مَرقُس 4

مَثَلا مِرُوه کشاورز

1عیسی جارَگه دی بَ لِوا گُله دَستبه دَرس دایینه گِر. جَماعَتَگه عَظیم دُرا وی خِر بون وِسا گو سیواری قَییقا ناو گُله دا بو و تِدا رونِشت، و تواوی اَو جَماعَت بَ لِوا گُله ناو هِشکاتیه بون. 2عیسی گَلَک دِشد بِ مَثَلا فِرَ وان دِگِر، و وقته دَرس دِدا گُتَ وان: 3«گوهه خو بِدَنَ مِن! رُژَگه کشاورزَگ چو بُ تُ چاندِنه. 4وقته تُ دِرشاند، هِندَگ رِژیانَ سَر ره و طَیر هاتِن و اَو خارِن. 5هِندَگه دی رِژیانَ سَر عَرده خیزِگ گو آخا وه گِم بو؛ ایجا زو شین بون، چون گو آخا وان کور نَبو. 6بله وقته رُژ دَرکَوت، شَوِتین و بَر خاطره هِنده گو رَه چِنَبون، هِشک بون. 7هِندَگ ژی رِژیانَ ناو قَلَمادا. قَلَم شین بون و اَو خَندِقاندِن و چه حاصِل نَینان. 8بله تُیه مایی رِژیانَ ناو آخا قَنج، شین بون، بِلند بون، حاصِل اینان و زِدَ بون، هِندَگا سی جارا هِند، هِندَگا شِصت و هِندَگا صد جارا هِند.» 9ایجا عیسی گُت: «هَچی کَسه گوه بُ بیهیستِنه هَیَ، بِلا بِبیهیسیت.»

10وقته عیسی تِنه بو، اَو دانزدَه رسول و مِرُوه گو دُرا وی بون، راستا وان مَثَلادا له پیسیار گِرِن. 11عیسی گُتَ وان: «زانینا سِرّا پادشاهیا خدا بُ وَ هاتیَ دایین، بله بُ مِرُوِت دَروَ همو دِشد بِ مَثَلا دِتَ گُتن؛ 12وِسا گو:

«بَرخودَنه، بله نَزانِن،

بِبیهیسِن، بله فام نَگَن،

نَگو اَو بِزُورِن و بِنَ بَخشین!“»

13ایجا عیسی گُتَ وان: «وَ معنیا وه مَثَله فام نَگِر؟ بَجا اونه چاون معنیا مَثَله دیتِر فام گَن؟ 14کشاورز کلاما خدا دِچینیت. 15هِندَ مِرُو بینا تُیه سَر رِنَ، اَو جیه گو کلاما خدا دِتَ چاندِن؛ وقته گو کلاما خدا دِبیهیسِن، شیطان جیدا تِت و کلاما گو ناو واندا هاتیَ چاندِن، دِدِزیت. 16هِندَگه دی بینا وان تُیه گو سَر عَرده خیزِگ هاتی چاندِنِن؛ اَو وقته کلاما خدا دِبیهیسِن، هَ وه دَمه اَوه بِ شادیه قَبول دِگَن، 17بله چون ناو واندا رَه نَگِرتیَ، مدَتَگه گِم دَوامه تینِن. پاشه، وقته بَر خاطره کلاما خدا، بَلا آن اَذیَتَگ بُ وان چه دِبیت، اَو جیدا دِکَوِن. 18هِندَگه دی بینا وان تُیه گو ناو قَلَمادا هاتی چاندِنِن؛ اَو هَمَن اَوِن گو کلاما خدا دِبیهیسِن، 19بله نیارانیِت وه دُنیایه و لِباندِنا ماله دُنیایه و داخازیا دِشده دیتِر دِکَوِنَ ناو دله واندا و کلامه دِخَندِقینِن و اَو به حاصِل دِمینیت. 20بله اَو تُیه گو ناو آخا قَنج دا هاتنَ چاندِن اَو مِرُوِن گو کلاما خدا دِبیهیسِن و اَوه قَبول دِگَن و حاصِله تینِن، سی، شِصت و حتا صد جارا هِند حاصِله دِدَن.»

