یوحنا 4

عیسی و سامری یَه ژِن

1وختی عیسی زونِستِشه که فریسی فِرقه عُلما دَرَسَشونَه اَ یحیی کا وِرتَر پیرو هِستِشه، و اَوون تعمید بَدای 2-هَر چَن عیسی شاگِردِن تعمید بَداین نِه اِشتَن- 3یهودیه ولایتی تَرک کَردِشه و هَنی جَلیلی ولایتی را راهی بَه. 4و سامِرَه منطقه کا بَسی دَوییَری. 5بَس آرَستَه ایلَه شهری سامِره کا که چَیی نوم سوخار بَه، اَ زمینَ تیکَه ای نِزدیکی کا که یعقوب آدوعَش بَه اِشتَن زوعَه یوسفی. 6یعقوبی چاه اوآ کا بَه و عیسی که سَفری کا وُروش بَه چاه کناری کا نِشتَه. تقریبا ساعت دونزَه ناهار بَه.

7ایلَه ژِنی سامِره آدَمون کا آو پِگِته را اومَه. عیسی اَیی نَه واتِشه: «ایی چِله آو بَه مِن آدَه،» 8چوم چَیی شاگِردِن شَه بینَه شهر که غَذا بِخرِن. 9سامِری یَه ژِن اَیی نَه واتِشه: «چِنتَیَه تِه که یهودییش، بَه مِن کا که ایلَه سامِری یَه ژِنیمَه آو پیستِرَه؟» چوم یهودییِن و سامِریِن هیچ مُعاشرتی یَندی نَه نِدارین. 10عیسی ژِنی نَه واتِشه: «اَگم خِدا هدیه کا خَوَرِر اِستبَه و بَزنیش که کییَه تِنَه بَواتی :”ایی چِله آو بَه مِن آدَه“ تِه اَیی کا بَپیستیش و اَ بَه تِن زِندگی بَخشَ آو آدَی.» 11ژِن اَیی نَه واتِشه: «آقا، تِه چیی نیرَه که اَیی نَه آو پِگِری، چاه نی عمیقه، بَس زندگی بَخش آوی کییانَه بواَردیش؟ 12مَگم تِه چَمَه جَدّ، یعقوبی کا یالتَریش؟ اَ اِم چاه بَمون آدوعَشه، و هَم اِشتَن و هَم چَیی زوعَه اِن و چَیی رَمَه اِن اَیی کا هِنجین؟» 13عیسی واتِشه: «هَر‌ کسی که اِم آوی کا بِنجه، هَنی تِشیرش بَبی. 14امّا هَر کسی اَ آوی کا که اَز اَیی آدَم بِنجه، هَرگز هَنی تِشیرش نییَب، آوی که اَز آدَم چَیی وجودی کا ایلَه خانیی شیوار بَبی که تا اَبَدی یَه زندگی هَتَه بَگِلِستی و لَبریز بَبی.» 15ژِن واتِشه: «آقا، اِم آوی کا بَه مِن آدَه، تا دِ تِشیرِم مَبو و آو پِگِته را مام اییا.» 16عیسی اَیی نَه واتِشه: «بِش، اِشتِه شو دَخون و بِری اییا.» 17ژِن جَواو دوشَه: «از شو نییمَه.» عیسی اَیی نَه واتِشه: «راست بَواتیش که شو نییمَه، 18چوم پینج گِله شو داریش و اَ کسی که حِسَه اِستِره، اِشتِه شو نییَه. اَ چِه که واتَرَه راستَه!» 19ژِن واتِشه: «آقا، بَویندیم که تِه پیغمبریش. 20چَمَه اَجداد اِم کوه کا عِبادت بَکَردین، امّا شِمَه بَواتیرون جِگایی که مردم اَیی کا بَسی عبادت بِکَرن اورشلیمی کا یَه.» 21عیسی اَیی نَه واتِشه: «اِی ژِن، باوَر بِکَه، زَمانی آرَستِه که شِمَه، آسِمونی یَه دَده نِه اِم کوه کا عبادت بَکَردیرون، نِه اورشلیمی کا. 22شِمَه اَ چِه که آنِزونَه عبادت بَکَردیرون، امّا اَمَه اَ چِه که آزونَم عبادت بَکَردیمون، چوم نجات، قوم یهودی واسطه نَه بومَی. 23امّا زَمانی آرَستِه، و حِسَه آرَستَه، که حقیقی یَه عبادت گرِن، آسِمونی یَه دَده روح و حقیقتی کا عبادت بَکَردین، چوم دَده اِنتَه رَه عبادت گَرون دومله بَگردِستی. 24خِدا روح اِستَه و چَیی عبادت گرِن بَسی اَیی روح و حقیقتی نَه عبادت بِکَرن.» 25ژِن واتِشه: «بَزنیم که مسیح موعود، که هَ ’مسح بییَه موعود‘ اِستَه بومَی؛ وختی اَ با، گِرد چییون چَمَه را بَواتی.» 26عیسی اَیی نَه واتِشه: «اَز که تِنَه گَف ژَنِم، هَ اِستیمَه.»

27هَ لَحظه، عیسی شاگِردِن آگَردِستینَه. اَوِن تعجب کَردِشونَه که عیسی ایلَه ژِنی نَه گَف ژَنِه. امّا هیچ گِله نِدَفَرسِشونَه: «چِه پیستِرَه؟» یا «چیرا اَیی نَه گَف ژَنی؟» 28اَ موقع اَ ژِن، اِشتَن نِرَه اوآ کا نوشَه و شَه شهر و مردمی نَه واتِشه: 29«بایَه مِردی بِوینَه که هَر چِه دا حِسَه کَردَم بَه، بَه مِنَه واتَشه. یعنی مُمکنه اَ مسیح موعود بِبو؟» 30اَوِن شهری کا بِرون اومینَه، رایی بینَه عیسی وَر.

