مَتّی 18

که همویا مَزِنتِرَ؟

1وه ناوه دا، شاگِرد هاتنَ لاره عیسی و پیسیار گِرِن: «که ناو پادشاهیا اَسمانی دا مَزِنتِرَ؟» 2عیسی گاز بِچوگَگه گِر و اَو دانا ناوَگا واندا 3و گُت: «بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم، حَتا اون عوض نَبِن و بینا بِچوگا له نَیِن، اون چه جارا ناچِنَ ناو پادشاهیا اَسمانی دا. 4هَچی کَسه خو بینا وی بِچوگی گوشگَ گَت، ناو پادشاهیا اَسمانی دا همویا مَزِنتِرَ. 5و هَچی کَسه بِچوگَگه وِسا سَر خاطره ناوه مِن قَبول گَت، اَز قَبول گِرِمَ.

6«بله هَچی کَسه باعیث بیت یگ ژه وان مِرُوه گوشگَ گو ایمان مِن هَنَ بِکَویتَ گُنَهه، بُ وی باشتِر اَوَ بو گو بَرَگه مَزِنَ آشه سُگُرا ویَ وَگَن و بِنه بَحره دا بِخَندِقِت! 7وَی بُ حاله وه دُنیایه گو بِ وَسوَسا باعیث دِبیت خلق بِکَویتَ گُنَهه! چون گو ژه وَسوَسَ بونه رِیا رَوه چِنینَ، بله وَی بُ حاله وه کَسه گو بِبیتَ باعیثه وَسوَسه!

8«هَگو دَسته تَ آن پِیه تَ باعیث دِبیت تِ گُنَه بِگَی، اَوه لِوَ گَ و پاوِژَ دور، چون گو بُ تَ باشتِر اَوَ گو فلج آن شِل بِچِی ناو ژیانا اَبَدی دا حَتا هِنده گو تِ بِ دو دَستا آن دو پِیا بِی هاوِتِن ناو آگِره اَبَدی. 9و هَگو چاوه تَ باعیث دِبیت تِ گُنَهه بِگَی، اَوه دَرخینَ و پاوِژَ دور، چون گو بُ تَ باشتِر اَوَ گو تِ بِ چاوَگه بِچِی ناو ژیانا اَبَدی حَتا هِنده گو تِ بِ دو چاوا بِی هاوِتِن ناو آگِره جَهنَمه.

مَثَلا پَزه بِزِربویی

10«هیشیار بِن گو چی یگ ژه وان بِچوگانَ به قَدِر نَگَن، چون اَز بُ وَ دِبِژِم گو اَسمانی دا، میلیاکَتِت وان هَمِشَ رویه بابه مِن گو اَسمانی دایَ، دِبینِن. 11چون گوره انسان هاتیَ گو نجاته بِدَتَ اَوه بِزِربویی. 12اون چه فِکِر دِگَن؟ هَگو مِرُوَگه صد پَز هَبیت و یگ له وان بِزِر بیت، ما وان نَهود و نه پَزه دی ناهِلیتَ ناو چییادا و ناچیتَ دوو پَیدا گِرِنا اَو پَزه بِزِربویی؟ 13بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم، گو هَگو اَوه پَیدا گَت، بُ وه پَزی دیه گَلَکتِر کَیف خوش بیت حَتا بُ وان نَهود و نه پَزا گو چه جارا بِزِر نَبونَ. 14هَ وِسا، داخازیا بابه وَ گو اَسمانی دایَ اَوَ نینَ گو حتا یگ ژه وان بِچوگانَ ژی بَین بِچیت.

