flaen Duw sy’n rhoi bywyd i bopeth, ac o flaen Iesu y Meseia, a ddwedodd y gwir yn glir pan oedd ar brawf o flaen Pontius Peilat. Gwna bopeth rwyt ti wedi dy alw i’w wneud, nes bydd yr Arglwydd Iesu Grist yn dod yn ôl. Bydd hynny’n digwydd pan mae Duw’n dweud – sef y Duw bendigedig, yr un sy’n rheoli pob peth, Brenin y brenhinoedd ac Arglwydd yr arglwyddi! Fe ydy’r unig un sy’n anfarwol yn ei hanfod. Mae’n byw mewn golau llachar na ellir mynd yn agos ato, a does neb wedi’i weld, nac yn mynd i allu ei weld. Pob anrhydedd iddo! Boed iddo deyrnasu am byth! Amen!