Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Ioan Marc 13

Rhanna

Canys cenedl á gyfyd yn erbyn cenedl, a theyrnas yn erbyn teyrnas; a bydd daiargrynfëydd mewn amrai fànau, a bydd newynau a therfysgoedd. Dechreuad gofidiau yw y pethau hyn. Ond edrychwch chwi atoch eich hunain; canys hwy á’ch traddodant i gynghorau; a chwi á faeddir yn y cynnullfëydd, ac á ddygir gèr bron llywiawdwyr a breninoedd o’m hachos i, i ddwyn tystiolaeth iddynt. Ond y mae yn raid yn gyntaf gyhoeddi y Newydd da yn mhlith pob cenedl. Ond pan ych arweiniont èr eich traddodi, na ragbryderwch, a na ragfyfyriwch beth á ddywedoch; ond bethbynag á roddir yn eich meddwl y meidyn hwnw, hyny dywedwch; oblegid nid chychwi fydd yn dywedyd, ond yr Ysbryd Glan. Yna y brawd á draddoda y brawd i farwolaeth; a’r tad y plentyn; a phlant á godant yn erbyn eu rhieni, ac á berant eu marwolaeth. A chwi á gasêir yn gyffredinol èr fy mwyn i; ond y neb à barâo hyd y diwedd á fydd cadwedig.

Ond am y dydd hwnw, neu yr awr hòno, ni ŵyr neb (na’r angylion, na’r Mab,) ond y Tad. Byddwch ochelgar, byddwch wyliadwrus, a gweddiwch; canys ni wyddoch pa bryd y bydd yr amser hwnw. Pan fyddo dyn yn bwriadu myned i daith, y mae efe yn gadael ei dŷ o dàn ofal ei weision, yn pènu i bob un ei waith, ac yn peri i’r drysawr wylio. Gwyliwch chwithau, gàn hyny; canys ni wyddoch pa bryd y dychwela meistr y tŷ, (pa un ai yn yr hwyr, ai ganol nos, ai àr ganiad y ceiliog, neu yn y bore;) rhag iddo, drwy ddyfod yn ddisymwth, eich cael chwi yn cysgu. A’r hyn wyf yn ei ddywedyd wrthych chwi, yr wyf yn ei ddywedyd wrth bawb o honoch, Gwyliwch.

Canys cenedl á gyfyd yn erbyn cenedl, a theyrnas yn erbyn teyrnas; a bydd daiargrynfëydd mewn amrai fànau, a bydd newynau a therfysgoedd. Dechreuad gofidiau yw y pethau hyn. Ond edrychwch chwi atoch eich hunain; canys hwy á’ch traddodant i gynghorau; a chwi á faeddir yn y cynnullfëydd, ac á ddygir gèr bron llywiawdwyr a breninoedd o’m hachos i, i ddwyn tystiolaeth iddynt. Ond y mae yn raid yn gyntaf gyhoeddi y Newydd da yn mhlith pob cenedl. Ond pan ych arweiniont èr eich traddodi, na ragbryderwch, a na ragfyfyriwch beth á ddywedoch; ond bethbynag á roddir yn eich meddwl y meidyn hwnw, hyny dywedwch; oblegid nid chychwi fydd yn dywedyd, ond yr Ysbryd Glan. Yna y brawd á draddoda y brawd i farwolaeth; a’r tad y plentyn; a phlant á godant yn erbyn eu rhieni, ac á berant eu marwolaeth. A chwi á gasêir yn gyffredinol èr fy mwyn i; ond y neb à barâo hyd y diwedd á fydd cadwedig.

Dysgwch yn awr gyffelybiaeth oddwrth y ffigysbren. Pan fyddo ei gangenau yn dyner, ac yn blaguro, gwyddoch bod yr hâf yn agos. Yr un modd, pan weloch y pethau hyn wedi dyfod, gwybyddwch ei fod yn agos, nod wrth y drws. Yn wir, yr wyf yn dywedyd wrthych, nid â y genedlaeth hon heibio, hyd oni chwblâer y pethau hyn oll. Canys nef a daiar á ballant; ond fy ngeiriau i ni phallant ddim.

