Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Luc 18

Rhanna

Ac efe a lefarodd dammeg wrthynt i'r dyben fod yn rhaid iddynt weddïo yn wastad ac heb ddigaloni

Ac oni effeithia Duw lwyr‐amddiffyniad i'w Etholedigion, sydd yn llefain arno ddydd a nos: ac eto y mae efe yn hir‐ymarhous ar eu rhan? Yr wyf yn dywedyd i chwi, yr effeithia efe lwyr‐amddiffyniad iddynt ar frys. Yn mhellach, Mab y Dyn pan ddêl, a gaiff efe yn wir y fath ffydd ar y ddaear?

Ac efe a ddywedodd, Y pethau sydd anmhosibl gyd â dynion sydd bosibl gyd â Duw.

Ac efe nid ewyllysiai am amser: ond wedi hyn efe a ddywedodd ynddo ei hun, Er nad wyf yn ofni Duw, nac yn parchu dyn, o herwydd yn wir fod y weddw hon yn peri i mi flinder, mi a'i hamddiffynaf drwy ddedfryd, rhag iddi ddyfod yn y diwedd a'm taro yn fy ngwyneb.

Yn wir meddaf i chwi, pwy bynag ni dderbynio Deyrnas Dduw fel plentyn bach, nid â i mewn o gwbl iddi.

Eithr yr Iesu a'u galwodd hwynt ato, gan ddywedyd, Gadêwch i blant bychain ddyfod ataf fi, ac na waherddwch hwynt: canys eiddo cyfryw rai yw Teyrnas Dduw.

A'r Iesu a ddywedodd wrtho, Cymmer dy olwg: y mae dy ffydd wedi dy achub.

Ond yr Iesu a ddywedodd wrtho, Paham y'm gelwi i yn dda? Nid oes neb da ond Un, sef Duw.