مَتّی 17

عوض بونا صومَته عیسی

1پاشه شَش رُژا، عیسی، پِطرُس و یعقوب و بِرایه وی یوحنا دانَ گَل خو و اَو بِرِنَ سَر سَره چییایَگه بِلند گو تِنه بِمینِن. 2وِدَره، لاره وان، صومَته عیسی عوض بو و رویه وی وَگو رُژه دِبِرِسقی و گِراسه وی وَگو نوره، سِپی بِبو. 3وه دَمه، موسی پِیغَمبَر و الیاس پِیغَمبَر بَر چاوه وان دووهار بون و گَل عیسی قِسَ دِگِرن. 4پِطرُس گُتَ عیسی: «آغایه مِن، باشَ گو اَم اِرَنَ. هَگو تِ بِخازی، اَزه سه سیبَرا چه گَم، یگه بُ تَ، یگه بُ موسی پِیغَمبَر و یگه ژی بُ الیاس پِیغَمبَر.» 5اَو قِسَیَ هِشتا سَر دَوْه پِطرُس بو گو نِشگادا اَورَگه روناهی سَر وان گِرَ سیبَر و دَنگَکه ناو اَوره دا گُت: «اَوَیَ گوره مِن یه عزیز گو ژه وی راضیمَ؛ گوهه خو بِدَنَ وی!» 6وقته شاگِردا اَو دَنگَ بیهیست، گَلَک تِرسیان و سَر رویه خو، کَتنَ سَر آخه. 7بله عیسی چو نِیزوکی وان و دَسته خو دانا سَر وان و گُت: «رابِن و نَتِرسِن!» 8وقته چاوه خو وَگِرِن، خِنجی عیسی چه کَسه دی نَدیتِن.

9وقته چییادا ژُردا دِهاتن، عیسی بُ وان اَمِر گِر: «اَو دِشدا گو وَ دیت نَبِژِنَ چه کَسه، حَتا وقته گو گوره انسان ناو مِریادا رابیت.» 10شاگِردا ژه وی پیسیار گِرِن: «بُچی ماموستایِت تَوراته دِبِژِن گو اَوِلی دِبی الیاس پِیغَمبَر بِت؟» 11عیسی جیواب دا: «دوزَ، الیاس دیه بِت و همو دِشدی دیه بینا اَوِلی سَراست گَت. 12بله اَز بُ وَ دِبِژِم گو الیاس پِیغَمبَر هاتیَ، بله اَو ناس نَگِرِن و چه دله وان خاست گَل ویدا گِرِن. هَ وِسا گوره انسان ژی بِ دَسته وان دیه زَجره بِکِشیت.» 13هِنگه شاگِردا زانین گو اَوی راستا یحیایه گو غُسلا تعمیده دِدا گَل وان قِسَ دِگِر.

شفا گِرتِنا گورَگه جن هَیی

14وقته زُوِرینَ لاره جَماعَته، مِرُوَگ نِیزوکی عیسی بو و بَر وی کَتَ سَر چُکا و گُت: 15«آغایه مِن، رَحمه گوره مِن بِگَ. اَو فَرا تِته و گَلَک زَجره دِکِشیت. گَلَ جارا دِکَویتَ ناو آگِری دا و گَلَک جارا دِکَویتَ ناو آوه دا. 16مِن اَو اینا لاره شاگِردِت تَ، بله اَوان نَگارین شفایه بِدَنَ وی.» 17عیسی گُت: «اَی نَسلا به ایمان و منحرف، حَتا کَنگه اَزه گَل وَدا بِم؟ حَتا کَنگه اَزه وَ تحمل گَم؟ اَوی بیننَ لاره مِن.» 18عیسی له جنی گِرَ هَوار و جن گورِگی دا دَرکَوت و گورِگی هَ وه دَمه شفا گِرت. 19پاشه شاگِرد هاتنَ لاره عیسی و تِنِتیه دا وی پیسیار گِرِن: «بُچی مَ نَگاری وه جنی دَرخینِنَ دَروَ؟» 20عیسی جیواب دا: «بَر خاطره هِنده گو ایمانا وَ گِمَ. بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم، هَگو وَ ایمانَگه هِندی دِندِگا گوشگَیَ خردله هَبیت، اون دِگارِن بِژِنَ وی چییایی ”اِرَ هَرَ وِدَرا هانه“ و اَو دیه بِچیت و چه شُل نینَ گو اون نَگارِن بِگَن. 21بله اَو جنسَ خِنجی بِ رُژی گِرتِنه و دعا گِرِنه دَرناکَویت.»

عیسی جارَگه دیتِر باسه مِرِن و دیسا رابونا خو دِگَت

22وقته گو حَریما جلیله دا دُرا یِگودو خِر بِبون، عیسی گُت وان: «گوره انسان دیه تسلیمی دَسته خلقه بیت. 23و دیه وی بُگُژِن و اَو له رُژا سِیه دا دیه رابیت.» شاگِرد گَلَک پَرِشَ بون.

باجا معبده

24پاشه هِنده گو عیسی و شاگِردِت وی گَهَشتِنَ شَهره کَفَرناحومه، اَو مأموره گو باجا دو دِرْهَمیا معبده خِر دِگِرِن، هاتنَ لاره پِطرُس و گُتن: «ما ماموستایه وَ باجا معبده نادَت؟» 25اَوی جیواب دا: «معلومَ گو دِدَت!» وقته پِطرُس چو ناو مالدا، پِش هِنده گو اَو دِشدَگه بِژیت، عیسی گُتَ وی: «شَمعون، تِ چه فِکِر دِگَی؟ پاشایه دُنیایه ژه چه جورَ مِرُوان باجه و بِشه دِستینِن؟ ژه مِلَته خو آن ژه بیانیا؟» 26پِطرُس جیواب دا: «ژه بیانیا.» عیسی گُتَ وی: «بَجا مِلَت مُعافَ دا! 27بله بَر خاطره هِنده گو اَم وان نَاِشینِن، هَرَ لِوا گُله و قُلابه پاوِژَ. ماسیا اَوِلی گو تَ گِرت، دَوْه وی وَگَ. تِیه سِکّیَگه چار دِرْهَمی پَیدا گَی. بِ وه پِشگا مِن و خو بِدَ وان.»

Currently Selected:

مَتّی 17: SKB

Highlight

Copy