Ond am y dydd hwnw, neu yr awr hòno, ni ŵyr neb (na’r angylion, na’r Mab,) ond y Tad. Byddwch ochelgar, byddwch wyliadwrus, a gweddiwch; canys ni wyddoch pa bryd y bydd yr amser hwnw. Pan fyddo dyn yn bwriadu myned i daith, y mae efe yn gadael ei dŷ o dàn ofal ei weision, yn pènu i bob un ei waith, ac yn peri i’r drysawr wylio. Gwyliwch chwithau, gàn hyny; canys ni wyddoch pa bryd y dychwela meistr y tŷ, (pa un ai yn yr hwyr, ai ganol nos, ai àr ganiad y ceiliog, neu yn y bore;) rhag iddo, drwy ddyfod yn ddisymwth, eich cael chwi yn cysgu. A’r hyn wyf yn ei ddywedyd wrthych chwi, yr wyf yn ei ddywedyd wrth bawb o honoch, Gwyliwch.

Gwedi hyny, fel yr oedd efe yn eistedd àr fynydd yr Oleẅwydd, gyferbyn a’r deml, Pedr, ac Iago, ac Ioan, ac Andreas, á ofynasant iddo o’r neilldu, Dywed i ni pa bryd y bydd y pethau hyn? a pha beth fydd yr arwydd pan fyddo y pethau hyn oll àr gael eu cyflawni? Iesu gàn eu hateb hwynt, á gymerodd achlysur i ddywedyd, Edrychwch rhag twyllo o neb chwi; canys llawer á gymerant arnynt fy nodwedd i, gàn ddywedyd, Myfi yw y dyn ac á dwyllant lawer. Ond pan glywoch am ryfeloedd, a sôn am ryfeloedd, na chyffröer chwi; canys rhaid i hyn ddygwydd, ond nid yw y diwedd eto.

Ond am y dydd hwnw, neu yr awr hòno, ni ŵyr neb (na’r angylion, na’r Mab,) ond y Tad. Byddwch ochelgar, byddwch wyliadwrus, a gweddiwch; canys ni wyddoch pa bryd y bydd yr amser hwnw. Pan fyddo dyn yn bwriadu myned i daith, y mae efe yn gadael ei dŷ o dàn ofal ei weision, yn pènu i bob un ei waith, ac yn peri i’r drysawr wylio. Gwyliwch chwithau, gàn hyny; canys ni wyddoch pa bryd y dychwela meistr y tŷ, (pa un ai yn yr hwyr, ai ganol nos, ai àr ganiad y ceiliog, neu yn y bore;) rhag iddo, drwy ddyfod yn ddisymwth, eich cael chwi yn cysgu. A’r hyn wyf yn ei ddywedyd wrthych chwi, yr wyf yn ei ddywedyd wrth bawb o honoch, Gwyliwch.

Canys cenedl á gyfyd yn erbyn cenedl, a theyrnas yn erbyn teyrnas; a bydd daiargrynfëydd mewn amrai fànau, a bydd newynau a therfysgoedd. Dechreuad gofidiau yw y pethau hyn. Ond edrychwch chwi atoch eich hunain; canys hwy á’ch traddodant i gynghorau; a chwi á faeddir yn y cynnullfëydd, ac á ddygir gèr bron llywiawdwyr a breninoedd o’m hachos i, i ddwyn tystiolaeth iddynt. Ond y mae yn raid yn gyntaf gyhoeddi y Newydd da yn mhlith pob cenedl. Ond pan ych arweiniont èr eich traddodi, na ragbryderwch, a na ragfyfyriwch beth á ddywedoch; ond bethbynag á roddir yn eich meddwl y meidyn hwnw, hyny dywedwch; oblegid nid chychwi fydd yn dywedyd, ond yr Ysbryd Glan. Yna y brawd á draddoda y brawd i farwolaeth; a’r tad y plentyn; a phlant á godant yn erbyn eu rhieni, ac á berant eu marwolaeth. A chwi á gasêir yn gyffredinol èr fy mwyn i; ond y neb à barâo hyd y diwedd á fydd cadwedig.

