لوقا 4

عیسی ناو امتحانه دا

1عیسی تِژی ژه رِحا مُقدسا خدا، ژه چَمه اردنه زُوِری و بِ هدایتا رِحا خدا چو ناو چُله. 2له وِدَره ابلیسی چِل رُژا اَو امتحان گِر. ناو وان چِل رُژادا چه دِشد نَخار و اَو چِل رُژ دَرباز بون، عیسی بِرسی بو. 3ابلیسی گُتَ وی: «هَگو تِ گوره خدایی، بُ وی بَری اَمِر گَ گو بِبیتَ نان.» 4عیسی گُت: «تَوراته دا هاتیَ نِویساندِن گو ”انسان تِنه بِ نان ساخ نینَ.“»

5پاشه ابلیسی اَو بِرَ جیَگه بِلند و تواوی مملکته عالَمه یِکجی نیشا وی دا 6و گُت: «اَزه تواوی وه اقتداره و شُکوه و جلالا وان بِدَمَ تَ، چون گو اَو بُ مِن هاتیَ دایین و اَزه اَوه بِدَمَ هَچی کَسه اَز بِخازِم. 7بَهنده، هَگو تِ مِن بِپَرَستی، اَونَ همو دیه بِبِنَ یه تَ.» 8عیسی گُت: «تَوراته دا هاتیَ نِویساندِن،

”خاده، خدایه خو بِپَرَستَ

و تِنه وی عِبادَت گَ.“»

9ایجا ابلیسی اَو بِرَ شَهره اورشلیمه و اَو دانا سَر بِلندترین جیه معبده و گُته دا: «هَگو تِ گوره خدایی، خو اِرَدا پاوِژَ عَردی. 10چون گو زَبورا داووددا هاتیَ نِویساندِن:

«”راستا تَدا بُ میلیاکَتِت خو دیه اَمِر گَت

گو تَ بِپارِزِن.“

11و ”اَو دیه تَ سَر دَسته خو بِبَن

نَگو تِ پِیه خو بَرَگه بِدَی.“»

12عیسی گُته دا: «تَوراته دا هاتیَ گُتن، ”خاده، خدایه خو امتحان نَگَ.“» 13وقته ابلیسی تواوی اَو امتحانَنَ خُلاص گِرِن، اَو حَتا دَمَگه دی هِلا و چو.

عیسی خِذمَتا خو دَستبه دِگَت

14عیسی ناو قاوَتا رِحا خدا زُوِری حَریما جلیله و له همو جیه دُر و بَر باسه وی دِگِرِن. 15اَوی ناو دیرِت یهودیان دَرس دِدا و همویا مَحته وی دِگِرِن.

رَد گِرِنا عیسی شَهره ناصِره دا

16عیسی چو بُ شَهره ناصِره گو وِدَره مَزِن بِبو و له رُژا شَنبیه گو رُژا مُقدسا یهودیانَ وَگو همو جاره چو ناو دیره دا و رابو گو کلاما خدا بِخونیت. 17طومارا اِشعیایه پِیغَمبَر دانَ وی. عیسی طومار وَگِر و اَو جی پَیدا گِر گو هاتیَ نِویساندِن:

18«رِحا خاده سَر مِنَ،

چون گو اَز دَستنیشان گِرِمَ

گو خَبَرا خوشَ پادشاهیا خدا بِدَمَ فقیر و ژارا

و اَز رِگِرِمَ گو خَلاصیه بُ مِرُوِت اسیر

و دیتِنه بُ مِرُوِت گُورَ بِدَمَ بیهیستِن،

و مِرُوِت بِن ظُلمه دا آزاد گَم،

19و سالا قَنجیا خاده بِدَمَ بیهیستِن.»