مَثَلا چِرایه

21عیسی گُتَ وان: «ما چِرایه تینِنَ ژُر گو اَوه دانِنَ بِن سَلِگَگ آن تَختَگه دا؟ ما اَوه نادانِنَ سَر جیه چِرایه؟ 22چون گو چه دِشد وَشارتی نینَ خِنجی بُ آشگَرابونه، و چه سِرّ چِنینَ خِنجی بُ دووهار بونه. 23هَچی کَسه گوه بُ بیهیستِنه هَیَ، بِلا بِبیهیسیت.» 24و اَوی گُتَ وان: «گوهه وَ سَر وه دِشدا گو اون دِبیهیسِن دا بیت: بِ هَچی پیوانا گو اون بِپیوِن، بِ هَمَن پِیوانه دیه بُ وَ بِپیوِن، و حتا گَلَکتِر ژی دیه بُ وَ بِتَ دایین. 25چون گو بُ اَوه گو هَیَ، گَلَکتِر دیه بِتَ دایین و ژه اَوه گو چِنینَ، اَو دِشدا گو هَیَ ژی دیه بِتَ اِستاندِن.»

مَثَلا تُیه گو شین دِبیت

26عیسی گُت: «پادشاهیا خدا بینا مِرُوَگه یَ گو تُ دِرَشینیتَ سَر عَردی. 27شَو و رُژ، چه خَوه دا بیت چه شار بیت، دِندِگ شین دِبیت و دِگَهَشیت؛ اَو نِزانیت اَو دِشدَ چاون دِقَومیت. 28عَرد بوخو بوخو حاصِله دِدَت: اَوِلی طا، دوورا قُلا کَسْگ و پاشه قُلا تِژی دِندِگ. 29بله وقته دِندِگ دِگَهَشیت، کشاورز جیدا تِرپانه دِدَتَ شُله، چون گو وقته حاصِله گَهَشتیَ.»

مَثَلا دِندِگا خردله

30عیسی گُت: «اَم بِژِن پادشاهیا خدا شِبه چیَ؟ آن اَم چه مَثَلَگه بُ وه بینِن؟ 31اَو وَگو دِندِگا خردله یَ، گو وقته سَر عَردی دِتَ چاندِن ژه تواوی دِندِگه سَر رویه عَردی گوشگَتِرَ، 32بله وقته هاتَ چاندِن، شین دِبیت و ژه تواوی گیایه ناو باغچَدا مَزِنتِر دِبیت و چِقِله مَزِن تینیت، وِسا گو طَیره اَسمانی دِگارِن ناو سیبَرا وِدا هِلونا چه گَن.»

33عیسی بِ گَلَک مَثَله وِسا، حَتا جیه گو دِگارین فام گَن، کلاما خدا بُ وان دِگُت. 34اَوی خِنجی بِ مَثَلا چه دِشد نَگُتَ وان؛ بله تِنِتیه دا معنیا همو دِشدی بُ شاگِردِت خو دِگُت.

اِمِن گِرِنا طوفانه

35هَمَن وه رُژه وقته رُژ چو آوا، عیسی گُتَ شاگِردِت خو: «اَم بِچِنَ بُ آلیه دیَ آوه.» 36اَوان جَماعَـت هِلانَ تِنه و عیسی ناو هَمَن قَییقا گو تِدا بو، گَل خو بِرِن. هِندَ قَییقه دیتِر ژی گَل وی بون. 37نِشگادا باکرُفَیَکه مَزِن رابو و شیپَل وِسا قَییقه دِکَتِن گو قَییق تِژی آو بو. 38بله عیسی پِشتا قَییقه دا سَره خو دانا بو سَر بالگیه و رازا بو. ایجا شاگِردا اَو شار گِرِن و گُتنَ وی: «ماموستا، ما تِ خَما بات بونا مَدا نینی؟» 39عیسی رابو و سَر با گِرَ هَوار و بُ گُله اَمِر گِر: «راوَستَ! اِمِن بَ!» ایجا با رازا و همو جی کامِل اِمِن بو. 40پاشه گُتَ شاگِردِت خو: «اون بُچی هِندَ دِتِرسِن؟ ما وَ هِشتا ایمان چِنینَ؟» 41اَو گَلَک تِرسیا بون و دِگُتنَ یِگودو: «اَوَ کِیَ گو حتا با و شیپَله گُله بِن اَمره ویدانَ!»

Currently Selected:

مَرقُس 4: SKB

Highlight

Copy