Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Luc 17

Rhanna

Ac efe a ddywedodd wrtho, Cyfod, a dos ymaith: y mae dy ffydd wedi dy achub di.

Ac os pecha yn dy erbyn seithwaith yn y dydd, a seithwaith droi atat, gan ddywedyd, y mae yn edifar genyf; ti a faddeui iddo.

Ac un o honynt, pan welodd ddarfod ei iachâu, a ddychwelodd, gan folianu Duw â llef uchel; ac efe a syrthiodd ar ei wyneb wrth ei draed ef, gan roddi diolch iddo: ac efe ei hun oedd Samariad.

Edrychwch arnoch eich hunain: os pecha dy frawd, cerydda ef; ac os edifarhâ, maddeu iddo.

A'r Iesu a atebodd ac a ddywedodd, oni lanhâwyd y deg? Ond y naw, pa le y maent?

A'r Arglwydd a ddywedodd, Pe byddai genych ffydd fel gronyn o hâd mwstard, chwi a ddywedech wrth y sycaminwydden hon, Ymddadwreiddier di, a phlaner di yn y môr: a hi a ufuddhäai i chwi.

Pwy bynag a geisio gadw iddo ei hun ei fywyd, a'i cyll: a phwy bynag a'i cyll, a'i ceidw yn fyw.

Ac efe a ddywedodd wrth ei Ddysgyblion, Ni ellir caniatâu na ddaw achlysuron tramgwydd; ond gwae efe trwy yr hwn y maent yn dyfod. Y mae yn talu iddo pe bai maen melin yn crogi o amgylch ei wddf, ac yntau wedi ei daflu i'r môr, yn hytrach na pheri o hono i un o'r rhai bychain hyn dramgwyddo.

Ac megys y bu yn nyddiau Noah felly y bydd hefyd yn nyddiau Mab y Dyn. Yr oeddynt yn bwyta, yn yfed, yn priodi, yn cael eu rhoi mewn priodas, hyd y dydd yr aeth Noah i mewn i'r Arch, a daeth y Diluw, ac a'u dinystriodd hwynt oll.