20پاشه عیسی طومار بِچا و دا خِذمَتکاره دیره و رونِشت. همویا ناو دیره دا چاوه خو کُتا بونَ وی. 21ایجا عیسی گُتَ وان: «ایرو اَو نِویسارا کِتِبِت مُقدس، وقته گو وَ گوهه خو دِدایه دا، هاتَ جی.» 22همویا مَحته عیسی دِگِرِن و ژه قِسه وی یه پْر ژه لطف صِفَت گِرتی بِبون و دِگُتن: «ما اَوَ گوره یوسف نینَ؟» 23عیسی گُتَ وان: «مِن شِگ چِنینَ گو اونه وه مَثَله سَر مِدا بینِن گو ”اَی حکیم خو ساخ گَ! اَو شُله گو مَ بیهیستیَ تَ کَفَرناحومه دا گِرِنَ، اِرَ ناو شَهره خودا ژی بِگَ.“» 24و عیسی گُت: «بَراستی، اَز دِبِژِمَ وَ گو چه پِیغَمبَر ناو شَهره خودا نایِتَ قَبول گِرِن. 25بَراستی، اَز دِبِژِمَ وَ گو زَمانه الیاس پِیغَمبَردا، وقته گو اَسمان سه سال و نیوا هاتَ گِرتِن و خَلاییَگه زُر تواوی اَو وَلات گِرت، گَلَک بِوَژِن ناو وَلاته اسرائیله دا هَبون. 26بله الیاس پِیغَمبَر خِنجی بُ لاره بِوَژِنَگه گو ناو شَهره صَرِفَه له وَلاته صیدونه دا بو بُ لاره چه کَسه نَهاتَ رِگِرِن. 27زَمانه اِلیشَع پِیغَمبَردا ژی گَلَک جذامی ناو اسرائیله دا هَبون، بله چی یگا له جذاما خو شفا نَگِرت خِنجی نَعَمانه سُریانی.» 28هِنگه تواوی مِرُوه گو ناو دیره دا بون، بِ بیهیستِنا وان قِسانَ گَلَک کَربه وان وَبو 29و رابون، اَو بِرِنَ دَروَیی شَهری و بِرِنَ سَر سَره چییایه گو شَهره وان سَر هاته بو چه گِرِن، گو وِدَره دا پاوژِنَ خاره. 30بله اَو ناو واندا دَرباز بو و چو.

شفا دایینا وه مِرُوه گو جن هَیی

31پاشه عیسی چو بُ کَفَرناحومه گو شَهرَگ بو له حَریما جلیله. اَوی له رُژا شَنبیا مُقدس دَرس دِدا خلقه. 32اَو ژه دَرسا وی صِفَت گِرتی بون، چون گو کلاما وی اقتدار هَبو. 33بله ناو دیره دا، مِرُوَگ بو گو رِحا جنَگه پیس هَبو. اَوی بِ دَنگا بِلند گِرَ هَوار و گُت: 34«اَی عیسایه ناصِری، تَ چه شُل گَل مَدا هَیَ؟ ما تِ هاتی مَ بَین بِبَی؟ اَز دِزانِم تِ که ای؛ تِ اَو مُقدسه خدایی!» 35بله عیسی سَر وه رِحا پیس گِرَ هَوار و گُت: «هِش بَ و ویدا دَرکَوَ!» هِنگه جن، اَو مِرُو لاره همویا عَردی دا و به هِنده گو صَدَمَیَگه بِگَهَشِنیتَ وی، ویدا دَرکَوت. 36خلق همو صِفَت گِرتی بُ یِگودو دِگُتن: «اَوَ چه کلامَگَ؟ اَو بِ اقتدار و قُدرَته سَر رِحِت پیس اَمِر دِگَت و اَو تِنَ دَروَ!» 37و وِسا دَنگا شُله وی همو جیه وه مَنطَقه دا گَریا.

عیسی گَلَکا شفا دِدَت

38پاشه عیسی دیره دا دَرکَوت و چو مالا شَمعون. خَسویا شَمعونی کَلِژانَگه زُر گِرته بو. بَهنده، ژه عیسی خاستِن آریکاریا وی بِگَت. 39عیسی بَ سَره جیه وه ژِنگه راوَستا و سَر کَلِژانه گِرَ هَوار و کَلِژانا وی بِریا. اَو جیدا رابو و بُ وان خِذمَت گِر.

40گاوا رُژآوابونه، تواوی مِرُوه گو نَساخ بِ نَساخیِت جُرواجُر هَبون، نَساخه خو اینانَ لاره عیسی و اَوی ژی دَسته خو دانا سَر یگ بَ یگه وان و شفا دا وان. 41اَجنَ ژی ژه گَلَک مِرُوا دِهاتنَ دَروَ و بِ دَنگا بِلند دِگُتن: «تِ گوره خدایی!» بله اَوی سَر اَوان دِگِرَ هَوار و نَدِهلا اَو قِسَ گَن، چون گو دِزانین اَو مسیحَ.

وَعظ گِرِنا عیسی ناو دیرِت یهودیا

42رُژ دَرکَوتِنه عیسی چو بُ جیَگه گو چه کَس وِدَره نَبو. بله خلق دوو وی دِگَریان و وقته گَهَشتِنَ وه جیه گو عیسی وِدَره بو، سَعیا خو دِگِرِن نَهِلِن عیسی بِچیت. 43بله عیسی گُتَ وان: «اَز دِبی خَبَرا خوشَ پادشاهیا خدا بُ شَهرِت دیتِر ژی وَعظ گَم، چون گو اَز بُ وه شُله هاتِمَ رِگِرِن.» 44بَهنده اَوی ناو دیرِت یهودیه دا بُ خلقی وَعظ دِگِر.

Currently Selected:

لوقا 4: SKB

Highlight

Copy