ກິດຈະການ 20
20
ໂປໂລໄປແຂວງມາເກໂດເນຍ ແລະ ປະເທດກຣີກ
1ຫລັງຈາກຄວາມວຸ້ນວາຍສະຫງົບລົງແລ້ວໂປໂລ ກໍເອີ້ນພວກຄົນທີ່ເຊື່ອມາເຕົ້າໂຮມກັນ ແລະກ່າວຄຳໜູນໃຈແກ່ພວກເຂົາຫລາຍປະການ ແລ້ວເພິ່ນກໍອຳລາພວກເຂົາ ແລະເດີນທາງໄປແຂວງມາເກໂດເນຍ. 2ເມື່ອຜ່ານຂົງເຂດຕ່າງໆໃນແຂວງນີ້ໄປ ເພິ່ນກໍກ່າວຄຳໜູນໃຈຫລາຍປະການແກ່ບັນດາຄົນທີ່ເຊື່ອ ແລ້ວເພິ່ນກໍເດີນທາງມາເຖິງປະເທດກຣີກ 3ແລະອາໄສຢູ່ທີ່ນີ້ເປັນເວລາສາມເດືອນ, ເມື່ອໃກ້ຈະລົງເຮືອໄປແຂວງຊີເຣຍ ໂປໂລກໍໄດ້ຍິນຂ່າວວ່າ ພວກຢິວກຳລັງວາງແຜນທຳຮ້າຍຕົນ. ດັ່ງນັ້ນ ເພິ່ນຈຶ່ງຕັດສິນໃຈກັບຄືນ ໂດຍຜ່ານໄປທາງແຂວງມາເກໂດເນຍ. 4ຄົນທີ່ໄປກັບເພິ່ນນັ້ນມີດັ່ງນີ້: ໂຊປາເຕ ລູກຊາຍຂອງປີໂຣຊາວເມືອງເບເຣຍ, ອາຣິດຕາໂຂ ແລະ ເຊກຸນໂດ ຊາວເມືອງເທສະໂລນິກ, ໄຄໂຢ ຊາວເມືອງເດຣະເບ, ຕີຂີໂກ ແລະ ໂທຟີໂມ ຊາວແຂວງເອເຊຍ ແລະ ຕີໂມທຽວ. 5ຄົນເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ໄປລ່ວງໜ້າກ່ອນ ແລະຄອຍຖ້າພວກເຮົາຢູ່ທີ່ເມືອງໂທອາດ. 6ເມື່ອເທດສະການກິນເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອແປ້ງສິ້ນສຸດລົງແລ້ວ ພວກເຮົາກໍລົງເຮືອທີ່ເມືອງຟີລິບປອຍ ແລະເດີນທາງໄປ, ຫລັງຈາກຫ້າວັນ ກໍມາພົບຄົນເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ເມືອງໂທອາດ ແລະພວກເຮົາໄດ້ອາໄສຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນໜຶ່ງອາທິດ.
ໂປໂລຢ້ຽມຢາມໂທອາດຄັ້ງສຸດທ້າຍ