Canys cenedl á gyfyd yn erbyn cenedl, a theyrnas yn erbyn teyrnas; a bydd daiargrynfëydd mewn amrai fànau, a bydd newynau a therfysgoedd. Dechreuad gofidiau yw y pethau hyn. Ond edrychwch chwi atoch eich hunain; canys hwy á’ch traddodant i gynghorau; a chwi á faeddir yn y cynnullfëydd, ac á ddygir gèr bron llywiawdwyr a breninoedd o’m hachos i, i ddwyn tystiolaeth iddynt. Ond y mae yn raid yn gyntaf gyhoeddi y Newydd da yn mhlith pob cenedl. Ond pan ych arweiniont èr eich traddodi, na ragbryderwch, a na ragfyfyriwch beth á ddywedoch; ond bethbynag á roddir yn eich meddwl y meidyn hwnw, hyny dywedwch; oblegid nid chychwi fydd yn dywedyd, ond yr Ysbryd Glan. Yna y brawd á draddoda y brawd i farwolaeth; a’r tad y plentyn; a phlant á godant yn erbyn eu rhieni, ac á berant eu marwolaeth. A chwi á gasêir yn gyffredinol èr fy mwyn i; ond y neb à barâo hyd y diwedd á fydd cadwedig.

Gwedi hyny, fel yr oedd efe yn eistedd àr fynydd yr Oleẅwydd, gyferbyn a’r deml, Pedr, ac Iago, ac Ioan, ac Andreas, á ofynasant iddo o’r neilldu, Dywed i ni pa bryd y bydd y pethau hyn? a pha beth fydd yr arwydd pan fyddo y pethau hyn oll àr gael eu cyflawni? Iesu gàn eu hateb hwynt, á gymerodd achlysur i ddywedyd, Edrychwch rhag twyllo o neb chwi; canys llawer á gymerant arnynt fy nodwedd i, gàn ddywedyd, Myfi yw y dyn ac á dwyllant lawer. Ond pan glywoch am ryfeloedd, a sôn am ryfeloedd, na chyffröer chwi; canys rhaid i hyn ddygwydd, ond nid yw y diwedd eto.

Canys cenedl á gyfyd yn erbyn cenedl, a theyrnas yn erbyn teyrnas; a bydd daiargrynfëydd mewn amrai fànau, a bydd newynau a therfysgoedd. Dechreuad gofidiau yw y pethau hyn. Ond edrychwch chwi atoch eich hunain; canys hwy á’ch traddodant i gynghorau; a chwi á faeddir yn y cynnullfëydd, ac á ddygir gèr bron llywiawdwyr a breninoedd o’m hachos i, i ddwyn tystiolaeth iddynt. Ond y mae yn raid yn gyntaf gyhoeddi y Newydd da yn mhlith pob cenedl. Ond pan ych arweiniont èr eich traddodi, na ragbryderwch, a na ragfyfyriwch beth á ddywedoch; ond bethbynag á roddir yn eich meddwl y meidyn hwnw, hyny dywedwch; oblegid nid chychwi fydd yn dywedyd, ond yr Ysbryd Glan. Yna y brawd á draddoda y brawd i farwolaeth; a’r tad y plentyn; a phlant á godant yn erbyn eu rhieni, ac á berant eu marwolaeth. A chwi á gasêir yn gyffredinol èr fy mwyn i; ond y neb à barâo hyd y diwedd á fydd cadwedig.

Yna os dywed neb wrthych, Wele! y mae y Messia yma, neu Wele! y mae efe acw, na chredwch. Canys geu‐Fessiäau a geubroffwydi á gyfodant, y rhai á wnant arwyddion a rhyfeddodau, èr hudo ymaith, pe dichonadwy, hyd yn nod yr etholedigion eu hunain. Gochelwch chwi, gàn hyny: mi á’ch rhybyddiais chwi am bob peth.

Ond yn y dyddiau hyny, gwedi y gorthrymder hwnw, y tywyllir yr haul, a’r lloer á ettyl ei goleuni, a sêr y nef á syrthiant; a’r nerthoedd sydd yn y nefoedd á siglir. Yna y gwelant Fab y Dyn yn dyfod yn y cymylau gyda gallu mawr a gogoniant. Yna yr enfyn efe ei gènadau, ac y cynnull ei etholedigion o bedryfànoedd byd, o eithafon nef a daiar.