رِیا رِفتار گِرِن گَل بِرایه گُنَهکاردا

15«هَگو بِرایه تَ راستا تَدا گُنَهکار بیت، هَرَ لاره وی و تِنه نابَینا خو و ویدا، خطایا وی بِژِدا. هَگو قِسا تَ قَبول گَت، تَ بِرایه خو دیسا اینایَ دَست؛ 16بله هَگو قَبول نَگِر، یگ آن دو مِرُوه دیتِر گَل خودا بِبَ گو ”هر قِسَیَگ بِ شَهادَتا دو آن سه شاهِدا ثابت بیت.“ 17هَگو نَخاست گوهه خو بِدَتَ وان، بِژَ کلیسایه؛ و هَگو اَوی قَبول نَگِر گوهه خو بِدَتَ کلیسایه ژی، هِنگه اَو بِلا بُ تَ بینا بیانی آن باجگِرَگه بیت. 18بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم، هَچی دِشدا گو اون سَر عَردی گِردَن، ناو اَسمانی دا دیه بِتَ گِردان؛ و هَچی دِشدا گو اون سَر عَردی وَگَن، ناو اَسمانی دا دیه وَبیت. 19دیسا اَز بُ وَ دِبِژِم گو کَنگه دو مِرُو له وَ سَر رویه عَردی راستا دِشدا گو دِخازِن دا دله وان یگ بیت، اَو ژه آلیه بابه مِن گو اَسمانی دایَ دیه بُ وان بِقَومیت. 20چون گو جیَگه گو دو آن سه مِرُو بِ ناوه مِن خِر بِن، اَز وِدَره ناو واندا حاضِرِم.»

مَثَلا خِذمَتکاره گو نابَخشیت

21پاشه پِطرُس هاتَ لاره عیسی و پیسیار گِر: «آغایه مِن، حَتا چَند جارا هَگو بِرایه مِن راستا مِدا گُنَهکار بیت، دِبی اَوی بِبَخشِم؟ حَتا هَفت جارا؟» 22عیسی جیواب دا: «اَز نابِژِمَ تَ هَفت جارا، بَلگو هَفته جار هَفت جارا.

23«بَهنده، پادشاهیا اَسمانی شِبه پاشایَگه یَ گو قِرار دانا گَل خِذمَتکارِت خو حساب و کِتابه بِگَت. 24وقته دَستبه حساب و کِتابه گِر، مِرُوَگ اینانَ لاره وی گو دَه هزار کیسگه زِری هِندی حَقه دوصد هزار ساله پالَیَگه قَرداره وی بو. 25وقته اَوی نَگاری قَره خو بِدَت، آغایه وی اَمِر گِر گو اَو گَل ژِن و زاروگان و تواوی ماله وی بِتَ فِرُتِن و قَره وی بِتَ دان. 26خِذمَتکار بَر پِیه آغا کَتَ سَر چُکا و بِ لاواهیا گُت: ”مُهلته بِدَ مِن حَتا اَز تواوی قَره خو بِدَم.“ 27ایجا دله آغا بُ حاله وی شَوِتی و قَره وی بَخشی و اَو آزاد گِر. 28بله وقته گو اَو خِذمَتکار دِچو دَروَ، هَوالَگه خو یه خِذمَتکار دیت گو صد دینارا هِندی حَقه سه هَویه پالَیَگه قَرداره وی بو. ایجا اَو گِرت و دَسته خو هاوِتَ گَویا وی و گُت: ”قَره خو بِدَ!“ 29هَواله وی بَر پِیه وی کَتَ سَر چُکا و بِ لاواهیا گُت: ”مُهلته بِدَ مِن حَتا اَز قَره خو بِدَم.“ 30بله اَوی قَبول نَگِر، بَلگو چو و اَو هاوِتَ زیندانه دا گو قَره خو بِدَت. 31وقته گو خِذمَتکارِت دیتِر اَو دِشدا گو قَوِمی دیتِن، گَلَک پَرِشَ بون و چُنَ لاره آغایه خو و تواوی اَو دِشدا گو قَوِمی بو گُتن. 32ایجا آغا، اَو خِذمَتکار گاز گِرَ لاره خو و گُت: ”اَی خِذمَتکاره شُل پیس، مِن بَر خاطره لاواهیه تَ تواوی قَره تَ بَخشی. 33ما نابی تَ ژی رَحم هَواله خو گِره با، هَ وِسا گو مِن رَحم تَ گِر؟“ 34ایجا کَربه آغا وَبو، اَو هاوِتَ زیندانه دا گو اِشکَنجَ بیت حَتا تواوی قَره خو بِدَت. 35هَ وی جورَیی ژی بابه اَسمانیه مِن گَل وَدا دیه رِفتاره بِگَت، هَگو اون بِرایه خو ژه دل دا نَبَخشِن.»

Currently Selected:

مَتّی 18: SKB

Highlight

Copy