Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Luc 5

Rhanna

Pan oedd wedi gorffen siarad dwedodd wrth Simon, “Dos â’r cwch allan lle mae’r dŵr yn ddwfn, a gollwng y rhwydi i ti gael dalfa o bysgod.”

“Meistr,” meddai Simon wrtho, “buon ni’n gweithio’n galed drwy’r nos neithiwr heb ddal dim byd! Ond am mai ti sy’n gofyn, gollynga i y rhwydi.” Dyna wnaethon nhw a dyma nhw’n dal cymaint o bysgod nes i’r rhwydi ddechrau rhwygo.

Ond byddai Iesu’n aml yn mynd o’r golwg i leoedd unig yn yr anialwch i weddïo.

Dw i wedi dod i alw pechaduriaid i droi at Dduw, dim y rhai sy’n meddwl eu bod nhw heb fai.”

Pan welodd Simon Pedr beth oedd wedi digwydd, syrthiodd ar ei liniau o flaen Iesu a dweud, “Dos i ffwrdd oddi wrtho i, Arglwydd; dw i’n ormod o bechadur!”

Dyma Iesu’n eu hateb nhw, “Dim pobl iach sydd angen meddyg, ond pobl sy’n sâl.

Felly ar ôl llusgo eu cychod i’r lan, dyma nhw’n gadael popeth i fynd ar ei ôl.

Yn un o’r trefi dyma Iesu’n cyfarfod dyn oedd â gwahanglwyf dros ei gorff i gyd. Pan welodd hwnnw Iesu, syrthiodd ar ei wyneb ar lawr a chrefu am gael ei iacháu, “Arglwydd, gelli di fy ngwneud i’n iach os wyt ti eisiau.” Dyma Iesu yn estyn ei law a chyffwrdd y dyn. “Dyna dw i eisiau,” meddai, “bydd lân!” A’r eiliad honno dyma’r gwahanglwyf yn diflannu.

Ond roedd y newyddion amdano yn mynd ar led fwy a mwy. Roedd tyrfaoedd mawr o bobl yn dod i wrando arno ac i gael eu hiacháu.