7ໃນວັນຕົ້ນສັບປະດາ ພວກເຮົາໄດ້ເຕົ້າໂຮມກັນເພື່ອທຳພິທີຫັກເຂົ້າຈີ່. ໂປໂລໄດ້ໂອ້ລົມກັບພວກຄົນທີ່ເຊື່ອ, ເພິ່ນສືບຕໍ່ກ່າວພຣະທຳນັ້ນຈົນເຖິງທ່ຽງຄືນ ເພາະວ່າວັນຕໍ່ມາເພິ່ນກໍຈະຈາກພວກເຂົາໄປ. 8ໃນຫ້ອງຊັ້ນເທິງ ເຮືອນບ່ອນທີ່ພວກເຮົາປະຊຸມກັນນັ້ນ ມີໂຄມໄຟຫລາຍໜ່ວຍ. 9ມີຊາຍໜຸ່ມຄົນໜຶ່ງນັ່ງທີ່ປ່ອງຢ້ຽມຊື່ວ່າ ຢູຕີໂຂ, ເມື່ອໂປໂລສືບຕໍ່ກ່າວພຣະທຳຢູ່ນັ້ນ ຢູຕີໂຂກໍເຫງົານອນ ຈົນໃນທີ່ສຸດຫລັບໄປ ແລະຕົກລົງຈາກຊັ້ນສາມ, ເມື່ອພວກເຂົາໂຊມລາວລຸກຂຶ້ນ ກໍເຫັນວ່າລາວຕາຍແລ້ວ. 10ໂປໂລຈຶ່ງລົງໄປ ແລະກົ້ມກອດລາວໄວ້ ເພິ່ນກ່າວວ່າ, “ຢ່າສູ່ວິຕົກເລີຍ ລາວຍັງມີຊີວິດຢູ່.” 11ແລ້ວເພິ່ນກໍກັບຂຶ້ນໄປເທິງເຮືອນ ຫັກແລະກິນເຂົ້າຈີ່ກັບຄົນທີ່ເຊື່ອ, ຫລັງຈາກໂອ້ລົມສົນທະນາກັບພວກເຂົາເປັນເວລາຍືດຍາວ ຈົນເຖິງຕາເວັນຂຶ້ນແລ້ວ ໂປໂລກໍຈາກໄປ. 12ແລ້ວພວກເຂົາໄດ້ນຳເອົາຊາຍໜຸ່ມ ທີ່ຍັງມີຊີວິດຢູ່ກັບເມືອເຮືອນ ແລະມີຄວາມຊົມຊື່ນຍິນດີຢ່າງໃຫຍ່.
ການເດີນທາງຈາກເມືອງໂທອາດ ເຖິງມີເລໂຕ
13ພວກເຮົາໄດ້ອອກໄປກ່ອນ ເພື່ອລົງເຮືອເດີນທາງສູ່ເມືອງອາໂຊ ແລະໃນເມືອງນີ້ ໂປໂລຈະຂີ່ເຮືອໄປຕໍ່ກັບພວກເຮົາ, ເພິ່ນໄດ້ບອກໃຫ້ເຮັດເຊັ່ນນີ້ ເພາະເພິ່ນຕັ້ງໃຈວ່າຈະເດີນທາງໄປທີ່ນັ້ນທາງບົກ. 14ເມື່ອເພິ່ນພົບພວກເຮົາທີ່ເມືອງອາໂຊແລ້ວ ກໍລົງເຮືອໄປເຖິງເມືອງມີຕີເລເນ. 15ຈາກທີ່ນັ້ນ ພວກເຮົາໄດ້ລົງເຮືອ ແລະເດີນທາງມາເຖິງບ່ອນທີ່ຊື່ກັບເກາະຂີໂອ ວັນຕໍ່ມາ ພວກເຮົາກໍມາຮອດທ່າເຮືອເກາະຊາໂມ ແລະວັນຕໍ່ມາອີກ ພວກເຮົາກໍເດີນທາງມາເຖິງເມືອງມີເລໂຕ. 16ໂປໂລໄດ້ຕັດສິນໃຈຂີ່ເຮືອກາຍເມືອງເອເຟໂຊໄປ ເພື່ອບໍ່ຢາກເສຍເວລາຢູ່ໃນແຂວງເອເຊຍ, ເພິ່ນຢາກຟ້າວໄປເຖິງນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ ໃຫ້ທັນວັນເທດສະການເພັນເຕຄໍສະເຕຖ້າເປັນໄປໄດ້.
