Markus 13

Jesus sajcht de Tempel woat doljebroaken woaren

(Mat 24,1-2; Luk 21,5-6)

1Aus hee ut däm Tempel rut jinkj, säd eena von siene Jinja to am: Liera, kjikj emol waut hia fa Steena un fa Jebieda sent! 2Jesus säd to am: Sitst du dise groote Jebieda? Dee woaren soo doljebroaken woaren, daut hia nich een Steen opp däm aundren bliewen woat.

Tieekjens dee daut Enj aundieden

(Mat 24,3-14; Luk 21,7-19)

3Aus hee opp däm Oliewen Boajch jäajenäwa von däm Tempel saut, fruagen Petrus, Jakobus, Johanes un Andreas gaunz stell, #Mat 17,1 4auf hee an sajen wudd, wanea daut woaren wudd, un waut doa wudd fa een Tieekjen komen, wan daut ieescht passieren sull. 5Un Jesus funk aun to an to sajen: Seet doano, daut junt kjeena veleiden woat! 6Väle woaren en mienem Nomen komen un sajen: Ekj sie dee, un see woaren väle veleiden. #Joh 5,43 7Un wan jie von Kjrich un Kjrichsjeschrech hieren woaren, doawäajen fercht junt nich. Daut mott aula komen. Oba daut es noch nich daut Enj. 8Een Volkj woat jäajen daut aundre oppstonen un een Kjennichrikj jäajen daut aundre. Doa woat opp veschiedne Städen Ieedbäben sennen. Doa woat Hungaschnoot un Forcht sennen. Oba dit es noch mau wua daut Trua aunfangt.

De Vefoljunk von de Jinja

(Mat 24,9-14; Luk 21,12-19)

9Oba moakt junt reed! Jie woaren ver Jerecht jebrocht woaren un woaren en de Judenschoolen jepriejelt woaren. Un wäajen mient haulwen woa jie ver Kjennichs un aunjestalde to stonen komen om jun Zeichnis von mie to jäwen. 10Un ea daut Enj kjemt, mott daut Evangelium aule Velkja jeprädicht woaren. #Mrk 16,15 11Un wan jie enjestopt woaren un ver Jerecht komen, sorcht nich doaräwa, waut jie sajen sellen. Sajcht daut, waut junt dan jejäft woat, wiels daut sent nich jie, dee doa räden, oba de Heilja Jeist. 12Un een Brooda woat dän aundren toom Doot veroden, soo uk een Voda sien Kjint. Un Kjinja woaren jäajen äare Elren oppstonen un Uasoak jäwen dee doottomoaken. 13Jie woaren wäajen mie un miene Lia von aulemaun vestat woaren. Oba wäa bat aum Enj tru bliewen woat, woat seelich woaren. #Joh 15,18.21

Daut latste schrakjelje Älent

(Mat 24,15-28; Luk 21,20-24; 17,23)

14Oba wan jie daut oppscheislich Jreselje doa woaren stonen seenen, wua daut nich hanjehieet – lot däm Läsa vestonen – dan sellen dee en Judäa moaken, daut see en de Boaj nenn komen. #Dan 9,27; 11,31 15Un wäa oppem Husendak es, saul nich noch rauf stieen un em Hus nenn gonen, irjentwaut rut to holen. 16Un wäa opp de Stap es, saul nich trigjgonen, siene Kjleeda holen. 17Schrakjlich schwoa woat daut fa dee Frues sennen, dee schwanga sent, un fa dee Mitta dee een Kjint aun de Brost haben! 18Bät doarom, daut dit nich em Winta passieren woat. 19En dee Doag woat daut soo schrakjlich sennen, aus daut bat nu noch niemols jewast es, von don aus Gott de Welt jemoakt haft, un uk niemols wada woaren woat. #Dan 12,1 20Un wan Gott dee Doag nich vekjartren wudd, wudd daut kjeena derchsaten; oba om Gott siene utjewälde äat haulwen, vekjartat hee dee Doag. 21Wan dan irjentwäa sajcht: Kjikjt, hia es de Christus! ooda: Kjikjt, doa es hee! jleeft daut nich. 22Wiels doa woaren väl faulsche Christussen un väl faulsche Profeeten verendach komen un Tieekjens un Wundasch doonen, om de utjewälde to veleiden, wan daut mäajlich wia. 23Jie oba siet väasechtich! Wiels ekj hab junt dit aula em verut jesajcht!

De Rechta von de Welt woat komen

(Mat 24,29-31; Luk 21,25-28)

24Oba wan daut schrakjelje, en dee Doag, woat äwa sennen, woat de Sonn diesta woaren un de Mon uk dän Schien velieren. 25De Stierns woaren vom Himmel faulen, un de Himmelskjraften woaren sikj bewäajen. #Heb 12,26 26Dan woaren de Menschen dän Menschensän en de Wolkjen en groote Krauft un Harlichkjeit komen seenen. #Dan 7,13 27Dan woat hee siene Enjel no aule vea Rechtungen en de Welt schekjen, siene utjewälde to saumlen, von soowiet aus Himmel un Ieed gonen. #Mat 13,41

De Lia aum Fiejenboom

(Mat 24,32-35; Luk 21,29-33)

28Lieet vom Fiejenboom eene Lekzion: Sooboolt, aus de Asta jalsta woaren un de Bläda rut komen, weet jie daut de Somma kjemt. 29Jrod soo weet jie uk, wan dit aula passieet, daut daut dan gaunz dicht bie es. 30Ekj saj junt de Woarheit: Dise Jennerazion woat nich utstoawen, bat dit aula passieren woat. 31Himmel un Ieed woaren vegonen; oba miene Wieed vegonen nich.

Woonen Dach ooda Stund weet kjeena

(Mat 24,36; 25,13-15; 24,42.44; Luk 19,12-13; 12,38-40)

32Dän Dach ooda de Stund wanea daut passieren woat, weet kjeena, nich emol de Enjel em Himmel, uk nich de Sän. Daut weet bloos de Voda.

33Siet waka, siet väasechtich! #13,33 Eenje oole Schreften sajen un bät. Wiels jie weeten nich wanea dee Tiet komen woat. #Luk 12,35-40; Luk 21,36 34Daut es soo aus wan een Maun wajch foat un siene Deena sien Hus aunvetrut un de Oabeida eenem jiedren siene Oppgow jeft un dän Däarenwajchta befält to woaken. 35Blieft waka; wiels jie weeten nich wanea de Har vom Hus trigjkomen woat, auf zeowes ooda medden en de Nacht ooda wan de Hon kjreit, ooda zemorjes. #Luk 12,38 36Sorcht doafäa, daut jie nich schlopen woaren, wan hee met eemol onverhofs komen sull. 37Waut ekj to junt saj, saj ekj to aule: Woakt!

Currently Selected:

Markus 13: PB

Highlight

Copy