Job 36:15-23
Job 36:15-23 Bíblia Catalana, Traducción Interconfesional (BCI)
Però Déu salva el pobre amb la pobresa, li fa parar l’orella amb l’aflicció. També a tu, Déu et sostreia de l’estretor de l’angoixa i et portava a un espai de llibertat: la teva taula era plena de menjar. Ara el mal que has fet t’omple de càstigs, el judici i la sentència t’aclaparen. No et deixis vèncer per la ràbia, ni vagis darrere un fort suborn: no te’n sortiràs ni amb or ni amb els teus béns ni amb tots els recursos de la força. No confiïs en la nit, perquè els pobles s’hi esfumen. No et decantis cap al mal preferint-lo a l’aflicció. Déu té força i majestat. ¿Qui pot ser mestre com ell? ¿Qui pot dir-li com ha d’obrar? ¿Qui li retraurà un mal fet?
Job 36:15-23 Bíblia Evangèlica Catalana (BEC)
Déu, en canvi, salva l’afligit per la pròpia aflicció, i l’alliçona per mitjà de la tribulació. També a tu et va treure de la gola de l’angoixa cap al lloc espaiós, sense cap estretor, omplint la teva taula amb els men-jars més gustosos; però ara t’arreplega de ple la sentència de l’injust, i t’atrapen el judici i la condemna. Vés en compte! Que la seva ira no se t’endugui de sobte, que després no et lliurarà ni un gran rescat! ¿Tindran valor, per a ell, les teves riqueses? No! Ni tampoc tot l’esforç del teu poder! No sospiris per aquella nit en què els pobles desapareixeran del seu lloc. Evita decantar-te cap al mal, perquè per això t’ha triat l’aflicció. Heus aquí que Déu és sublim pel seu poder. On hi ha un mestre com ell? Qui li pot dir el que ha de fer? Qui pot dir-li: “Has obrat malament”?