31اِم میانَه کا، شاگِردِن اَیی کا خواهیشت کَردِشونَه، واتِشونَه: «اُستاد، ایی چیی بَه.» 32امّا عیسی اَوون نَه واتِشه: «اَز غذایی هَرده را هِستِمَه که شِمَه اَیی کا چیی نیمَزنَه.» 33بَس شاگِردِن یَندی نَه واتِشونَه: «مَگم کسی چیی اَییرا وَردَشه که بَرِه؟» 34عیسی اَوون نَه واتِشه: «چِمِن غذا اِمَه که چِمِن ویسا آکَردَه اِراده اَنجام بِدم و چَیی کاری تَمون آکَرِم. 35اِم گفی دَرَسَرون نییَه که ”حَلا چار مانگ وِرتَر مَنده نییَه تا درو موقع“؟ دَیِسه، اَز شِمَه نَه بَواتیم، شِمَه چِمون آکَرَه و بِوینَه که حِسَه بِجارِن دِرو را آمادَه اینَه. 36حِسَه، دروگر اِشتَن مُزدی ویگِرِه و اَبَدی یَه زندگی را محصول جَمع آکَرِه، تا کسی که بَکاشتی و کَسی که درو بَکَردی یَندی نَه شادی بِکَرِن. 37اِم گفی جِگا اییا یَه که بَواتین ”ایی نفر کارِه و اَ ایلَه درو بَکَردی“. 38اَز شِمَه ویسا آکَردِمَه تا محصولی دِرو بِکَره که اَیی را زحمتی کَشَه رون نییَه. خَلک زحمت کَشَشونَه و شِمَه چَوون زحمتی مَنفعتی کا شریک بَییرونَه.»

39بَس اَ ژِنی شهادتی واسی که واتَش بَه «تا حِسَه هَر چِه کَردَم بَه، مِنَه واتِشه،» وِر کسِن اَ شهری، سامِریون کا بِه عیسی ایمان وَردِشونَه. 40وختی اَ سامِری یِن اومینَه عیسی وَر، اَیی کا پیستِشونَه چَوون وَری کا بومونِه. عیسی نی دِ روز اوآ کا مَندَه 41و وِر کَسِن نی عیسی گَفون واسی ایمان وَردِشونَه. 42اَوِن اَ ژِنی نَه بَواتین: «دِ فقط اِشتِه گفون واسی ایمان نِوَرم، چوم اِشتَن چَیی گَفون دَرَسَمونَه و بَزنیمون که اِم مِرد واقعا دنیا نجات‌ دهندۀ یَه.»

عیسی جلیلی کا

43دِ روزه پَش، عیسی اوآنَه شَه جَلیلی ولایتی را، 44چوم عیسی اِشتَن واتَش بَه که: «پیغمبر اِشتَن زادگاه کا حُرمتی نیشَه.» 45وختی عیسی آرَستَه بِه جَلیل، جَلیلی آدَمِن اَیی گرمی نَه قَبول کَردِشونَه، چوم اَوِن نی عیدی را شینَه اورشلیم و اَ چیی که عیسی اوآ کا کَردَش بَه، ویندَشون بَه.

ایلَه دَرباری زوعَه شفا

46دومله هَنی عیسی شَه قانا دِه را که جَلیلی ولایتی کا بَه، اوآ که آوی تبدیل بِه شَراو کَردَش بَه. اوآ کا ایلَه دَرباری اِستبَه که کَفَرناحومی شهری کا ایلَه مریض زوعَه ایی شی اِستبَه. 47وختی اِم مِرد دَرَسِشَه عیسی یهودیه نَه اومَه بِه جَلیل، شَه عیسی وَر و مِنَّت کَردِشه که با و چَیی زوعَه شفا بِده، چوم چَیی زوعَه کارا مِریستِه. 48بَس عیسی اَیی نَه واتِشه: «تا علامت و معجزه و عجیب چییون مَوینَه، ایمان نِورَه.» 49اَ دَرباری یَه مِرد واتِشه: «آقا، پیش اَز اِم که چِمِن خِردَن بِمِره، بِری.» 50عیسی اَیی نَه واتِشه: «بِش؛ اِشتِه زوعَه زِنده بَمَندی.» اَ مِرد عیسی گفی باوَر کَردِشه و راه دَلَکه. 51حَلا راه کا بَه که چَیی نوکَرِن اومینَه چَیی پیشواز، اَیی نَه واتِشونَه که چَیی زوعَه کارا وَج آبو. 52بَس اَ مِرد اَوون کا دَفَرسِشه که: «چِه ساعَتی نَه چَیی حال دَمنده وَج آبییِه؟» اَوِن واتِشونَه: «زیری، ساعت یِک بعد اَز ناهار چَیی تَو قطع آبَه.» 53اَ موقع دَده زونِستِشه که اِم، هَ ساعتی بَه که عیسی اَیی نَه واتَش بَه: «اِشتِه زوعَه زِنده بَمَندی.» بَس اِشتَن و گِردِ چَیی کَ اَهالی ایمان وَردِشونَه. 54اِم دوّمین علامت و معجزه ای بَه که عیسی اَنجام دوشَه وختی که یهودیه ولایتی نَه اومَه جَلیلی ولایتی را.

Currently Selected:

یوحنا 4: ITB

Highlight

Copy