ໂປໂລກ່າວຕໍ່ພວກເຖົ້າແກ່ທີ່ເມືອງເອເຟໂຊເປັນເທື່ອສຸດທ້າຍ
17ແລ້ວໂປໂລກໍໃຊ້ຄົນນຳຂ່າວຈາກເມືອງມີເລໂຕ ໄປທີ່ເມືອງເອເຟໂຊ ເພື່ອຂໍຮ້ອງໃຫ້ພວກເຖົ້າແກ່ໃນຄຣິສຕະຈັກມາພົບ. 18ເມື່ອພວກເຂົາມາແລ້ວ ເພິ່ນກໍກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ,
“ທ່ານທັງຫລາຍກໍຮູ້ແລ້ວວ່າ ຕະຫລອດເວລາທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຢູ່ກັບພວກທ່ານ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ປະພຶດຢ່າງໃດ ຕັ້ງແຕ່ວັນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຍ່າງເຂົ້າມາໃນແຂວງເອເຊຍ. 19ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບໃຊ້ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ດ້ວຍຄວາມຖ່ອມຕົວທຸກຢ່າງ ດ້ວຍນໍ້າຕາໄຫລ ແລະໂດຍຜ່ານຜ່າຄວາມຍາກລຳບາກນາໆປະການ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບ ເພາະການປອງຮ້າຍຂອງພວກຢິວ. 20ພວກທ່ານກໍຮູ້ແລ້ວວ່າ ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຖ່ວງດຶງສິ່ງໃດໆ ທີ່ເປັນຄຸນປະໂຫຍດແກ່ພວກທ່ານ ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ທໍ້ຖອຍຈາກການປະກາດ ຫລືສັ່ງສອນພວກທ່ານຕາມທີ່ປະຊຸມ ແລະຕາມບ້ານເຮືອນ. 21ຂ້າພະເຈົ້າຮຽກຮ້ອງຢ່າງໜັກແໜ້ນເຖິງຄົນຢິວ ແລະຄົນຕ່າງຊາດເໝືອນກັນໃຫ້ຖິ້ມໃຈເກົ່າເອົາໃຈໃໝ່ ແລະກັບຄືນມາຫາພຣະເຈົ້າ ແລະເຊື່ອໃນອົງພຣະເຢຊູເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ. 22ມາບັດນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຈະໄປທີ່ນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ ຕາມພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດເຈົ້າຊີ້ນຳ ແລະບໍ່ຮູ້ວ່າເຫດການຢ່າງໃດ ຈະເກີດຂຶ້ນກັບຂ້າພະເຈົ້າຢູ່ໃນທີ່ນັ້ນ. 23ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ແຕ່ວ່າຢູ່ໃນທຸກເມືອງ ພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດເຈົ້າໄດ້ເຕືອນຂ້າພະເຈົ້າວ່າ ຄົນຈະຈັບຂ້າພະເຈົ້າໃສ່ຄຸກ ແລະຈະສ້າງຄວາມລຳບາກອັນໃຫຍ່ຫລວງໃຫ້ແກ່ຂ້າພະເຈົ້າ. 24ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າຖືວ່າ ຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ບໍ່ມີຄ່າແກ່ຂ້າພະເຈົ້າເອງຢ່າງໃດໝົດ, ເພື່ອຂ້າພະເຈົ້າຈະເຮັດໜ້າທີ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ແລະຈະໄດ້ປະຕິບັດງານທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍຈາກອົງພຣະເຢຊູເຈົ້າໃຫ້ສຳເລັດ ຄືຈະເປັນພະຍານຢ່າງຄົບຖ້ວນ ເຖິງເລື່ອງຂ່າວປະເສີດກ່ຽວກັບພຣະຄຸນຂອງພຣະເຈົ້ານັ້ນ.
25ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ທຽວໄປປະກາດເຖິງອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າ ໃນທ່າມກາງພວກທ່ານທຸກຄົນ, ແຕ່ບັດນີ້ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າ ບໍ່ມີຜູ້ໃດໃນພວກທ່ານຈະເຫັນໜ້າຂ້າພະເຈົ້າອີກຕໍ່ໄປ. 26ດ້ວຍເຫດນັ້ນ ໃນວັນນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງກ່າວເລື່ອງນີ້ແກ່ພວກທ່ານຢ່າງໜັກແໜ້ນວ່າ ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ມີໂທດໃນຊາຕາກຳຂອງພວກທ່ານທຸກຄົນ. 27ດ້ວຍວ່າ, ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ທໍ້ຖອຍ ໃນການປະກາດພຣະປະສົງທຸກຢ່າງຂອງພຣະເຈົ້າໃຫ້ພວກທ່ານຮູ້. 28ທ່ານທັງຫລາຍ ຈົ່ງລະວັງຕົວເອງໃຫ້ດີ ແລະເຝົ້າຮັກສາຝູງແກະ ທີ່ພຣະວິນຍານບໍຣິສຸດເຈົ້າໄດ້ມອບໄວ້ໃຫ້ພວກທ່ານເປັນຜູ້ດູແລ, ຈົ່ງບຳລຸງລ້ຽງຄຣິສຕະຈັກຂອງພຣະເຈົ້າ ທີ່ພຣະອົງເປັນເຈົ້າຂອງ ໂດຍພຣະບຸດໄດ້ຊົງໄຖ່ມາດ້ວຍພຣະໂລຫິດຂອງພຣະອົງເອງ. 29ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າ ຫລັງຈາກຂ້າພະເຈົ້າຈາກໄປແລ້ວ ຈະມີຝູງໝາໄນທີ່ຮ້າຍກາດເຂົ້າມາໃນທ່າມກາງພວກທ່ານ ແລະມັນຈະບໍ່ໄວ້ຊີວິດຂອງຝູງແກະນັ້ນເລີຍ. 30ໃນທ່າມກາງພວກທ່ານເອງ ຈະມີຄົນເວົ້າປີ້ນຄວາມຈິງ ແລະຊັກຊວນເອົາຄົນທີ່ເຊື່ອໃຫ້ຫລົງໄປຕາມພວກເຂົາ. 31ດັ່ງນັ້ນ ຈົ່ງເຝົ້າລະວັງ ແລະຈົດຈຳໄວ້ວ່າ ໃນລະຫວ່າງສາມປີທັງກາງເວັນແລະກາງຄືນ ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຢຸດຢ່ອນ ໃນການເຕືອນສະຕິພວກທ່ານທຸກຄົນດ້ວຍນໍ້າຕາໄຫລ.”
32“ມາບັດນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຂໍຝາກພວກທ່ານໄວ້ກັບພຣະເຈົ້າ ແລະໄວ້ກັບພຣະທຳອັນປະກອບດ້ວຍພຣະຄຸນ, ພຣະທຳນັ້ນມີຣິດອຳນາດທີ່ຈະສ້າງພວກທ່ານຂຶ້ນໄດ້ ແລະຈະໃຫ້ພວກທ່ານໄດ້ຮັບມໍຣະດົກ ຊຶ່ງພຣະເຈົ້າມີໄວ້ສຳລັບຜູ້ຖືກຊຳລະໃຫ້ບໍຣິສຸດຂອງພຣະອົງທຸກຄົນ. 33ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ໂລບເອົາເງິນ, ເອົາຄຳ ຫລືເອົາເສື້ອຜ້າຂອງຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງ. 34ພວກທ່ານເອງກໍຮູ້ຢູ່ແລ້ວວ່າ ຂ້າພະເຈົ້າໃຊ້ມືທັງສອງຂອງຂ້າພະເຈົ້ານີ້ແຫຼະເຮັດວຽກ ເພື່ອຈັດຫາທຸກສິ່ງທີ່ເພື່ອນຮ່ວມງານກັບຂ້າພະເຈົ້າຕ້ອງການ. 35ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເປັນແບບຢ່າງໃຫ້ພວກທ່ານເຫັນໃນທຸກສິ່ງວ່າ ດ້ວຍການເຮັດວຽກອັນໜັກໜ່ວງແບບນີ້ ຈຶ່ງຈະຊ່ວຍເຫລືອຄົນຍາກຈົນໄດ້, ໂດຍໃຫ້ຄິດເຖິງຖ້ອຍຄຳທີ່ອົງພຣະເຢຊູເຈົ້າເອງໄດ້ກ່າວໄວ້ວ່າ, ‘ການໃຫ້ ເປັນເຫດໃຫ້ມີຄວາມສຸກ ຫລາຍກວ່າການຮັບ.”’
36ເມື່ອໂປໂລກ່າວເຊັ່ນນີ້ຈົບລົງແລ້ວ ເພິ່ນກໍຄຸເຂົ່າລົງພາວັນນາອະທິຖານຮ່ວມກັບຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ. 37ທຸກຄົນຈຶ່ງຮ້ອງໄຫ້ ແລະກອດສັ່ງລາເພິ່ນດ້ວຍຄວາມຮັກແພງ. 38ພວກເຂົາໂສກເສົ້າຫລາຍ ໂດຍສະເພາະຍ້ອນເພິ່ນໄດ້ກ່າວວ່າ ພວກເຂົາຈະບໍ່ເຫັນໜ້າເພິ່ນອີກເລີຍ ແລ້ວພວກເຂົາກໍພາກັນໄປສົ່ງເພິ່ນເຖິງເຮືອ.
Dewis Presennol:
ກິດຈະການ 20: ພຄພ
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
@ 2012 United Bible Societies. All Rights Reserved.